болмыс - бұл ақьш-оймен игерілетін болмыс. Әр алуан түрлердегі бірегейлік, ондаты жалпылык, өзгермелі жөне ағымдағы затгардағы тұрактылык пен өзгеріссіздік ұғымдарда көріне алады жэне олар туралы оймен тепе-тен- Мэндік мэселесін шешуде жаңа тәсілді Парменид былайша түсіндіреді «Ой жэне ойланатын нәрсенің екеуі де бірдей». Болмыс пен ой тепе-тең. Адамды субъективтілік шеңберінен тыска шығарып, объективтілік денгейіне жеткізе алатын жэне онын дэйектілігі мен күмәнсіздігін негіздейтін ой адамға сенімділік береді. Бұл жаңалык эмпирикалық нактылыкка бағынышты емес акыл-ойдың дербестігі туралы идея негізделуіне экелді. Акьш-ойдың дербестігі идеясы, бір 105
жағынан, Абсолюттік акыл-ойдың күшіне сенуге мүмкіндік жасады. Бұл сенімділік адамға кұрылымға бөлінбейтін, уакытта да, кеңістікте де, өзгерістер үдерісівде де ұсақталмайтын өз болмысындағы шеткі түпнегізде Тұтастыктың бар екендігі туралы тұжырым жасауға мүмкіндік берді. Дэл осы Абсолюттік ақыл-ой болмысы тэртіпті камтамасыз ететін жэне тұрактылык пен беріктілікті сактайтын сенімді базистік күш ретінде коршаған элем туралы көзкарасты адам бойында калыптастырады. Екінші жағынан, Парменид 93-99 жағдайын негіздей отырып, бардың өзі туралы, осы казір мәндінің бүтіндігі туралы ойды негіздейді. Парменидтің сіңірген еңбегінің маңыздылығы мынада: ол элемдегі өз әрекетіміз барысында біз кұмән келтіре алмайтын интеллектуалды-идеалдылыктың ерекше болмысы саласын, аймағын алғаш рет ашып жэне оның физикалык табиғи объектілермен бірегейлігі мен айырмашылығы деңгейіндегі болмысы мәселесін көтеріп кана қоймай, нақты-физикалық та, накты-абстракциялык та объектілердің