265
1-ә й е л . Досы кім екенін білген жан жоқ дейді.
Әйтеуір
мына күйеуге ырза емес деседі.
3-ә й е л . Көрейікші күйеуін! Бұл үйді «жар-жарға» дайын-
дап қойған-ау, тегі.
2-ә й е л . Қыздың «жар-жарын» кім айтар екен?
1-ә й е л . Жүр ғой осында салдар. Сырым да жүр екен. Бұл
жолы қайтер екен? Өзгенің қызын ұзатарда «күйеуіне ырза
емес» деп қайдағыны айтушы еді. Айтқыш болса, Қарагөздің
наразылығын айтсыншы, көрейік!
2-ә й е л . Сырым тайсалар деймісің? Бұл күйге
шейін ой-
қырына қарап көрген жоқ. (
Тамсанып.
) Осы біртүрлі-ау өзі.
Бетің бар, жүзің бар демейді.
3-ә й е л . Мен тіпті жүзіне қарауға шыдай алмаймын кейде.
Тек бір алмасы бар сияқты.
2-ә й е л (
күліп
)
.
Құрып қалғыр, қызығып жүр екенсің-ау!
1-ә й е л . Қызықса несі бар. Жас болмап па жұрт?
Табақшылар өтіп жатады.
1-т а б а қ ш ы . Ей, қатындар, кісісі жоқ үйді айналдырғанша,
ана ізденіп отырған жігіттерге – күйеулер үйіне барсаңдаршы!
2-т а б а қ ш ы . Тым-ақ мөлдіреп тұр екен. Бұларды кім ке-
рек қыла қойсын?
2-ә й е л . Етіңді тасы жөндеп. Саған «жігіт тауып бер, басы-
мызды өткізе алмадық» дедік пе?
1-ә й е л . «Жігіт қарамады» деп саған жалындық па?
Сұқсырдай неме! (
Күліседі.
)
3-т а б а қ ш ы . Бүлінбей-ақ қойыңдар. Сендерге де өліп-
талып тұрған кісі жоқ. Не қылсын өңшең ашамайдай қып арса-
арса кәріні!
Бұл топ кетіседі. Екі келіншек ерткен Ақбала келеді.
А қ б а л а . Ол жібекті мына шымылдыққа іл,
оңайға қой,
жар-жаршы кыздар жамылады.
1-к е л і н ш е к . Жігіт жағынан «жар-жар» айтатып Асан бо-
лады. Ол бір самар көрінеді. Қыздар ештеңе айта алар ма екен?
2-к е л і н ш е к . Е, айтпай, бүгін туып па? «Жар-жарды»
Еркемнің өзіне айтқызса, Асанның әдібін қолына берер едіі
Ұзатылатын қыз болған соң, иба қылады ғой. Болмаса, Сырым-
нан екі елі айырылмай, өлең мен ән үйреніп, ойын-тойда тамам
қыздың алдына түсуші еді.
266
А қ б а л а . Олар үшін айтатын кісі табылар.
Молда жігіт
дағдысынан жаңылмаса, жігіттерге қосылар деймісің!
1-к е л і н ш е к . Әжемнен қаймықпаса, ұрсады деп!
А қ б а л а . Қаймығатын кісіні тапқан екенсің!
2-к е л і н ш е к . Япыр-ай, әжемнен бай ауылының бар еркегі
осы күнге шейін қорқып, сыйлап тұрады. Сырым неге соларша
именбейді?
А қ б а л а . Жас күнінде өз шешесі өлгеннен бері жатбауыр
болып кетті дейді ғой.
1-к е л і н ш е к . Болса болар-ау! Өзі мына шешесінен өгейлік
те көріпті ғой бала кезінде.
Қолында
таяғы бар, жуан, семіз бәйбіше – Мөржан шығады. Жанында
күтуші қыз.
М ө р ж а н (
отаудың есігінен қарап
). Болдыңдар ма, түге?
Ақбала, мұндамысың?
А қ б а л а . Болдық, әже!
М ө р ж а н . Тысқа кілем әкеліп жайыңдар! Жұрттың бәрі
үйге сыя ма? Қарагөз аттанғанша, күйеулерді төбеңнен тік жүріп
күт! Қарагөз қайда өзі? Ол үйінде неге отырмайды? (
Достарыңызбен бөлісу: