МұхаММед (с а л л а л л а һ у а л ә й һ и у ә с әл л ә м ) 3 Аударған: Ғалымбек Тобашев
жүктеу/скачать 1,98 Mb. Pdf көрінісі
|
Жүрек төрінен орын алған 3 том
| Олжаның бөлісі
Тұқындар иелеріне қайтарылып, олжа малы ғана әлі бөліске түспеген еді. Шамамен бір айдай күткен Ха- уазин малдарын дереу араларында бөлістіруді қалаған кейбіреулер Аллаһ елшісінің артынан қалмай: – Уа, расулаллаһ! Олжадан үлесімізді берсең жақсы болар еді, – деп жатты. Тіпті түйесіне мініп кетіп бара жатқанда артынан барып шапанын тартып, оны бір ағаштың түбіне түсуге мәжбүр етті. Бұны көргенде Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) : – Әй, адамдар! – деп дауыстады. Ашуланған еді. «Шапаным- ды беріңдер» деді де мынаны айтты: – Шыбын жанымды құдіретті уысында ұстаған Раббыма ант етейін, жанымда Тихама ағаштарындай түйе отары болса, бүгін мен бәрін де араларыңда тара- тып берер едім. Сонда сендер менің сараң да, уәдесінде тұрмайтын суайт еместігімді көрер едіңдер! Кейіннен түйесінің жанына келген әрі жүгінен бір ине шығарған Аллаһ расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) оны ұстап тұрып қайтадан: – Уа, адамдар! – деп дауыстады. «Уаллаһи, менің бесте бірінің тысында бұл олжадан алуға құқым жоқ. Бесте бірдің өзі айналып келгенде өздеріңе қайтады. Сондықтан қолдарыңда олжа малдарынан ине, жіп не болса да бәрін әкеліңдер. Бұлардың ешбірін пайда көріп алмаңдар. Өйткені оны ұрлаған адам үшін қиямет күні үлкен ар және ұяттардың ең жиіркеніштісі болады». Бұны естіген ардақты сахабалар Тайыфқа барар- да да осындай ескерту болғанын естеріне алды. Тіпті Мәдинадан бері Расулаллаһпен бірге болғандардың көбі ұқсас ескертулерді Хайбар олжасының бөлісі 336 Жүрек төрінен орын алған теңдессіз тұлға Мұхаммед (с.а.с.) кезінде де естіп, сол күннен бері қоғам мүлкіне қол созғанша, аштан өлуді таңдайтындай болып еді. Пайғамбарымыздың осы ескертуіне көп уақыт өтпей сахабалардың бірі өрім жіп әкелді. Өңі қашып, ұялғаннан Расулаллаһтың мүбәрак жүзіне қарай алмай: – Уа, расулаллаһ, – деді. – Мен мына жіпті түйемнің арқасындағы жауырдың жарасына алып едім. – Ондағы маған тән ақымды кештім, – деді расулалаһ. Алайда сахаба табанды еді. Нәтижесі ауыр бұл істен кері қадам басқысы келмеді. Келген бойда жібін әкеліп табыстады. Кезек олжаның таратылуына келді. Бөлісті баста- май тұрып әуелі Аллаһтың бұйрығына сай бесте бір бөлік шетке алынды. Аллаһ расулы сол күні бұрын- соңды болмаған бөліс жасады. Арабтарға сыйлы адам- дарды алға шығарды. Оларды Исламға жақындату, тай- паларын да Исламға тарту мақсатында оларға Хүнейін олжасынан айтарлықтай мол етіп берді 123 . Хаким ибн Хизамға жүз түйе беріп еді, ол тағы бір жүз түйе беруді сұрады. Аллаһ елшісі (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) оған былай деді: – Әй, Хаким! Дүние малы тым тәтті, көзді тарта- ды. Кім оны көңілінің разылығымен алса, берекетке кенеледі. Ал кім оны қомағайлықпен алса, берекетін қашырады. Бұндай адам қанша жесе де тоймайтын адамға ұқсайды. Үстінде тұрып үнемі беретін қол астында тұрып алатын қолдан қайырлы. Сен берерде өзіңе ең жақындардан баста. Хаким ибн Хизам қатты ұялды. Өңі өзгеріп, пайғамбарымыздың бетіне қарай алмады. Басын жай көтерді де былай деді: 123 Саны шамамен елу шақты бұл кісілер және оларға берілген үлес жай- лы қараңыз. Салихи, Субулул-худа уәр-рәшад, 5/396. 337 Хауазиндықтардан жеткен хабарлар – Сені ақиқатпен жіберген Аллаһқа ант етейін, сенен кейін ешкімнен ештеңе сұрамайтын боламын. Ешкімнен ештеңе алмаймын да. Сол сәтке дейінгі оқиғаларды мұқият бақылаған Сафуан ибн Үмейяның Пайғамбарымыздың елге жүз- жүздеп бергенін көргенде, таңғалып, көзімен сай тола қойлар мен түйелерді көзімен сүзіп келе жатты. Оны байқаған Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) жанына жақындап: – Уаллаһи, мына көрініс саған ұнады-ау деймін, әй, Әба Уәхб, – деді. Артына қараған Сафуан: – Иә, – дегенде, Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) : – Ендеше, осы сай тола малдың бәрі сенікі болсын, – деді. Мұншалықты жомарттықты көрмеген Сафуан бір мезет таңғала іркіліп қалды да, бойын тез жинап ала қойды. Сөйтті де: – Мен куәлік етемін: Аллаһтан басқа құдай жоқ, сен оның елшісісің, өйткені осыншалықты жомарттық тек пайғамбардың ғана қолынан келеді, – деді. Сол сәтке дейін жүрегінен әлі де сылып алып тастай алмаған дұшпандық пен жеккөрушілік сезімдері бір демде жойылып, Аллаһ пен елшісін іштей жақсы көріп кетті. Мекке азат етілгенде өлімге кесер деп қашқан, Үмәйір ибн Уәхбтың талпынысымен жаңадан Мек- кеге келген, тіпті ойлану үшін екі ай мерзім сұраған, осы өтінішіне өзіне төрт ай мұрша берілген Сафуан ибн Үмәйя арадан шамамен қырық күн өткеніне қарамастан, енді мойынсұнып, шынайы мұсылман болған еді. Басқалармен салыстырғанда өзіне азырақ үлес тиген Аббас ибн Мирдас бұны қатты көңіліне алып, ренішін өлеңге қосып, Пайғамбарымызға сын таға бастады. Өйткені Сафуан ибн Үмәйя, Ақра ибн |