50 жылдығына арналған аймақТЫҚ Ғылыми практикалық конференция материалдары «педагогические чтения»


ПСИХОЛОГО-ПЕДАГОГИЧЕСКИЕ ОСОБЕННОСТИ ДЕТЕЙ



Pdf көрінісі
бет7/46
Дата07.04.2017
өлшемі6,98 Mb.
#11245
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   46

ПСИХОЛОГО-ПЕДАГОГИЧЕСКИЕ ОСОБЕННОСТИ ДЕТЕЙ  

С ЗАДЕРЖКОЙ ПСИХИЧЕСКОГО РАЗВИТИЯ 

 

С.Т. Манапова 



ГУ «Средняя общеобразовательная школа №15», г. Павлодар 

 

Задержка психического развития у детей – это одна из наиболее распро-



странённых форм психической патологии детского возраста. Чаще выявляет-

ся с началом обучения ребёнка в подготовительной группе детского сада или 

в  школе,  особенно  в  возрасте  7–10  лет,  поскольку  этот  возрастной  период 

обеспечивает большие диагностические возможности. В последние годы ко-

личество  детей  с  задержкой  психического  развития  неуклонно  растёт.  Воз-

растают  факторы  риска,  среди  которых  наиболее  опасны:  отягощенная 

наследственность,  патология  беременности,  неблагоприятные  экологические 

ситуации, курение матери, алкоголизм родителей.  

Термин  «задержка  психического  развития»  предложен  Г.Е.  Сухаревой. 

Исследуемый феномен характеризуется, прежде всего, замедленным темпом 

психического  развития,  личностной  незрелостью,  негрубыми  нарушениями 

познавательной  деятельности,  по  структуре  и  количественным  показателям 

отличающимися  от  олигофрении,  с  тенденцией  к  компенсации  и  обратному 

развитию [1,53]. Данную проблему изучают ещё в 20 годы учёные В.В. Ану-

рецкий,  М.А.  Фёдоров.  Выводы  учёных:  дети  с  ограниченными  возможно-

стями  нуждаются  в  особых  дифференцированных  условиях  обучения.  Про-



59 

 

блемам  обучения  детей  с  ЗПР  уделяли  внимание  исследователи  Лебедин-



ская К.С., Цыпина Н.А., Власова Т.А., Певзнер М.С. 

Понятие  «задержка  психического  развития»  является  психолого-

педагогическим и характеризует, прежде всего, отставание в развитии психи-

ческой деятельности ребенка. Причины, вызывающие задержку психического 

развития: минимальные органические повреждения центральной нервной си-

стемы;  функциональная  недостаточность  центральной  нервной  системы; 

длительная  социальная  депривация  (ограничение  ребёнка  от  его  потребно-

стей)  [2,129].  Существует  несколько  клинико-психологических  классифика-

ций  ЗПР.  Одна  из  них  принадлежит  Лебединской  К.С.,  которой  чаще  всего 

пользуются  специалисты  ПМПК  при  комплексной  диагностике.  Выделяет 

4 формы  ЗПР:  конституционального  происхождения,  соматогенного  проис-

хождения, психогенного происхождения и церебрально-органического генеза 

[2, 130]. Каждой из этих форм присущи свои особенности, динамика, прогноз 

в развитии ребенка. 

Конституциональное происхождение – состояние задержки определяется 

наследственностью семейной конституции. В своем замедленном темпе раз-

вития  ребенок  как  бы  повторяет  жизненный  сценарий  отца  и  матери.  К  по-

ступлению  в  школу  у  этих  детей  наблюдается  несоответствие  психического 

возраста его паспортному возрасту, у семилетнего ребенка он может быть со-

отнесен с детьми 4–5 лет. Для детей с конституциональной задержкой харак-

терен благоприятный прогноз развития при условии целенаправленного педа-

гогического  воздействия  (доступных  ребенку  занятий  в  игровой  форме,  по-

ложительном контакте с  учителем). Такие дети  компенсируются к 10–12 го-

дам.  Особое  внимание  необходимо  уделить  на  развитие  эмоционально-

волевой сферы. 

Соматогенное  происхождение  –  длительные  хронические  заболевания, 

стойкие астении (нервно-психическая слабость клеток головного мозга) при-

водят к ЗПР. Такие дети рождаются у здоровых родителей, а задержка разви-

тия  –  следствие  перенесенных  в  раннем  детстве  заболеваний:  хронические 

инфекции, аллергии и т.д. У всех детей с данной формой ЗПР имеют место 

выраженные  астенические  симптомы  в  виде  головной  боли,  повышенной 

утомляемости, снижение работоспособности, на этом фоне расстройство, пе-

реживание,  внимание  снижается,  память  и  интеллектуальное  напряжение 

удерживается на очень короткое время. Эмоционально-волевая сфера отлича-

ется  незрелостью  при  относительно  сохраненном  интеллекте.  В  состоянии 

работоспособности могут усваивать учебный материал. В упадок работоспо-

собности  могут  отказаться  от  работы.  Склонны  фиксировать  внимание  на 

своем самочувствии и могут воспользоваться этими способностями для того, 

чтобы  избежать  трудностей.  Испытывают  трудности  в  адаптации  к  новой 

среде.  Дети  с  соматогенной  ЗПР  нуждаются  в  систематической  психолого-

педагогической помощи.  

ЗПР психогенного происхождения. Дети этой группы имеют нормальное 

физическое развитие, функционально полноценные мозговые системы, сома-


60 

 

тически  здоровы.  Задержка  психического  развития  психогенного  происхож-



дения  связана  с  неблагоприятными  условиями  воспитания,  вызывающими 

нарушение формирования личности ребенка. Эти условия  – безнадзорность, 

часто сочетающаяся с жестокостью со стороны родителей, либо гиперопека, 

что  тоже  является  крайне  неблагоприятной  ситуацией  воспитания  в  раннем 

детстве.  Безнадзорность  приводит  к  психической  неустойчивости,  импуль-

сивности, взрывчатости и, конечно,  безынициативности, к отставанию в ин-

теллектуальном  развитии.  Гиперопека  ведет  к  формированию  искаженной, 

ослабленной  личности,  у  таких  детей  обычно  проявляется  эгоцентризм,  от-

сутствие  самостоятельности  в  деятельности,  недостаточная  целенаправлен-

ность, неспособность к волевому усилию, эгоизм. 

ЗПР  церебрально-органического  происхождения.  Причиной  нарушения 

темпа развития интеллекта и личности становятся грубые и стойкие локаль-

ные  разрушения  созревания  мозговых  структур  (созревание  коры  головного 

мозга),  токсикоз  беременной,  перенесенные  вирусные  заболевания  во  время 

беременности, грипп, гепатит, краснуха, алкоголизм, наркомания матери, не-

доношенность,  инфекция,  кислородное  голодание.  У  детей  этой  группы  от-

мечается  явление  церебральной  астении,  которое  приводит  к  повышенной 

утомляемости, непереносимости дискомфорта, снижение работоспособности, 

слабая концентрация внимания, снижение памяти и, следствие этого, позна-

вательная  деятельность  значительно  снижена.  Мыслительные  операции  не 

совершенны и по показателям продуктивности приближены к детям с олиго-

френией. Такие дети знания усваивают фрагментарно. Стойкое отставание в 

развитии интеллектуальной деятельности сочетается у этой группы с незре-

лостью эмоционально-волевой сферы. Им необходима систематическая ком-

плексная помощь медика, психолога, дефектолога. 

Существует множество мнений по поводу обучения детей с ЗПР. Еще Ян 

Амос Каменский говорил: «Возникает вопрос: можно ли прибегать к образо-

ванию глухих, слепых и отсталых, которым из-за физического недостатка не-

возможно в достаточной мере привить знания? – Отвечаю: из человеческого 

образования нельзя исключать никого, кроме нечеловека» [5,400]. 

Дети и подростки с ЗПР требуют особого подхода к ним, многие из них 

нуждаются  в  коррекционном  обучении  в  специальных  школах,  где  с  ними 

проводится большая коррекционная работа, задача которой – обогащать этих 

детей  разнообразными  знаниями  об  окружающем  мире,  развивать  у  них 

наблюдательность  и  опыт  практического  обобщения,  формировать  умение 

самостоятельно добывать знания и пользоваться ими. Коррекционная работа 

должна быть направлена на компенсацию недостатков дошкольного развития, 

восполнение пробелов предшествующего обучения, преодоление негативных 

особенностей эмоционально личностной сферы, нормализацию и совершен-

ствование  учебной  деятельности  учащихся,  повышение  их  работоспособно-

сти, активизацию познавательной деятельности. 

Основными задачами коррекционно-развивающего обучения являются:  

– активизация познавательной деятельности учащихся; 


61 

 

– повышение уровня их умственного развития; 



– нормализация учебной деятельности; 

– коррекция недостатков эмоционально-личностного развития; 

– социально-трудовая адаптация. 

Крайне  важен  профессиональный  уровень  педагогов,  работающих  в 

классах  коррекции  и  педагогов-психологов.  Постоянное  самообразование  и 

повышение своего мастерства- неотъемлемая часть работы. 

 

Литература 

1. Виноградова  О.А.  Развитие  речевого  общения  дошкольников  с  задержкой  психи-

ческого развития // Практическая психология и логопедия. – 2006. – №2. – С.53-54. 

2. Актуальные проблемы диагностики ЗПР детей / Под ред. Лебединской К.С. – М.: 

Педагогика, 1982. – 128 с. 

3. Дети с ЗПР / Под ред. Власовой Т.А., Цыпиной Н.А.– М.: Педагогика, 1984.– 256 с. 

4. Никишина В.Б. Практическая психология в работе с детьми с задержкой психиче-

ского развития: Пособие для психологов и педагогов. – М.: ВЛАДОС, 2004. – 126 с. 

5. Основы специальной психологии: Учеб. пособие для студ. сред. пед. учеб. заведе-

ний / Под ред. Кузнецовой Л.В. – М.: Академия, 2003. – 480 с. 

6. Лебединский  В.В.  Нарушения  психического  развития  в  детском  возрасте.  –  М., 

2003. 


7. Психологические особенности детей и подростков с проблемами в развитии. Изу-

чение и психокоррекция / Под ред. У.В. Ульенковой. – СПб., 2007. 

 

 

МЕКТЕПТЕ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ӘДІС- 



ТӘСІЛДЕРДІ ЕНГІЗУДІҢ МАҢЫЗЫ 

 

К. Масұғұтова 



А. Иманов атындағы лицей-мектеп 

Май ауданы, Баскөл ауылы 

 

Елбасымыз Н.Ә. Назарбаевтың Қазақстан халқына жолдауында «Ұлттық 



бәсекелестік  қабілеті  бірінші  кезекте  оның  білімдік  деңгейімен  айқында- 

лады» деп айтылған. 

Егемендік  алған  тәуелсіз  Қазақстанның  әлемдік  өркениетке  жетудегі 

бірден-бір дара жолы – білім жүйесі. Орта мектеп- білім жүйесінің ең басты 

буыны.  Орта  мектепте  қаланған  білім  негізі  оқушының  болашағына  жол 

ашады. Қазіргі кезеңдегі басты мәселенің бірі жаңа технологиялардың дамуы 

кезеңінде  болашақ  ұрпақтың  тәрбиесі  мен  білім  алуында  ұстаздардың 

атқаратын рөлі ерекше. Егемен еліміздің болашағы, оның әлемдік өркениет- 

тегі өз орны, ең алдымен білім мен тәрбиенің бастауы – ұстаз қолында. 

Сонымен  бірге  Елбасы  Нұрсұлтан  Назарбаев  «Болашақта  еңбек  етіп, 

өмір  сүретіндер-бүгінгі  мектеп  оқушылары,  мұғалім  оларды  қалай  тәр- 

биелесе,  Қазақстан  сол  деңгейде  болады.  Сондықтан  ұстазға  жүктелетін 

міндет ауыр» деген болатын. Қазіргі заман мұғалімінен тек өз пәнінің терең 

білгірі  болу  емес,  тарихи  танымдық,  педагогикалық-психологиялық  сауат- 



62 

 

тылық,  саяси  экономикалық  білімділік  және  ақпараттық  сауаттылық  талап 



етілуде.  Ол  заман  талабына  сай  білім  беруде  жаңалыққа  жаны  құмар 

шығармашылықпен  жұмыс  істеп,  оқу  мен  тәрбие  ісіне  еніп  оқытудың  жаңа 

технологиясын шебер меңгерген жан болғанда ғана білігі мен білімі жоғары 

жетекші тұлға ретінде ұлағатты саналады.  

Қазіргі  мектеп  оқушыларының  логикалық  ойлау  қабілеті,  өздігінен 

іздену  деңгейі  төмен.  Оқушылар  тек  қана  тыңдаушының  рөлін  ғана  емес, 

ізденушінің  рөлін  де  атқару  қажет.  Оқушылардың  білуге  деген  қызығуын 

арттыру үшін: 

– оқушылардың өздерінің ізденістерін ұйымдастыру қажет; 

– өткен сабақ пен жаңа сабақты байланыстырып отыру қажет; 

– оқушылардың  білімі  мен  білігін  тексергенде  әртүрлі  жұмыс 

формаларын пайдалану керек; 

Жалпыға жаппай орта білім беру кезеңінде мұғалім оқушылардың бәрін 

бірдей жақсы оқытуға міндетті. Сондықтан қазіргі кезде мектептерде жаңаша 

оқытуға  көшу  жүйесі  жасалынды,  пән  мұғалімдерінің  алдында  тұрған 

жауапты міндет – оқушылардың білім деңгейлерін барынша жетілдіру. 

Оқушылардың  білім  деңгейлерінің  төмендігі  –  олардың  қабілетінің 

жоқтығынан  емес,  өз  беттерімен  жүйелі  түрде  білім  алуға  дағдыланбаудан, 

жүйелі  еңбектің  жоқтығынан.  Сондықтан  әр  мұғалімнің  мақсаты  – 

оқушылардың  алған  білімін  қолдана  білуге  үйрету.  Олардың  жеке  тұлға 

ретінде  дамуына  жағдай  жасау,  өз  бетінше  білімді  меңгерту,  оқушылардың 

біртұтас  өмірге  деген  көзқарасын  қалыптастыру  және  интеллектуалдық  іс-

әрекеттерге  әзірлеуде,  білім  берудің  инновациялық  әдістерін  қолданудың 

маңызы зор. 

Пәнаралақ  байланыстар  мектептегі  оқылатын  негізгі  пәндерді 

оқушылардың жан-жақты және терең меңгеруіне көмектеседі. 

Қазіргі  оқу  үрдісінде  дәстүрлі  емес  сабақтар,  әртүрлі  әдіс-тәсілдер 

кеңінен  қолданылап  жүр.  Сабақты  әртүрлі  әдіс-тәсілдерді  қолданып, 

түрлендіріп өткізу оқушыларымыздың білімге, оқып-үйренуге құштарлығын 

арттыратыны  анық.  Ұстаз  қандай  әдіс-тәсіл  қолданса  да,  мақсаты  біреу,  ол 

оқушыларға тиянақты да сапалы білім беру. 

Оқушы  белсенділігін,  ізденушілік  қабілетін  дамытатын  сабақтардың 

бірі –  кіріктірілген  сабақтар.  Егер  кіріктірілген  сабақтарды  рөлдік  ойындар 

ретінде өткізсе,  оқушылар  сабақта  белсенділікпен жұмыс жасап,  өз  бетінше 

ізденуге,  қорытынды  шығаруға,  іскерлікке  дағдыланады.  Ондай  сабақтарда 

оқушылар материалды игеріп қана қоймай, зерттеу, сынау, сараптау, өмірмен 

байланыстыру, білім мен білікті практикада пайдалану, өз пікірін қорғай білу 

арқылы белсенділік көрсетеді.  

Білімді  меңгеру  белгілі  әрекет  үстінде  жүзеге  асады.  А. Науменко: 

«Ойын арқылы адам әлемді таниды, біліктілікті игереді, білім  алады» – деп, 

өте орынды атап өткен. 

Тәжірибе көрсеткендей, әдеттегі бірсарынды сабаққа үндемей отыратын 

оқушылар ойын кезінде өте белсенді болатын кездер жиі кездеседі. Өйткені 


63 

 

ойын  кезінде  олар  тең  құқыққа  ғана  қолы  жетіп  қоймай,  басқаларды  өзіне 



қарататын  мүмкіндікке  ие  болады.  Олардың  әрекеттері  еркін  және  батыл 

болып, ойлаудың тереңдігін көрсете бастайды. 

Басқа  әрекеттер  сияқты  сабақтағы ойын  әрекеті де  белгілі  бір  мақсатқа 

негізделіп,  оқушылар  оның  қажеттігін  сезінулері  керек.  Ол  үшін  мұғалім 

оқушылардың  психологиялық  ерекшеліктерін  ескеріп,  ойынның  мақсаты, 

міндеті,  мазмұны  мен  жүрісін  анықтап  алуы  қажет.  Оқу  ойындарының 

мазмұны  қызықты,  балаларды  тартатындай  болуы  және  әрбір  ойын  әрекеті 

оқушылар үшін құнды, белгілі бір қорытынды алумен бітуі қажет.  

Оқыту  үрдісі  педагогикалық  үрдістің  басты  құраушысы  болып 

табылады.  Оқыту  үрдісі  мұғалім  және  оқушының  бірлескен  әрекеті  ретінде 

оқыту мен оқудың бірлігін көрсетеді. Қазіргі таңда оқыту: 

– Мұғалім мен оқушылардың бірлескен әрекеттері; 

– Жоспарлы ұйымдастыру мен басқару; 

– Тұтастығы және бірлігі; 

– Балалардың жас ерекшелігіне сәйкестігі; 

– Олардың даму мен тәрбиесін бақылау, басқару белгілеріне ие.  

Мұғалім  мен  оқушының  бірлескен  әрекетінде  мынадай  кезеңдер 

айқындалады: 

– оқушының оқуға қызығушылығын ояту; 

– оқушының білім, білік, тәжірибесін айқындау; 

– жаңа тақырыпты меңгеруін ұйымдастыру; 

– өткенді пысықтау; 

– оқытудың нәтижелілігін айқындау. 

Әр кезеңде мұғалім мен оқушының өз міндеттері бар, бірақ екеуінің де 

мақсаты ортақ. 

Оқыту  үрдісі  қызығушылық  оятудан  басталуы  керек.  Осы  кезеңде 

балалардың  айналадағы  заттар,  құбылыстар  туралы  түсініктері,  ұғымдары 

қалыптаса бастайды. 

Мұғалім  оқушыға  сұрақтар  қою,  әңгімелесу  арқылы  өтілетін  тақырып 

бойынша  бала  не  біледі,  қаншалықты  осы  білімді  іске  асыратындығын 

анықтайды.  Мұғалім  сабаққа  дайындалу  барысында  мынадай  мақсаттарды 

көздейді: 

– баланың қазіргі білімі жаңа білімді қабылдауға қаншалықта жеткілікті 

екенін анықтау; 

– олардың  білгенін  еске  түсіру  үшін  қандай  тәжірибелік  материал, 

жаттығулар ұсыну; 

– жаңа  тақырыпқа  қызығушылығын  тудыру  үшін  балалардың  сезімін 

ояту. 


Жаңа  тақырыпты  айқындағаннан-ақ  білімді  қабылдау  үрдісі  басталады. 

Бұл  кезеңде  мұғалімнің  оқушы  алдындағы  борышы  –  осы  жаңа  білімнің 

алдағы өміріне қажеттілігіне көзін жеткізу. 

Оқушы  көп  нәрсені  түсінбей,  есте  сақтауы  да  мүмкін,  бірақ  бұл  жол 

дамуға  жеткізбейді.  Жалпы  айтқанда,  түсіну  үрдісі  белгілі  бір  әрекеттердің 


64 

 

орындалуын  қажет  етеді:  сараптау,  жалпының  ішінде  маңыздыны  табу, 



салыстыру,  дерексіздендіру,  нақтылау,  дәйек,  дәлел  келтіру,  қорыту.  Бала 

тақырыпты жақсы түсінсе, білім, білік дағдыға айналып жақсы меңгеріледі. 

Қорыту  кезеңінің  мақсаты  –  білім,  білік,  дағдыны  жалпы  бір  жүйеге 

келтіру. 

Оқыту  үрдісінің  соңғы  кезеңі  –  оның  нәтижелілігін  анықтау. 

Диагностикалау – балалардың білім, білік, дағдыны қаншалықты меңгергенін 

көрсетеді, оқытудың сапасын, кемшіліктерді анықтауға көмектеседі. 

Оқу  тәрбие  үрдісіне  электрондық  оқыту  ресурстарын  енгізу,  электрон- 

дық  оқулықтарды  пайдалану,  мультимедиа  мүмкіншіліктерін  әр  пәнді 

оқытуда қолдану. Ол үшін оқушылар міндетті түрде ақпараттық технология- 

лардың  ресурстарын  қолдана  білуі  керек.  Пәндерді  оқытуда  ақпаратты 

технологияны  пайдалану,  оқушының  ақпаратты  тез  қабылдап,  тез  түсінуіне, 

уақытын  үнемдеуіне  жол  ашады.  Оқушы  жаңа  нәрсеге  қызығады,  өзін-өзі 

бағалайды. 

Қазіргі  кездегі  шапшаң  жүріп  жатқан  жаһандану  үрдісі  әлемдік 

бәсекелестікті  күшейте  түсуде.  Елбасы  Н.Ә. Назарбаев  Қазақстанның  әлем- 

дегі бәсекеге қабілетті 50 елдің қатарына кіру стратегиясы атты Жолдауында: 

«Білім  беру  реформасы  –  Қазақстанның  бәсекеге  нақтылы  қабілеттілігін 

қамтамасыз  етуге  мүмкіндік  беретін  аса  маңызды  құралдарының  бірі»  деп 

атап  көрсетті.  XXI  ғасыр  –  бұл  ақпараттық  қоғам  дәуірі,  технологиялық 

мәдениет  дәуірі,  айналадағы  дүниеге,  адамның  денсаулығына,  кәсіби 

мәдениеттілігіне мұқият қарайтын дәуір. Бүгінгі білім мазмұны мұғалім мен 

оқушының  арасындағы  байланысты  субъективті  деңгейде  көтеруде.  Сол 

себептен білім ,білік дағдысы келесі аспектілер арқылы жүзеге асырылады.  



Білімділік  аспект:  оқушылардың  оқу  материалын  қабылдауы, 

нысандардың байланысы мен қарым-қатынасын зерделеу. 



Дамытушылық  аспект:  оқушылардың  танымдық  қызығушылығын, 

жүйелеу,  сараптау,  салыстыру  дағдыларын  дамыту,  оқушылардың 

шығармашылық іс-әрекетін арттыру. 

Тәрбиелік  аспект:  ғылыми  көзқарастарын  тәрбиелеу,  өздігінен  және 

топпен жұмыс істеуге дағдыландыру, жолдастық сезімге, өзара көмек беруге 

тәрбиелеу. 

Қазіргі  уақытта  отандық  мектептерде  компьютерлік  технологияны 

бастауыш мектептерде пайдалану ауқымының кеңейе түсу үрдісі байқалады. 

Жаңа  бағдарламалық  –  педагогикалық  жүйелер  жасалуда,  компьютермен 

жұмыс  істеудің  санитарлық-гигиеналық  нормалары  анықталып,  үй  және 

қашықтан оқу тәсілінде жаңа мүмкіндіктер ашылуда.  

Қазіргі  кездегі  компьютерлік  технологияның  білім  беру  жүйесін 

дамытуға қосар үлесі ұшан теңіз.  

Мұғалім  компьютер  желісі  арқылы  әрбір  оқушымен  тығыз  байланыста 

болғандықтан,  әрбір  баланың  жеке  деңгейін  анықтап,  оларға  жеке 

тапсырмалар беруге мүмкіндігі болады. 


65 

 

Мультимедиалық технологиялар мұғалімдерге қалыпты оқыту жүйесінің 



бұрынғы  тәсілдерінен  бас  тартып,  еңбек  етудің  интеллектуалдық  түрлерін 

пайдалануға  мүмкіндік  туғызып,  жаңа  тәсілдің  жақсы  жақтарын  кеңінен 

қолдануға итермелейді. 

Ақпараттық технологиялаларды пайдаланудың негізгі артықшылықтары 

мынадай: 

– Олар  оқушыларға  тақырып  шеңберінде  немесе  белгілі  бір  уақыт 

аралығында айтылуға тиіс мәліметтер көлемін ұлғайтады. 

– Білімге  бір-бірінен  алыс  қашықта  орналасқан  әртүрлі  оқу  орнында 

отырып қол жеткізуге болады; 

– Оқыту  жүйесінің  көп  деңгейлігі  оқу  материалының  сапасын 

арттырады. 

Компьютердің  көмегімен  оқушы  өз  бетінше,  сондай-ақ  өзге  оқушы-

лармен топтасып бірге жұмыс істеуге мүмкіндік алады.  

Жаңа  ақпараттық  технологияны  пайдалану  және  оқу  мекемесінде 

ақпараттық білім кеңістігін дамыту төмендегі жағдайды қамтамасыз етеді: 

– Педагогтердің  сабақты  ұйымдастырудың  мазмұны,  әдістері  мен 

формаларын  өзгертуіне  көмектесу,  ақпараттық  қоғамда  өмір  сүре  алатын 

адамдарды дайындау; 

– Оқушының  оқу  таным  процесін  тиімді  басқару  және  баланың  жақын 

уақыттағы дамуын айқындау; 

– Баланың  даму  динамикасын  көрсететін  мониторинг  және  бақылау 

жүйесін жасау; 

– Оқушының  білім  алуына  ұмтылысын  қалыптастыруда  жағымды 

мотивацияны жасау; 

– Мектептің ата-анасымен және қоршаған социуммен тығыз байланысын 

қамтамасыз ету. 

Қазіргі  кезеңде  Қазақстандық  білім  беру  жүйесі  әлемдік  білім  беру 

кеңістігіне енуге бағыт алуда. 

Заманымызға  сай  қазіргі  қоғамды  ақпараттандыруда  педагогтердің 

біліктілігін  ақпараттық-коммуникациялық  технологияны  қолдану  саласы 

бойынша көтеру негізгі міндеттерінің біріне айналды. 

Қазақстан  Республикасының  «Білім  туралы»  Заңында:  «Білім  беру 

жүйесінің  басты  міндеттерінің  бірі  –  білім  беру  бағдарламаларын  меңгеру 

үшін жағдайдар жасау керек»  – деп көрсетілген. Солардың бірі білім беруді 

ақпараттандыру  барысында  дидактикалық  және  оқыту  құралы  болып 

компьютер  саналады.  Сондықтан  кез-келген  білім  беру  саласында 

мультимедиалық  электрондық  оқыту  құралдары  барлық  пәндерді  оқытуға 

пайдаланылады. 

Қорыта  келгенде,  сабақтарды  ақпараттық  технологияны  пайдалана 

отырып,  түрлендіріп  өткізу  арқылы  жан-жақты  дамыған  терең  білімді 

бәсекеге қабілетті жеке тұлғаны қалыптастыруға болады.  

 


66 

 

Әдебиет 

1. Қазақстан мектебі журналы, 2009 ж. – №9. 

2. Қазақстан мектебі журналы, 2011 ж. – №4. 

3. Информатика негіздері журналы, 2010 ж. – №6. 

4. Информатика негіздері журналы, 2011 ж. – №8. 

5. Мектеп директорының орынбасары, 2011 ж. – №3. 

 

 




Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   46




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет