362
Қазақ өнерінің антологиясы
Құдайым бір тәубасын жаңылтпаса,
Жоқ еді ондай мінез бір көргенде.
Ділдә:_Лашын_сұңқар_өлді_де,_басар_қалды,_Байлар_көшіп_кетті_де,_нашар_қалды._Жиғанымның_бәрі_де_сиыр_еді,_Жалғыз_көні_құрыған_қашар_қалды._Сейдәлі'>Ділдә:
Молдеке, айт өлеңді сөз келгенде,
Аяйсың не жайыңды біз келгенде?
Көңілің қорғасындай балқыды ма,
Қасыңа біздей сұлу қыз келгенде?
Сейдәлі:
Мен, сірә, қызықпаймын қыз келгенге,
Болса да қызыл алтын қыз бергенге.
Ділдажан, ит мінезім келіп отыр,
Қасыма сен ұсаған қыз келгенде!..
Ділдә:
Лашын сұңқар өлді де, басар қалды,
Байлар көшіп кетті де, нашар қалды.
Жиғанымның бәрі де сиыр еді,
Жалғыз көні құрыған қашар қалды.
Сейдәлі:
Мал болмас
жалғыз қашар қанша бақсаң,
Тоңар деп күндіз-түні жабу жапсаң.
Пұл беріп, қашарыңды мен алайын,
Қайтеді қашарыңды маған сатсаң?
Ділдә:
Молдеке, қашарымды ала алмайсың,
Алсаң да, келістіріп баға алмайсың.
Қыдырып түнде тұрып, оттап кетсе,
Іздесең, оны қайтып таба алмайсың.
Сейдәлі:
Өлеңді
мен айтайын зордан ойлап,
Екеуміз отырайық күліп-ойнап.
Кеткені түнде тұрып айып емес,
Үйренер бір-екі күн қойсам байлап.
Ділдә:
Қашарым биылдан соң сиыр болар,
Сиыр болса, ол өзі бұйым болар.
