47
жасанды жазба тіл деген де (Э.Р.Тенишев), ауызекі баяндау
стиліне жуықтайтын жылнамалық (шежіре іспеттес) эпостар
тілі деген де (Ә.Қоңыратбаев),
эпитафиялық проза тілінің
үлгісі деген де (ГІ.М.Мелиоранский, Қ.Өмірәлиев, Е.Жұбанов),
VI-VIII ғасырлардағы түркі поэзиясының үлгісі деген де
(Ф.Е.Корш, И.В.Стеблева) пікірлер жарыса орын алып келеді.
Қайткен күнде де Орхон және Енисей жазбалары – әдеби тілдік
дүниеліктер, өйткені бұлардың тілінде белгілі бір нормалар,
дәстүрлі үрдістер бары – даусыз.
Орхон-Енисей жазба белгілері бар балбал тастар ең алғаш
рет XVII ғасырдың соң кезінен бастап Сібірді зерттеушілердің
көзіне түсті. XIX ғасырдың II жартысында Монғолия жерінен,
Орхон бассейнінен, Якутияның оңтүстігінен тасқа жазылған
жазулар көптеп табыла бастады.
Олардағы жазуды танып,
тұңғыш оқығандар жайында, тастағы жазулардың мазмұны,
тілі, стилі жөнінде В.В.Радлов, С.Е.Малов, П.М.Мелиоранский,
В.Котвич, Г.Рамстедт, А.Габендерден бастап шетел және орыс
ғылымында соңғы жүз жылдың ішінде орасан көп айтылып,
зерттеліп, жазылып келеді.
Көне түркі жазба ескерткіштерінің тілі жөнінде қазақ зерт-
теушілері де (М.Әуезов, М.Жолдасбеков, Қ.Өмірәлиев, Г.Ағы-
манов т. б.), оның ішінде әсіресе Ғ.Айдаров, А.Аманжолов
сияқты танымал ғалымдар айтарлықтай үлес қосып келеді.
Әдебиеттанушы М.Жолдасбеков: «Бір кездерде эпостық
дәстүрі айрықша дамыған қазақ
халқының бай мұрасы мен
Орхон ескерткіштерін салыстыра зерттеудің ерекше мәні бар
екендігін» айтып, Орхон ескерткіштері – эпикалық шығарма-
лардың, тарихи-ерлік жырлардың ең әдепкі үлгілері деп тани-
ды
52
, Ал фольклор тілін зерттеуші Е.Жұбанов ауыз әдебиеті
үлгілері жазба әдебиеттен өрбімейді, керісінше, Орхон жаз-
баларына түркі тайпаларының
ежелден дамып келген бай
ауыз әдебиеті үрдісі негіз болған дегенді айтады
53
. Бірақ
қайткен күнде де Орхон жәдігерліктері әдеби мұра ретінде де,
әдебиеттің белгілі бір жанрының үлгісі ретінде де біраз түркі
халықтарының, оның ішінде қазақ халқының да әдеби тілінің
тарихи арнасы екені даусыз.
52
Достарыңызбен бөлісу: