173
болды. Қазақтілді БАҚ-тың ақпарат кеңістігі кеңейді. Мерзімді басылымдар тара-
лым жағынан аз болғанымен, теле, радио эфирлері бағдарламалары тақырыптық
тұрғыдан көбейді, 50%- ға жуығы қазақ тілінде ақпарат тарататын болды.
Расында, XX ғасырдың соңғы ширегінде Кеңес өкіметінің тарқап, қазақ елінің
дербестігін алуы бұқаралық ақпарат құралдарының тақырыптық және тілдік қол-
данысына өз ықпалын тигізбей қоймады. Аталған кезеңде еліміздің қоғамдық құ-
рылысында түбегейлі өзгеріс орын алып, әлеуметтік қатынастар өзгеріске ұшыра-
ды. 1 ғасырға жуық салтанат құрған кеңестік сана, кеңестік меншік ыдырап, жеке
меншік құндылық басымдылыққа ие болды. Міне, осы кезеңді, нақты айтқанда,
шалғашқы онжылдықты белгілі тілтанушы-ғалым Н. Уәли шартты түрде постке-
ңестік кезең деп атайды. Және ғалым қоғамдық тарихи жағдай, қоғам мүшесі –
тұлға (адам) және оның тілін тұтас қарастырудың қажет екенін алға тартады. Яғни,
қоғамның тынысы – пафос, қоғамның қозғаушы тұлғасы – этос және үні – лого деп
аталады [1].
Ғалымның жіктелімін басшылыққа алсақ, қоғамдағы тарихи жағдайлар баспа-
сөз тіліне өз ықпалын тигізбей қоймайды.
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: