Қазақстан Республикасы Біпім жэне ғылым министрлігі Ғылым комитетінің



Pdf көрінісі
бет5/16
Дата03.03.2017
өлшемі3,8 Mb.
#5573
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   16

  7.

2.

 Скалов  Б.  Верблюд  в  х о зя й с т в е   Тургайской  об­

ла с т и

  / В е с т н и к   сельского  х о зя й ст ва .  Л‘5У.  1904. 

С.З.

3.  Верблю доводст во  в  СССР  (п о   м а т ери а лам  

з о о т е х н и ч е с к и х   обследований  в

  /.9.3.5  1937  г г . )   Под 

р едакцией   И .Л акоза.  М ..1938.С.59.

4.

 Жүмагүлоп  И.Қ. 

Tt/ite ocipyA.,1 965.C.70.

5.

  Мүсаев  З.М,  Тореханов  А.Ә  Сеидалиек 

B.C. 


Тцііе  ш ариаиіы лы гы . А . 2007.

в. 

Терентьев С.М.  Верблюд и ухо д  за ним . М ., 1950. 

С. 28-29.

7. Верблю доводст во в  Т ургай ской  област и /  Сельс­

кое х о зя й с т в о  и лесоводст во. Ж ур н а л  М и нист ерст ва 

зе м л ед ел и я   и  го с у д а р ст вен н ы х  им цш ест в,  сентябрь 

1894 г. С. П ет ербург. С М 2 .

8. Сонда. 364-бет.

9.

  Жүмагүлок  И.Қ..  Смағүлов  Д.С.  О зат   mtjùe 

ш ілерОің бота осіру ггмжірибелсрі  .А .. 1950. Б.67.

10.

 Никольский A.M. Верблюд. Очерк. М..  1911.С.11.

16

Қазақ  тарихы

№ 3 (102).  мамыр-маусым, 2010


ТАРИХ  Ж ЭН Е  ӘДЕБИЕТ

АҚАННЫҢ  АРНАУ  ӨЛЕҢДЕРІ

Толкмн  КАСТЕЕВА,

С. Асфендияров атындагы КазҮМУ-дыд 

казак тілі кафедраеының ага оқытугаысы

Ақан  с е р і  Қ о р а м с а у л ы   -   поэзия  ж анрында 

елеулі  мура  қалдырған  әқын.  С онда  ақын  мурасының 

жанрлық  түрі  қандай? 

«Ж анр  -   ө д е б и   ш ьнарм алар- 

ды ң  ж еке   түрлері,  коркем   ә дебиет т ің  салалары 

Көркем әдебиет  -  арнасы  кең:  коп салал ы  онер.  Әде- 

биет   т уы нды лары ны ң  қүры лы с-қалпы ,  магыналық 

сыйымдылыгы.  көр кем д ік  сипат -белгілері  ор  алуан 

бола  бөреді 

әдеби  нүсқаларды   т егіне,  т үр-т үріне 

қарай  ажы рат ы п  б әлу  негізінде  ж анр  деген  уғы м  

қалы пт асқан»

  (1;145).

Д емек,  поэзия  сырттай  қарағанда  біртутас көрін- 

генімен,  оның  д а   жанрлық  түрлері  көп  екенін  бай- 

қаймыз.  Ал  Ақан  мурасындағы  жанрлық  түрдің бір»  -  

а р н ау   ө л е ң д е р .  С онда  арнау ө л ең  деген  не? 



«Арнау

-   адам ны ң  яки 

ақы нны ң  өзіне  не  езгеге,  кейде 

т іпт і ж ал пы  ж үр т қа   арнайы   т іл  қат уы,  копш ілікке 

қайры ла  со йлеуі»

  (2;285).  Арнау  түрінде  жазылған 

ө л ең д ер   әл ем   әдебиетінде,  соны ң  ішінде  қазақ 

поэзиясы нда  д а   барш ылық.  Қазақ арнау  өлеңдерінің 

д е  булақ көзі тереңнен ар н а тартады .  Зерттеуш ілердің 

айтуы на  қарағанда,  сонау  VI—VIII  ғасырлардағы 

Орхон  ескерткіштерінде 

« Т үркі  хал қы   т ы ңдаңдар!» 

д еп  б асталаты н  арнау  өл ең  бар  екені белгілі.

Ақанның  арнау  өлеңдерінің  көлемі  шағын  болып 

келеді.  Оның 



«Ғазиз  ақы нға»

  арнауы нда:



Б асасы з  иіат т аноы ры п  «Қүлагерді»,

Басқан  сайы н аш асы з  іш кі зарсы.

А қм ола уезінің  әнерпазы

  ,


М адақт ам ай болм айды  Ғазиз  е р д і

 (3;162),  -  

дел,  Ғазиз  ақынның әншілігін жоғары  бағалайды .

Ақан  өмірінің  трагеди ялы   сәтіне  байланы сты  

шыққан «Қулагерді» шырқауы ақынныңж үрекж арасын 

дөп  басып,  оның  м уң-наласы на  шоқ  тастағандай 

болады .  Сондықтан  өз  әнін  естіп  қуанса,  екінші 

жағынан  муңаяды.  Өтіп  кеткен  жақсы  күндері  есіне 

түскендей болады .  Сөйте тура өн ерп аз Ғазизге  үлкен 

ілтипат  білдіре  сөйлейді.  Оны  м адақтап 



«жігіт т ің 

ж ауьар  дүріне,  ж ан на т т ы ң   гүліне»

  балайды .



Ж ігіт т ің  дүрри ж аунар д үр і екенсіз,

Д үни е   ж аннат ы ны ң г ү л і екенсіз.

Нагаш ы ат аң оүры с айт қан  бәрімізге 

Әнилнің бары п  т үрған  сы ры   екенсіз.

А лдымен  Ғазиздің  азаматты ғы н  лайықты  баға- 

лап,  б ас  қосулар.  жиын-тойдың  гүлі. 

«жігіт т ің  дүрри 

ж ауьар д үр і екенсіз»

  д еп  тегін  айтпасы   кәміл.  Ceoeot,



Қ а за қ  тарихы

.N:  3 (102), мамыр-маусым,  2010

Ғазиз -  ақын,  әнші,  композитор.  Мундай  қасиет екінің 

біріне  буйыра  берм ейді.  Сол  себепті  оған  қурметпен 

қараған,  өнеріне д ен   қойған:

Д ә м  а йса п   Көкшетауга  кепіп қапсыз, 

Ж ақсы м ен  т аны суға ж ы р   екенсіз.

Е л о с г і а қы н -ә нш і екеу болса,

Д ә л  соны ң қат ары нда б ір і екенсіз.

Б ул  -   Ақан  сек іл д і  атак ты   ө н е р   иесінің 

Ғ а зи з  ақ ы н ға  б е р г е н   ә д іл   б а ғ а с ы .  Қараөткелдік 

Ғазиз  әншінің  не  үшін  Көкшетауға  келгенінен  хабар 

табам ы з.  Өзінің  әнін  шырқап,  Көкшетауға д әм  тартып 

келіп  қалған  Ғазиз  ақынға  ерекш е  достық-сыйластық 

көңілін  танытады.

Ақанның 


«Ж үсіпкс  айт қаны »

  арнауы нда  жоға- 

рыдағы  өлеңдей  м ад ақ   сөз  жоқ.  А лдымен  дүние 

жалғанның  өтпелілігін  еске  сал ад ы . 



«Байқасаң  бә- 

рім ізден  дүние  қалар».

  Ендеш е  өмірге  қонақ  адам - 

дарды ң  бір-біріне  деген  ниеті  дуры с  болуы  қажет. 

Кейде  біреулер  білместік  танытса,  тәубесін  умытып 

кететіндер  д е   аз  болмайды .  Жүсіптін  осындай  теріс 

қылығын  байқап  қалған  Ақан



Б ілесің әсиет ін  ат а-бабаң

,

Қараңдар  кем -кет ікке  кслсе  шамаң.



Тірлікт е мен  болды м  деп әт е  кетпе.

Бәрінен адамзатқа осы жаман

 (3:189),  -  дейді.

Ақылсыздық  па. 

астам ш ы лды қ  па  қайсысы 

б о л са  д а  ақын  адамгершілік  норм алары н  бузбауды 

еске  сал ад ы .  Алғаш  көрген  ад зм га  ам ан-сәлем  

ж асау  парыз.  О сындай  халықтық  қағиданы  бу зу - 

кергенсіздік  не  кекірегінде  көзі  жоқ,  пендешілік.  Бул 

атад ан   б ал аға  ауысьіп  келе  жатқан  жол-жосыққа  да 

сыйымсыз. Сондықтан өз у пайым түгел д еп  менменсіп, 

асқақтаудан  сақ  болуды  тал ап   етеді.  Ал,  реті  келсе 

кем-кетікке  қарайласу,  біреуді  муқтаждықтан  қутқару

-   адамгерш ілік  парыз,  ізгілікке  жол  ашу.  Адам 

жақсылықтан  ж аңылмауға  міндетті.



Торелер  ш ират ады   есіп  мүртын.

А лм айды   еш  т еңдікке  елі-жүртын.

Ә дейі тойга келіп  қарамайсың.

Т ом пш ан  неге керек  сенің сыргпың.

Адам  қандай  ж ағдайда  д а   адам ды қ  қалпын 

сақтауы  керек.Тойға  келген  Жүсіптің  екіжүзділік 

керсетуі  Ақанға  унай  қоймайды.Бүкіл  халық  кадір 

тутатын  ақын  оның  бул  кейпін  өткір  сынмен  әжуаға 

айналды рады .  Мінін  бетіне  басады .  Адам  кісіпік  пен

17

59-3


кішілік  сияқты  қасиеттерді  жоғалтып  алм ауы   тиіс. 

Өзгені  сы йлам ау-өзіңді  сы й лам ау  деген  сөз. 



«Өзге 

адам ны н  көкір е гі  т е к  оз  сезім інің  ғана  үясы   бопса. 

ақы н  ж үре гі барш а н ы ң   кеудесін  кеулөген  ж өл қүзды ң 

от інде  т үрәды ,  со иа р д ы ң   дерт інің  т амы рш ы сы , 

серт інің  сарапш ы сы   болады.  Б ар л ы қ  ж үрект ердің  

дүбірі  мен  д үр сіл ін ә   ол  өз  п ернесінің  дірілін  қосады. 

Ь арлы қ 

адам дар 

қы лы гы ндағы  

ж а қс ы л ы қ 

пен 

жам анды қ,  ізіглік  лен  зүл ы м д ы қ  ақы н  ж үрегінен  

ж а ң іы р ы қ   т абады   Соны  т екет ірес  күре с  алаңы на 

айналЬы рады.  О нсы з ақы нда  т ір ш іл ік ж оқ»

  (4;245).

Ақанның 

«алм айт ы н  еш   т е ңсікке   елі-ж үрт ы н» 

деп, Ж үсіптіңтым менмен, өзімшіл қылығына күйінетін 

себебі  -   осы.  Шағын  ө л ең   арқы лы -ақ  Жүсіптің  мінез 

қьірлары  аш ылып  қалады .  Ақынның  енді  бір  өлеңі 

« Б ал ам аң д ай »   д еп   атал ад ы .

Баст ы гы  бес ж ігіт т ің  Баламаңдай.

Мен  оны  ж ібер м е сп ін  ке гім д і алмай,

  -


дегеніне  қараганда  Б ал ам аң д ай д ы ң   бір  ісінің  үна- 

май  қалғаны  анық.  Ақын  оған  кектене  сөйлеп,  есе 

қайтараты ндай  сыңай  таны тады.  Бүдан  соң  төре 

(әкім)  шел  м олдаға  қарата  сөз  сабақтап



Тәреде  бай м ен м олда  м е нің  ісім,

Т иіст і іст е м е й ді олар  ісін.

Қиннат т ы  арт ы ққа  ш ыгармақпын,

Ө м ірім  үзы н  болса.  сол ж үм ы сы м

  (3; 190);  -

деген  ж олдар  өткен  күнге  ғана  ем ес,  бүгінгі  пенде- 

лер ге  д е   қаратылып  айты лғандай  көрінеді.  Өздері- 

нің  лайықты  істерін  дүры с  атқарм ағандарға  шүйіле- 

ді.  Ақынның  ны санаға  алы п  отырған  адам дары н ы ң 

кейбірі  әділдікті  сақтам аған  тәрізді  не  тура  ж олдан 

тайып  кеткендері  аң ғары лады .  Э рине,  ад ам   періште 

ем ес,  пенде  болған  соң  кейде  ағаттық жіберіп  алуын 

д а  жоққа шығаруға болм айды . Сондык^ган 



«қиянат т ы  

аргпыққа  ш ьнарм ақпы н».

Ақан  ал д ы н а  үлкен  м ақсат  қойғандай  сезіледі. 

Бүл  оның  бір  күндік  қана  м әселесі  ем ес. 

«өм ірім 

үзы н  болса,  сол  ж үм ы сы м »

  д ел ,  қиянат  атаулы м ен 

әмір  бойы  күресуді  міндет  етеді.  Ө леңнің  идеясы  

ж екелеген  ад а м   бойы ндағы .м індерді  шенеп,  кісілік 

қасиеттерді  бүзбауды  үғындыру  міндетім  д ел   біледі. 

Ақынның 


«Н үрт азаіа»,  «Ш алабай».  «Бір  болы сқа» 

деген  ел ең д ер і  м ансап  иесі  -  болы старды   мінездеуге 

арн алған  М әселен.  «Н үртазаға»  арн ауы н д а  бы лай 

дейді:


С ен  неге  қарамайсы ң.  ж ам ан  болыс,

К с ш с   де  болған ж оқ па  а ға ң  долыс.

Үпкенге  сэлем .  т агзым  қы лм ас по  еді,

Ш ом ат  пен  ке ш е гі әт кен Ш о л ан  болыс.

А ст ы ңа  сүннет   ат ы н  м інгізерм ін

Кекш еде  басы н  қосса,  т ө м а м  бопы с

 (3:191).

А м ан-сәлем і  жоқ,  үлкенді  қурметтей  білмейтін 

көр  кеуде  Н ұртаза  болы сты ң  білімсіздігін  тура  бетіне 

айтады .  Сенін ал д ы ң д а еткен  Ш омат лен  Шолан сы н­

ды  болы старды ң  үлкенге  сәлем -тэғзы м ы   болғанын 

есіне сал ад ы .  Өмір-тіршілік заңы н тер ең   білетін Ақан- 

ның  м ансабы на  м астанған  болысқа  кәңілі  толмайды.

18

Оның д а   ерсі  қылығын тіке бетіне айтады .  Елі  сыйлап 



сері  атанды рған  Ақанға  болы сты ң  менмендік  көр- 

сетуі  кісілікке  жат  қылық болаты н.  Ақан  ад ам   бойын- 

дағы   жақсы-жаман  мінез-қүлыкты  қарам а-қарсы   қоя 

отырыл  ж ам аннан  жирендірсе.  жақсыны ғибрат етеді. 

Сондықтан  ол 

«аст ы ңа  сүннет   ат ы н  мінгізермін» 

д еп   с е с   көрсете  сөйлеуі  қажеттіліктен  айтылган 

еді.  О сындай  кейбір  ш ен-ш екпенділерді  тәубасы на 

түсірмесе,  қүдайын  таны м ай  кетуі  мүмкін.

Ақынның 

« Ш ал а б а ш а »

  арнауы   бір-ақ  шумақтан 

түрады.  Бір-ақ аз  сөзге  кел  мағына  сиғызады.

Ш алабай,  бопы с б о л д ы ң  м әлды  айдап

Согыст ың  до сы ңм енен алақайлап.

Ж а қсы л ы қ пен ж ам а н д ы қ т ең  бола  м а?

Қаларсы ң  ел  қалам ай жалгыз ж айлап

  (3:202).—

 

деген  арнаудан  Ш алабайды ң  қалай  болы с  болғанын 



аңғаруға  болады .  Бір  жағынан,  малы н  ш аш ады. 

Екінші  жағынан,  б асқ ал ар м ен   талас-тарты сқа  түседі. 

Ш алабайды ң болыстыққа  қол жеткізу  жолында  қанша 

әу р е-сарсаң ға  түскенін  байқаймы з.  Осы  а р а д а   үлы 

А байдың төмендегі  ө л е ң  ж олдары  ойға  оралады .

Б олы с болды м  м ін е ки ,

Бар  м алы м ды   ш ыгындап

  (5;62).

Бұл  сө зд ер   болы сты ң  өз  аузы нан  айты лады  

Қалай  дегенм ен  үндестіп  аңғары лады .  М ал  шашып, 

пара б ер м есе болы сты қта жоқ. Ақын Ш алабай болыс- 

тың бүл  әрекетім ен  халыққа  үнай  қоймайтынын ашық 

айтады . 

«Қ апарсы ң  еп  қапамай.  жалгыз  жаиләл» 

Ақан  болысқа  сын  көзбен  қарайды.  Ж ақсылықлен 

ж аманды қты ң тең  болмайтыны н еск е салады .

Ақанның 


«Бір  болы сқа»

  деген  бір  өлеңі  бар. 

О нда  ел  билейтін  ад ам   қандай  болуы  керек  дейтін 

м әселеге  ой  жүгіртеді.



Ж а қсы  болсаң,  келш іл  бол,

К е пш іл  б олсаң ,  дүние  мол.

Д ү н и е н ің  м олды қ есебі

Ж ақы п  қы пар  оң м ен соп.

Оң  м ен сол ж ақы н  болады

.

Д үш п а нн ы ң  кә ң іл і солады.

Алдымен,  кепшіл  болу,  қол  астындағы  бүқараны 

белм еу.  қара  басы ны ң  қамын  күйіттемей.  көптің 

кеңілін 

табаты ндай  әділ  болуды  үсынады .  Халық 

қамын о й ласа, көптен д е  қо л д ау таб ад ы . 

«Дүш панны ң 

көң ілі солады,  оң  м ен солы ң т олады».

  Не:


Б олы с болды м   деп мақт анба.

О 

л

  da 


бір күн  қалады.

Қ а нш ам а қай р ат  қы лсац да

К ә п  т іл егі болады

  (3:206),  -  деп   гүйеді.

Болысты қ  та  мәңгілік  ем ес.  Ендеш е  мансапқа 

мақтанудың  қажеті  жоқ.  Өйткені 



«болы с  п ен  биді 

қүрм ет т ейін  д е сең



қүдайды ң  өзі  берген  болыст ық 



п с н   б и л ік  елде  жоқ.  С ат ы п  апган



жапы ны п.  дас 



үрып  алган  болы ст ы қ  пен  б и л ікт ің   еш бір  қасиет і 

ж оқ»

  (6 :1 5 8 )-д еп т і  Абай.  М алын  шашып,  жағынып- 

ж ағы мпазданып  қолы  жеткен  биліктің  қандай  қүны 

б олм ақ?  Осыны  жақсы  сезген  Ақанның 



«болыс 

б о пды м   деп м ақт анба»

  деген 


с ө з ін ің  

жаны 


б ар...

Қ а за қ  тарихы

Ni 


‘6

 (,102), м.амь\р*маүсым, 2010



А қ ан н ы ң   а р н а у   ө л е ң д е р і  не  б ір ы ң ға й   мак- 

т а у д а н ,  не  б ір ы ң ға й   д а т т а у д а н   т ұ р м а й д ы .  Кейде 

ад ам д ар д ы ң   жақсы  мінез-қулығына  сүйініп,  ризалық 

білдірсе,  кейбіреулердің теріс  кесір-кесел,  әрекет-қи- 

мылын  ашуға  арналған.  Мундай  ө л е н д е р   өткір  сын. 

әжуа  түрінде  болып  келеді. Арнау  обьектісі  -   әр  түрлі 

ад ам д ар   типі 

«Ә йбергенге»

  деген  арнау  өлеңі  бар- 

жоғьі

 

төрт-ақ  тармақ.  Соған  қарам астан  Әйбергеннің 



кейбір  сәттерінен  м әлім ет алған дай  болам ы з.

С іздің арғы  эт аң ы з Ж ы л т ы р

,

Қажы ға  боры п келдің  былт ыр.



А рғы   ат аңды   ар ж агы нан т ірілт со,

Төрт  аяғы нан  бір д сй  сылт ыр.

Бул  өлеңнен  Ақанның  Әйбергенді  көптен  біле- 

тіндігін  аңғарам ы з.  Ө лең д е  кекесін  басы м,  өйткені 

ақынның  көңілі  толмайты н  сы ңай  таны тады . 



«Аяз  6и 

әліңді  біп,  қүм ы рсқа 

ж о п һ ің о ы

 

біл»

  деген  улағатты 

сөзді  уқ  деген дей  емеуірін  білдіреді.  Ақанның  арнау 

өлеңдерінен 

түрлі 

а д ам д а р д ы ң  



мінез-машығын 

байқауға  болады . 



«Арнау е л ең  -  б е л гіп і бір  адам ны ң 

бейнесін,  м інез-сипат ы н  сурет т еу  м ақсат ы м ен 

ж азы лған  дербес поээиялы қ т уы нды»

  (7;35).

Ақан  серінің 

«С араң ойелдің е р ін е »

 деген елеңін- 

д е  әйел  затыны ң  қонақ  күте  білмейтін  сараңды гы  

сы налады .  б ір ақ а р н ау   еріне  қарата  айтылған.



Қуары ңқы   т арт ы п т ы  са қал-м үрт ы ң: 

Ж еңгейдің үнат п а д ы м  ниет -қулқы н. 

Тұрм ы сы ң,  т үрпат ы ңны ң  б ә р і жақсы,

Кім еді т үсіндірш і қайы н-жүрт ы ң?

 (3.207), -

дейді.

Мундай  ниеті  мен  пигылы  төм ен  әйелді  қайдан 



тапқансың д еген дей ой таны тады . 

«Кім  е д і т үсіндірш і 

қайы н-ж үрт ы ң»

  деп  с а р а ң   әйелдің  шыққан  тегіне 

назар  аударады . 

Қонакты  дуры с  қарсьі  алм ау 

әдепсіздік,  көргенсіздік  сан ал ад ы .  Ж оғарыдағы  өл ең  

ж олдары   пейілі  тар  сар а ң   әйелге  де,  оның  еріне  д е  

берілген  м інездем е  деуге  болады .  С ебебі  ары дан 

келе  жатқан  дәстүрлік  әделті  бузуға  болм айды .  Ақын 

ойын  тағы жалғасты рады :

Бүл ж ең гей д і ж ақсы лагі б а ғу  керек 

Ш ы рағы н ж үрт т ан  асы ра ж а ғу  ксрск. 

М ейманга  сараңды ғы н қойм ас болса.

Азуы н  алт ы  қар ы с қағу керек.  -

дел,  б екер  қағытып  отырған  жоқ.  Қонаққа  сараңды қ 

керсету  ата-б аб а  салты н а  қайшы  келеді.  Муны 

әрбір  адам   білуге  тиіс.  Қонақты  дурыс  қабы лдам ау 

халықтың  жақсы  қасиетін  сы йлам ау  болып  табы ла- 

ды. 


«Х апқы м ы з ежелден а қ көңіл.  қонақжай.  мейман- 

д о с

 

0/7 



бопған.  М ейм андост ы қ -  бейбіт ш іл ікт ің сим ­

волы  іспет т ес.  К ош пенді  ат а-бабапары м ы з  қаш ан 

да  бе йб іт ш іл ікт і аңсаған.  Өз бет ім ен еш кім ге үры н- 

баған»

  (8;93).  Демек.  қонақты  жылы  қарсы  алып,  ри­

за  етіп  аттандырудын  түбінде  достық,  ынтымақ  бар 

екен.  Е ндеш е  еж елд ен  келе  жатқан  әдепті  бузу  -   үл- 

кен  күнә және  жетесіздік.  Сонды^ган  Ақан 

«М ейм анға 

сараңоы ғы н  қойм ас  болса.  азуы н  алт ы   қар ы с  қағу 

керекъ

  д еп   укім  айтуы  өте  қажет  екен.  Басқаларға

улгі  болып  кетпеу  үшін  мундай  жөнсіз  қылықты  дер 

кезінде тиып  тастауды   жөн  санаған.

Ақынның 

«С араң  мырзаға»

  атты  арнауы  д а   пе- 

йілі  тар.  қолы  қатты  ад ам ға  арналған.  Есімін  айтпаса 

д а мы рза деуіне қарағанда әл-ауқаты бар ад ам  болуы 

керек.

А қаңды  сы йл ады  гой л а қпе нсн

.

М ы рзаны ң дәупет і т ең булақпенен 



Е гер де ы қы ласпен ш ы н сы йласа 

Б асы  неге  келм ейді қулақпенен

  (3,196),  -

деуіне  қарағанда  Ақан  осы  мы рзаны ң  үйіне  қонған. 

Бірақ  өзіне  берілген  қонақасыға  разы   болмаған 

ақын  әзіл-шынын  ар ал ас ты р а  ш ымбайына  батыра 

ш енейді  Осы  үйге  қонғанына  өкініш  білдіреді.  Ақан 

арнаулары нан  әртүрлі  кейіптегі  ад ам   бейнелері  ұшы- 

расы п  отырады.  Оның 



«Науан  қазірет ке»

  өлеңінде 

Науанның пендешілігін  түйрел  өтеді.

Ж ам ан  болса  базарың.

Неге  сапды ң назарың.  .

М ал алуды ң  қам ы  ғой.

Осы

 салған 


азаның

  (3; 199).  -

дейді.  З ам ан   бузылып,  ад ам   пиғылы  өзгерген  туста 

кейбір  дін  сөзін  айтуш ы ларды ң  д а   уятсыздығын 

мысқылдайды.

Ақан  Қ о р а м с а у л ы н ы ң   ар н ау   ө л е ң д е р і  көбіне 

б е л гіл і  б ір  а д а м д а р ғ а   қ ар ата  а й т ы л ғ а н   сы н - 

с ы қ а қ   т ү р ін д е   б о л ы п   к ел ед і.  А қы н  ө з  д әу ір ін д егі 

қ о ға м д ы қ   о р т а н ы ң   қ ы р -с ы р ы н а   үңіліп,  кейбір 

к ер еғар   өм ір  ш ы н д ы ғы н   көркем дік  ш ы нды ққа 

а й н а л д ь ф ы п  

о т ы р ған .  Адам 

боиындағы 

кем- 


кетікті  бетіне  айту  үшін  сын-сықақты  күрес  куралына 

айналды рған.  Халық  мүддесін  қоргап.  әділдікті  жақ- 

таған.  Кейде  жамандыққа  жақындардың  іс-әрекетін 

көптің  көз  алд ы на  ш ығарады.  Қандай  жағдайда  да 

ад ам   адам ды қ  қалып-қасиетті  сақтау  керек  деген 

тужырымға  келеді.

Р Е З Ю М Е

В  этой  статье  р ассм атр и вается  поэтическое 

творчество А кан а Сери.

*  *  *


Tiiis a rtic le  d iscu sses th e  p o e try  A k a n  S eri.

О Д Е Б И Е Т Т Е Р



1.

  Ахмегон  3.  Ж инр.  Ә дебиет m a n y   т ерминдер 

сөздігі. -  А л м а т  ы: А н а  tniJii

.  199S ж.

2.

 Қабдолов 3. Соз онері.  - А лм а т ы : Қ а за қ  ynuvep- 

cu m e m i.  1992 ?tc.

3.

  Қорамсаүлы  А.  Ш ы гармалары.  -   А лм а т ы : 

Ж  a 

j u  

ш ы,  1963 ж.

4.

  Ы оіағүлов  Ж.  Абай:  а қ ы и д ы қ   т ачы лы м .  -  

А лм а т ы : Ғ ы лы м , 1994 ж. 

2X0-6.

5.

  Қүнанбаев  A.  ӘлеңОер.  ~  А лм ат ы :  Ж азуш ы , 

197Ь ж.  - 2 4 0  6.

в.

  Қүнанбаеа  А.  А уд а р м а ла р   мен  кари  создер. 

А л м а т ы : Ғ ы лы м ,  1977 ж. 

31 2 6.

7.  Ә дебиет т инц  т грм индер  сөздігі  -   А лм ат ы : 

А н а  т Ш .  1996 ж - 2 4 0  б.

S.

  Ж армқбаев  Қ. А т а л а р   созі 

а к ы лд ы н   к о л . 

А лм а т ы :  К а за қ с т а н ,  1980 ж. -   120  б.

Қ з з а қ   тарихы

_________________________________________________________________________________________ 19



N: 3


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   16




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет