Айтыс VI том

70
Қазақ өнерінің антологиясы
ел жұртына жақсы ісін ер арнайды,
Ал оған дәулеткерей арандайды.
ішімде не жатқанын білгендей-ақ,
сыртымнан тон пішкендей табандайды.
елге қылған қызметімді көре алмастан,
сөз қылады жақсы мен жаман жайлы.
Құдайдың беріп тұрған несібесін,
Құдайдан күдер үзген көре алмайды.
дәулеткерей шариғатқа шабан екен,
өзінің нәпсісіне адал екен.
Жақсылықты іздеудің орынына
Кемшілік іздейтіні жаман екен.
дін үшін болған кеше Абай құрбан,
екті елдің жүрегіне талай жыр ән.
Шариғатқа қызмет қылсам, оны айтасың,
ел деген ердің бәрі солай болған.
даналар – даламыздың кемесі еді,
ел жұрттың еріп жүрген ересегі.
«Алланың өзі, сөзі рас деген»,
ұлы Абай ұлы сенім егесі еді.
дінді егер діңгегім деп білмесе,
Қара сөз жазып қайғы жемес еді.
Шәкәрім де құдай үшін құрбан болып,
Артта қалған кітап боп берешегі.
исламға таң қалған толстоймен,
сан мәрте хат жазып ол кеңеседі.
иншалласыз жұмысты бастамаған,
Әлкей марғұлан ғалымның төресі еді.
Кремльде Жәкең де намаз оқып,
ысқырған сталинмен егеседі.
Жұма намаз оқыған Қонаев та,
дін дегенде езілген емешегі.
«дін- ғылымның атасы» - деп жырлаған,
мұқағали ақылсыз емес еді.
солардың да барлығын толғандырған ,
соңындағы ұрпақтың келешегі.
тарихтан алар болсақ тағылымды,
Қашанда Құдай деген ел өседі.

71
Айтыс VI том
Ата діннен ақиқат тапсақ ғана,
өзге жұртпен терезең теңеседі.
Құдайдың жолыменен жүрсе ғана,
Халықтың айдарынан жел еседі.
Барлығын көрсетіп тұр тарих тарлан,
Қазақтар Құдай деген халық болған.
иманы күшті кезде ер бабалар,
осынау ен даланы алып қалған.
өйткені, иман барда ынтымақ бар,
екені тәжірибеде анықталған.
иманы әлсіз кезде талай жерлер,
ресей мен өзбекте қалып қалған.
Берекесін беретін Алла ғана,
Байлығың болғанменен ағып-тамған.
Алланың әміріне қарсы шықпа,
Жақсылық күтер болсаң жарық таңнан.

жүктеу/скачать 1,06 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: