Шерхан Мұртаза Қызыл жебе бірінші кітап алматы, 2021
жүктеу/скачать 1,34 Mb. Pdf көрінісі
|
1. Қызыл жебе - I кітап Шерхан Мұртаза (8 сынып)
| Қызыл жебе
Көп кешікпей надзиратель Тұрарды тас камераға алып келді. Top темірдегі жаралы жолбарыстай аласұрған Рысқұлдың көңілі сонда бір жай тауып, түрмеде тұңғыш рет тастай қатып, судай сіңіп сілейіп бір рақат ұйқыға кетіп еді. Ертесіне надзиратель келіп Тұрарға: – Жүр! – дегенде Рысқұл қорқып қалды. – Қайда? – Қайда? Приходько мырзаның үйіне. – Онда не бар? – Немене, баранчук осында курортқа келді деп пе едің? Приходько мырза не бұйырады, соны істейді... Приходько мырзаның ұлы Губернатор көшесіндегі гимназияда, ал қызы Нарын көшесіндегі әйелдер гимназиясында оқушы еді. Едіреңдеп тұрған екі жиренді жегіп пәуескемен Тұрар осы екеуін гимназияға алып барып, алып келіп тұрады. Ұлы Аркадий еді- дағы, қызын Наташа деп атайтын. Аркаша шолжаң, Тұрардан бірер жас үлкен болса да, әлі ақыл-есі олқы-толқы, тым кеш жетіліп келе жатқан еркетотай неме еді. Жасына жетпей сеп-семіз Аркаша пәуескеге қорбаңдап әрең мінген соң Тұрардың қолындағы қамшыға таласып, онсыз да атырылып тұрған арғымақтарды сабаламақ болып, ат айдаушыға: – Неге тасбақаша ілбітіп келе жатырсың! – деп тепсінеді. Тұрар екі жиреннің жүрісін жылдамдатайын десе, арт жақтан Наташа шырылдайды. – Қорқамын. Жай айда! Аркаша есіріп кетеді: – Тұрарка, жаның барда қатты айда! Жылдам! – деп ысқырып, тепсініп, қолын ербеңдетеді. Екі жирен пысқырынып құлақтарын шаншылтып, көздері ақшиып, атырыла бастайды. Пәуескенің дөңгелектері көшенің тас төсенішіне тиіп шақылдайды. Аттардың тағасы тиген тастан жарқылдап от шығады. Оған Аркаша мәз болып, алақанын шапаттайды. Ал қыз баланың бетінен қаны қашып, зәресі кетіп ышқынады: – Жайырақ, құдай үшін, жайырақ! Мама! Тұрар делбені шірене тартып, асаулардың қату басымен алысады. Жирендердің тағалары тасқа сақылдап тиген сайын 148 Қызыл жебе шашырап от шығады. Көшеде келе жатқан адамдар қырғи тиген торғайдай жан-жаққа қашады. Аркаша одан сайын еліреді. Наташа үрейі ұшып, жүрегі аузына тығылып, пәуескенің жақтауынан қарыса ұстап, шыр-шыр етеді. Аттардың басымен алыса-алыса Тұрардың екі қары талып барады. Осыдан осы екі асау алып қашып, пәуеске төңкеріліп қалар ма екен, яки біреуді басып кетіп жазым болар ма екен деген ойдан тамырына қан қатып қалған сияқты. Оның үстіне Губернатор көшесі мен Казарма көшесінің бұрышында тұрған полицей Тұрарға қарап, тоқпақтай жұдырығын түйіп, әлдене деп ақырып қалды. Не дегенін түсіне алмады бала. Бірақ жақсылық емес екенін діттеді. Губернатор көшесімен бұлайша тасыраңдап өтуге тыйым салынған. Елден келген салт атты, арбалы қазақтар, есек арба жеккен қала саудагерлері бұл көшемен жүре алмайды. Білместік істеп жүре қалса, дүре жеп, айып төлеп, әбден машақатқа ұшырайды. Екі оттың ортасында қалған Тұрардың тұла бойын қара тер селдеп кетті. Міне, Губернатор бағына да жетіп қалды. Тәкаппар қаракөк емендер қазір қараң-құраң етіп қалып жатыр. Кресттері жарқ- жұрқ етіп кафедральды собор да шалықтады. «Құдай үйінің» тұсынан өткенде құлдық ұрып, шоқыныңдар,– деп ескертер еді Приходько мырза балаларына. Тасыраңбай Аркаша әкесінің әлгі ескертуін ұмытып кеткен. Наташа байғұс өлеусіреген көзін сәл-пәл ашып, ерні жыбырлап, шоқынған белгі танытты. Приходько мырза шоқынуды өз балаларына тәптіштеп тапсыра тұрып, Тұрарға да емеурін танытқан. – Тұрарка, сен де шоқына сал, пайдасы болмаса, зияны жоқ. «Ия, құдай, әкемді дарға асылудан сақта», – десең, мүмкін құдайдың құлағына шалынар. Қазір «құдайдың үйі – кафедральды собор» жарқ еткенде Приходько мырзаның айтқаны есіне түсті. Бірақ ат басымен алысқан қолдар бос емес еді. Әрі десе шоқынуға Тұрардың дәті бармады. Үш саусағыңды бүрістіріп, мандайың мен екі иығыңа тигізе салу, әрі-беріден соң, қиын да емес. Бірақ соған қолың бармайтын бір құдірет жүректе тұр. Оның не екенін ешкім де |