организмге ең қаж ет ағзаның бірі - жүрек, - жалғыз ғана. Сондық-
тан да ағылшын ғалымы Дж.Баркрофт кезіңце
“Мені организмде жал-
гыз гана жүрек болуы таңдандырады ” - деп жазған. Табиғаттың бұл
“кемістігі” осы ағза қызметін реттеу тетіктерінің күрделенуімен то-
лықтырылған. Қазіргі кезде жинақталған мағлүматтарға сөйкес
жүрекгің көп қырлы қызметі үш түрлі реттеу механизмдері арқылы
- торшалық, ағзалық (қабырғалық, интракардиалық) жөне сыртқы -
экстракардиалық, - жүзеге асырылады.
Торшалық реттеу механизмы миокардтың өрбір торшаларының
генетикалық аппараттары, органеллалары, иондық-мембраналық
тетіктер, ферментгік жүйелер түзеді. Бұл механизм миокард торша-
ларында қозу жөне жиырылу процестерінің қалыпты жүруін, олар-
ды ң ара байланыстарын, энергия мен құралымдық (пластикалық)
алмасуды қамтамасыз етеді.
Агзалық pemmey механизмдері миокардтьщ синцитий түрінде құры-
луымен, жүректің өткізгіш жүйесімен, қабырғалық нерв аппараты-
мен, торша аралық иондық жөне гуморальдық затгармен бейнеленеді.
Б ү л м еханизм ж ү р ек тің біртұтасты ғы н, он ы ң ж үмысындағы
үйлесімдікгі қамтамасыз етеді, жүрекке өз жүмысын сыртқы өсерге
(нервті, гуморальды) төуелсіз өзін-өзі басқаруға мүмкіндік береді.
Достарыңызбен бөлісу: