Независимый Узбекистан и Организация Объединенных Наций
Аюпов О., ГГУ, г. Гулистан
На 46-ой сессии Генеральной Ассамблеи ООН (2 – март 1992 г). независимый
Узбекистан стал полноправным членом Организации Объединенных Наций. С тех пор,
между Узбекистаном и ООН, его структурными подразделениями установлены контакты
и ведется взаимовыгодное сотрудничество.
Узбекистан плодотворно сотрудничает в рамках основной тематики Генеральной
Ассамблеи ООН, а также программ его специализированных учреждений. Результативное
сотрудничество развивается с Программой развития ООН, Организацией по запрещению
химического оружия, Организацией договора о запрещении ядерных испытаний,
Управлением ООН по наркотикам и преступности, Управлением Верховного комиссара
ООН по правам человека и другими программами.
Узбекистан не только участвует в работе различных специализированных
учреждений ООН, но и выдвигает важнейшие инициативы по укреплению
международной безопасности. К таковым относятся: о введении эмбарго на поставки
оружия и военного оборудования в Афганистан, о создании зоны, свободной от ядерного
оружия в Центральной Азии. Инициатива была выдвинута Президентом Республики
Узбекистан И. А. Каримовым на 48-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН в 1993 год.
Также были выдвинуты инициативы о создании Международного центра по борьбе с
терроризмом, о создании Группы «6+2» по урегулированию ситуации в Афганистане, о
совершенствовании структуры ООН, и особенно, его Совета Безопасности.
Главными механизмами инициатив стали Алматинская Декларация глав государств
стран Центральной Азии от 1997 г, Ташкентское заявление министров иностранных дел
пяти центрально – азиатских государств от 1997 г, Коммюнике консультативной встречи
представителей пяти государств Центральной Азии пяти ядерных держав в Бишкеке от
1998 года. В последние годы организованы несколько крупных международных встреч по
проблематике сотрудничества с ООН (Ташкент, Женева, Бишкек, Ашхабад, Саппоро,
Самарканд и др).
Инициатива Узбекистана по созданию зоны, свободной от ядерного оружия в
Центральной Азии (ЦАЗСЯО) находит всѐ большую поддержку со стороны
международного сообщества. Обеспечено принятие четырех резолюций по данному
вопросу Генеральной Ассамблеей ООН.
Текст Ташкентского заявления распространѐн в качестве официального документа
Совета Безопасности и 59 – й сессии Генеральной Ассамблеи ООН.
310
Одна из крупнейших программ ООН, с которой активно сотрудичает Узбекистан –
Программа развития ООН (ПРООН).
ПРООН (1965) – одна из основных организаций системы ООН по оказанию
содейтвия развивающимся странам и странам с переходной экономикой. 175 государств
являются странами – получателями помощи ПРООН. Программа предусматривает
финансовую и многоотраслевую экономическую и техническую помощь.
В Республике Узбекистан ПРООН начала свою деятельность в 1993 году. В
Республике на сегодняшний день осуществлено более 50 проектов с участием ПРООН. В
апреле 2006 г. Представительством ПРООН представлен первый национальный Доклад по
целям развития тысячелетия (ЦРТ) в Узбекистане.
На первой сессии Генеральной Ассамблеи ООН (1946) было положено начало
даяельности Организации по вопросам беженцев и учрежден его орган – Международная
организация по делам беженцев (МОБ), и создано Управление Верховного комиссара
ООН (1951) по делам беженцев (УВКБ). В 1993 году начало функционаровать
Представительсво УВКБ ООН в Ташкенте с отделением в Термезе.
Основное направление деятельности УВКБ в Узбекистане – организация
репатриации беженцев, в основном, из Афганистана и Туркменистана на родину и
оказание гуманитарной помощи беженцам в Афганистане.
Только в 1993 – 1997 г. УВКБ отправило через узбекскую территорию в
Таджикистан более 17 тыс. таджикских беженцев из Афганистана, а в 1998-1999 г. из
Туркменистана в Тажикистан более 4,5 тыс. таджикских беженцев.
В 2004 году Представительство УВКБ при поддержке узбекского Правительства
завершило программу оказания гуманитарной помощи Афганистану через территорию
Республики Узбекистан. И в связи с завершением процесса репатриации беженцев и
оказания гуманитарной помощи, а также стабилизацией обстановки в Таджикистане и
Афганистане, в апреле 2006 года представительство УВКБ в Узбекистане завершило свою
деятельность.
Кроме этого, Республика Узбекистан сотрудничает с Организацией по запрещению
химического оружия (ОЗХО).
После вступления 27 апреля 1997 года в силу Конвенции ОЗХО, в Республике
создан национальный орган – Комиссия Кабинета Министров по реализации Конвенции о
запрещении
разработки,
производства,
накопления
запасов
химического,
бактериологического (биологического) и токсичного оружия и об их уничтожении.
Одно из важнейших мест в рамках международного сотрудничества Республики
Узбекистан занимает его сотрудничество с ЮНЕСКО – Организацией Объединѐнных
Наций по вопросам образования, науки и культуры. Став 26 апреля 1993 г. полноправным
членом ЮНЕСКО, Узбекистан принимает самое активное участие в еѐ деятельности.
Важным этапом на пути дальнейшего развития сотрудничества с ЮНЕСКО стало
посещение Президентом Республики Узбекистан И. А. Каримовым штаб – квартиры
ЮНЕСКО в рамках своего визита во Францию в апреле 1996 года. В это же время в
Париже, была открыта международноя выставка «Рассвет науки и культуры в эпоху
Темуридов».
В отношениях между Республикой Узбекистан и ЮНЕСКО особое место занимает
Международный музыкальный фестиваль ―Шарқ тароналари‖, проводимый под эгидой
ЮНЕСКО в Самарканде.
В 1995 году в рамках Всемирной программы ЮНЕСКО ―Шелковый путь – путь
диалога‖, начавшийся в 1987 году, по изучению истории цивилизаций Центральной Азии,
был создан Международной институт центральноазиатских исследоваий (МИЦАИ) в
Самарканде. Создание МИЦАИ является отражением признания ЮНЕСКО богатого
культурного наследия, а также важной роли Узбекистана в регионе.
Создание МИЦАИ является свидетельством признания ЮНЕСКО богатого
культурного наследия, а также важной роли Узбекистана в регионе. Основной целью
311
МИЦАИ является изучение истории, культуры, традиций, обычаев народов Центральной
Азии и т. д. Кроме Узбекистана членами МИЦАИ являются Киргызстан, Тажикистан,
Казахстан, Китай, Турция, Иран, Армения, Республика Корея, Монголия и Пакистан.
Кроме этого в Узбекистане, под эгидой ЮНЕСКО отмечались знаменательные
даты, проводились многочисленные международные и региональные форумы.
Таким образом, установление всесторонних связей с различными странами,
международными организациями на принципах равноправия и взаимного уважения
позволяет
независимому
Узбекистану
успешно
интегрироваться
в
ситему
межгосударственных связей, осушествлять активное международное политическое,
экономическое, научно-техническое и культурное сатрудничество.
ҼОЖ 94(620) «1980/2006»
Мысырдың қазіргі кездегі әскери-стратегиялық потенциялы
Ҽбдіқадырова Ж.Б., Ҽл-Фараби атындағы ҚҰУ, Алматы қ.
Қазіргі күні Мысырдың ҽскери ҿнеркҽсібі Таяу Шығыстағы ең ірі жҽне дамыған
ҽскери ҿнеркҽсіптердің бірі болып табылады. Кеңестік, американ, еуропалық, қытай жҽне
ҿздерінің ҿндірістері негізінде елде айтарлықтай күшті ҽскери-ҿнеркҽсіптік кешен (ҼҾК)
құрылған. Ҿндіріс орындары қарудың, ҽскери техника мен саймандардың ҽртүрлі түрлерін
– барлығы 100-ден астам атауларын жасап шығарады. Ҽскери техниканың мысырлық
үлгілері қолданудағы жеңілдікпен, сондай-ақ кҿптеген африкалық жҽне араб елдерінің
армиялары үшін маңызы аз емес айтарлықтай арзан бағамен ерекшеленеді. Ұлттық ҽскери
ҿнеркҽсіп, мысырлықтардың бағалауымен, құрлықтағы ҽскердің қажеттілігін 75 %-ға,
ҽскери-ҽуе күштерінің (ҼҼК) қажеттілігін 40 %-ға жҽне ҽскери-теңіз күштерінің (ҼТК)
қажеттілігін 20 %-ға қанағаттандырады.
Тҽуелсіздіктің алғашқы күндерінен бастап Мысырда ҽскерилер ел басқаруында зор
ықпалға ие болған. Дҽл офицерлік жанұядан Мысыр Араб Республикасының (МАР)
барлық президенттері – М.Нагиб, Г.А.Насыр, А.Садат жҽне қазіргі ел басшысы Х.Мубарак
шыққан [1].
Мысыр араб ҽлеміндегі ҽлдеқайда ірі жҽне қарқынды дамып келе жатқан ҼҼК-ке
(547 ҽскери ұшаққа, 128 ҽскери тікұшаққа) ие. Бұған қоса МАР ҼҼК-тің ең үлкен соққы
күші, ҽлдеқайда жаңа материалдық негізі, оның ішінде ұшақтардың темірбетон
паналарымен жабдықталған жақсы ҽуежайлық базасы бар [2].
Соңғы тҿрт-бес жыл ішінде Мысыр индустриалды дамыған елдер экспорттайтын
қарудың ірі тұтынушы мемлекеттері арасында ҽлемде үшінші орынға (Үндістан мен
Қытайдан кейін) шықты [3].
1988 жылдан бастап Мысыр «АҚШ-тың НАТО-дан тыс одақтасы» мҽртебесіне ие.
Сонымен қатар мысырлықтар ҽскери-техникалық байланыстары бар елдер қатарын
кеңейтуге ынталы. Қазіргі кезде бұл елдер қатарына ҚХР, Румыния, Бразилия,
Ұлыбритания, Франция, Италия, Испания, Ресей, Украина, Чехия, Белоруссия, Финляндия
жҽне Германияны жатқызуға болады.
МАР қарулы күштері ұдайы АҚШ-тың, НАТО-дағы басқа елдердің жҽне бірқатар
араб мемлекеттерінің қарулы күштерімен бірлескен жаттығуларға қатысып тұрады.
Олардың ішідегі ҽлдеқайда ірі жҽне маңыздысы деп екі жылда бір рет мысырлық жерде
елдің солтүстігінде жерорталық жағалау аймағында үнемі ҿткізіліп тұратын «Брайт стар»
сияқты жаттығу есептеледі. Оның негізгі қатысушылары – АҚШ пен МАР. Бұған қоса
жаттығуларға бірқатар батыс еуропалық жҽне араб елдерінің қарулы күштерінің
бҿлімшелері қатысады. Қазіргі таңда «Брайт стар» шынымен де дүниедегі ең ірі кҿпұлтты
жаттығулар болып табылады. Сондай-ақ Мысыр мен АҚШ-тың ҼҼК жҽне ҼТК-нің
бірлескен жаттығулары да жүйелі түрде болуда [4].
1985 жылдан бастап Францияның (кейінірек Италияның да) ҼТК-мен бірге Жерорта
теңізінде «Клеопатра» жаттығулары ҿткізіліп тұрады. МАР жҽне Сауд Арабиясының
312
флоттары 1995 жылдан бері Қызыл теңізде жыл сайын бірлескен «Маржан»
жаттығуларын жүргізуде.
Мысыр Парсы шығанағындағы араб мемлекеттерінің ынтымақтастық кеңесі
(ПШАМЫК) елдері жҽне Иорданиямен қатар 1999 жылдан бастап жыл сайын АҚШ
қорғаныс министрлігі басшылығымен ҿткізілетін «Игл Резлов» бірлескен қорғаныстық
бастамаға қатысады. Шара барысында Парсы шығанағы аймағында химиялық жҽне
бактериологиялық қаруды табу жҽне оған қарсы ҽрекет ету ісінде ҽскерді, бақылауды,
байланыс пен барлауды басқарудың үйлестірілуін жақсарту мҽселелері меңгеріледі.
Айтарлықтай дамыған ҼҾК-тің арқасында Мысыр Таяу Шығыста қаруды
экспортқа шығаруда Израильден кейінгі екінші орынға ие болды. Мысырлық қару-жарақ
Руанда, Сауд Арабиясы, Судан, Катар, Кувейт жҽне бірқатар басқа елдерге шығарылған
жҽне шығарылып тұрады. МАР сондай-ақ жергілікті ҼҾК жасап шығаратын кеңестік
ҿндірістегі техниканың бірқатар түрлерінің қосалқы бҿлшектерін белсенді түрде
экспорттауда [5].
МАР ҽскери кадрлар дайындауда Азия мен Африканың бірқатар мемлекеттеріне
кҿмек кҿрсетеді. Солайша, мысырлық Бас штаб академиясында Сауд Арабиясы, Бахрейн,
Оман, Ливан, Иордания, Түркия, Кувейт, Пҽкстан, тіпті Ұлыбританиядан келген
офицерлер тҽлім алуда. Мысырлық ҽскери кеңесшілер Сауд Арабиясының, Оманның жҽне
Конго Демократиялық Республикасының (КДР) армияларында бар.
Ҽртүрлі бітімгерлік қимылдарға қатысу МАР қарулы күштері қызметінің ажырамас
бҿлігіне айналған. Бүгінгі таңда мысырлық ҽскери қызметкерлер БҰҰ-дың Грузия
(Абхазия), Либерия, Батыс Сахара, Сьерра-Леоне, КДР-дегі бітімгерлік күштері мен
миссияларының құрамында борышын ҿтеуде [6].
Қазіргі кезде МАР-дың қорғаныстық саласын 100 мыңға жуық адамды жұмыспен
қамтыған 24 компания мен фирма құрайды. Оның жыл сайынғы айналымы 340 млн
долларға жетеді. ҼҾК-тің негізгі ҿндіріс орындары екі ірі мемлекеттік компанияға -
Ҽскери ҿнеркҽсіптің ұлттық ұйымы (ҼҾҰҰ) жҽне Араб индустрияландыру ұйымына
(АИҰ) біріктірілген.
2004 жылы шетелдік БАҚ Мысыр ҿзінің барлау серігін жасап шығаруға кіріскені
туралы хабарлады.
1986 жылы елде, шетелдік БАҚ-тың хабарлауынша, Солтүстік Кореяның кҿмегімен
450-500 км-ге дейінгі қашықтықтағы атысы бар жҽне ҽскери бҿлімі 540 кг салмақ
тартатын «Скад-С» типтес баллистикалық зымыран жасап шығару басталды.
Француз мамандарымен ынтымақтасып Мысырда уақыт ҿте 1970-ші жылдардың
басында құрылған «Луна-М» кеңестік зымыран кешенін алмастыруға тиіс «Сакр-80»
тактикалық зымыран кешені (қашықтығы 80 км, ҽскери бҿлімінің салмағы 200 кг) жасап
шығарылған жҽне ҿндіріліп жатыр.
Батыс БАҚ-тың мҽліметтеріне сҽйкес, МАР-да 600 км-ден 1200 км-ге дейінгі
қашықтықтағы атысы бар «Вектор» екі сатылы сұйықтықтық баллистикалық зымыран
жасап шығарылуы жүріп жатыр. Мысырлықтар сонымен бірге ҿздерінің орташа
қашықтықтағы баллистикалық зымыранын жасауға ынталы.
Мысырдың кеме жасау ҿнеркҽсібін Александрия, Исмаилия жҽне Порт-Саид
қалаларындағы крейсерді қосқандағы ҽскери кемелерді жҿндеу жұмыстарын жүргізе
алатын тҿрт ҿндіріс орны құрайды.
2005 жылы Франциямен негізінен МАР-да қаруды жасап шығару мен ҿндіруге
француз тарапының қатысуын қарастыратын ҽскери ынтымақтастық туралы протоколға
қол қойылды [7].
Жалпы соңғы жылдар ішінде Мысыр ұлттық қарулы күштердің ҽскери оқ-дҽрі,
атқыш қару, зымыран жҽне бронетанкті техниканың кейбір типтері, байланыс құралдары,
қосымша техника жҽне жабдықтарға қажеттіліктерін ҿтей алатын ұлттық ҽскери
ҿнеркҽсіптің дамуында елеулі нҽтижелерге қол жеткізді [8].
313
Мысырда армия шынайы жалпы ұлтық институт болып табылады, оған қоса армия
ең заманауи жҽне шапшаң дамып жатқандардың бірі [9].
МАР-дың қазіргі кездегі ҽскери доктринасы қорғаныстық сипатқа ие, ал оның
негізінде «тежеу қағидасы», яғни қоршаған мемлекеттерді Мысырға қарсы күш
қолданудан бас тартқызуды мҽжбүрлеу мақсатында олармен «құрлықта, ҽуеде жҽне
теңізде» ҽскери тепе-теңдікті сақтап тұру жатыр. Х. Мубарактың пайымдауынша, « ...
бейбітшілік пен тұрақтылық оларды қорғайтын жҽне күзететін ҽскери күштің қолшатыры
астында болуға тиіс». МАР-дың қорғаныс министрі маршал Х. Тантауи мысырлық армия
«ұлттық қауіпсіздікті қорғауға ҽзір екеніне достарын да, жауларын да сендіруге» міндетті
деп есептейді.
МАР-дың ҽскери доктринасы мысырлық қарулы күштердің Африка, Таяу жҽне Орта
Шығыстағы жергілікті ҽскери қақтығыстарға қатысу мүмкіндігін жоққа шығармайды.
Мұнда ең маңызды міндет деп елдің су қауіпсіздігін қамтамасыз ету, оның су
ресурстарына сұқтанушылыққа жол бермеу есептеледі. Аймақтық қарулы қақтығыстар
барысында мысырлық ҽскердің жеке де, коалициялық топтар құрамындағы да ҽрекеттері
қарастырылған. Каирде дос мемлекеттерге бірінші кезекте АҚШ-ты, Иорданияны,
аравиялық монархияларды, Батыс Еуропа елдерін жатқызады.
Мысырдың ҽскери-саяси басшылығының кҿзқарасы бойынша, мемлекеттің
қорғаныстық стратегиясы қарулы күштердің тұтас қуатына, оның ішінде:
1 «мысырлық шекараны жҽне елдің ұлттық мүдделерін қорғай алатын құрлықтағы
ҽскерге;
2. ұлттық ҽуе кеңістігін қорғай алатын ҽскери-ҽуе күштері мен ҽуе қорғанысы
ҽскерлеріне;
3. мысырлық жағалауды, Жерорта жҽне Қызыл теңіздегі аса маңызды теңіз
жолдарын, елдің порттарын қорғай алатын ҽскери-теңіз күштері мен жағалаудағы
қорғаныс күштеріне» негізделуге тиіс.
Осының барлығын ескерген жағдайда мысырлық қарулы күштердің құрылымы мен
жайғасуы аймақтағы қалыптасып келе жатқан «стратегиялық тепе-теңдікке» сай болуы
қажет.
МАР-дың ҽскери-саяси басшылығы аймақта Мысырға тҿнген қауіптердің
сақталуына, Израильдің МАР-ға қарағанда ҽскери жағынан басымдылығына, елдің
экономикалық дамуы жҽне ірі экономикалық жобаларды іске асыру үшін «қорғаныстық
қолшатырдың» бар болу қажеттілігіне, Таяу жҽне Орта Шығыста, Африкада күштің
халықаралық қолданылуы қажеттілігіне (соңғысын негізінен АҚШ-пен тығыз ҿзара
ҽрекетестікте жүзеге асыру ұйғарылады) негізделгендіктен, қарулы күштерді жоғары
деңгейдегі соғысқа жарамдылық пен ҽскери дайындықта ұстап тұру керек деп есептейді.
Каирде мысырлық армия аймақтық қауіпсіздік пен тұрақтылықтың сенімді кепілі
болуға жҽне армияның дҽл осы рҿлі басты болуға міндетті деп сендіреді. «Израиль ҿзінің
ҽскери басымдылығын кепілдік ретінде, оның үстіне ең басты кепілдік ретінде
қарастыратыны айғақ». Алайда израильдік қарулы күштер аймақтағы тұрақтандырушы
күш ретінде қолданыла алмайды, ҿйткені дҽл «солар кҿршілері үшін алаңдаушылық
себептерінің бірі болып отыр. Сондықтан «бұл ауыртпалықты» тек мысырлық армия ғана
кҿтере алады».
Мысырлықтардың бағалауы бойынша, ұлттық қарулы күштердің кҿлемін
анықтайтын басты факторға аймақтық күштер тепе-теңдігі жатады. Армияның санына
сонымен бірге қару-жарақтың саны мен сапасы, қарулы күштерді жедел қолданудың
жоспарлары, мемлекеттің стратегиялық мақсаттары, аймақтағы басқа елдермен
қатынастары, тиімді ҽскери-саяси одақтарға ие болуы ҽсер етеді. Керекті қорғаныстық
қажеттіліктерді анықтауда мемлекеттің аймақтық жҽне халықаралық деңгейде кҿмек
кҿздерін табу қабілеттілігі үлкен маңыздылыққа ие.
Мысырлық ҽскерилер қазіргі кезде «қырғи-қабақ соғысы» аяқталғаннан кейінгі
кезеңдегі оқиғалар дамуы МАР-дағы сияқты ірі ҽскери құрылымдар рҿлінің тҿмендеуін
314
кҿрсеткенімен келісе алмайды. Онымен бір уақытта бұл қандай жағдайда болмасын
мысырлықтар «жаңа шығындарды талап ететініне жҽне экономикаға ауыртпашылығын
түсіретініне» қарамастан, армиядағы сапалы ҿзгерістерден, оны ҽскери техниканың
заманауи үлгілерімен қамтудан жҽне ҽскери қимылдарды жүргізудің жаңа ҽдістерін
енгізуден бас тартатындарын білдірмейді. Дҽл Мысыр үшін саны кҿп армияның бар болуы
елдің билеуші топтарымен жұмыссыздық деңгейін түсіру элементтерінің бірі ретінде де
қарастырылады.
Жалпы МАР-да қабылданған ҽскери-доктриналық нұсқаулардың жақын арада
айтарлықтай ҿзгерістерге ұшырауы екіталай. Ел басшылығы Таяу Шығыс пен Солтүстік
Африкадағы шиеленіскен жҽне тұрақсыз жағдайда мысырлық мемлекеттің қорғанысқа
қабілеттілігін ары қарай нығайту жҽне армияның ҽскери қуатын арттыру бағытын
жалғастырмақ [10].
Қолданылған ҽдебиеттер:
1. Ахмедов В.М. Армия и власть на Ближнем и Среднем Востоке в эпоху
глобализации и модернизации // Аналитические доклады. – Выпуск 5(10), (июнь 2006). –
М.: МГИМО-Университет, 2006. – С.9-10.
2. Приложение. ВВС арабских государств: состояние и перспективы // Об
изменениях в военно-политической обстановке на Ближнем Востоке и в Северной Африке
(29 мая-4 июня 2006 года) // http://www.iimes.ru/rus/stat/ 2006/06-06-06.htm
3. Ахмедов В.М. Армия и власть на Ближнем и Среднем Востоке в эпоху
глобализации и модернизации // Аналитические доклады. – Выпуск 5(10), (июнь 2006). –
М.: МГИМО-Университет, 2006. – С.5.
4. Приложение. О многосторонних военных учениях на Ближнем Востоке и в
Северной Африке в 2005 году // Об изменениях в военно-политической обстановке на
Ближнем Востоке и в Северной Африке (30 января – 5 февраля 2006 года) //
http://www.iimes.ru/rus/stat/2006/06-02-06.htm
5. Приложение. О военной промышленности Египта // Об изменениях в военно-
политической обстановке на Ближнем Востоке и в Северной Африке (16 - 22января 2006
г.) // http://www.iimes.ru/rus/stat/2006/23-01-06.htm
6. Приложение. О военно-техническом сотрудничестве Египта с зарубежными
странами // Об изменениях в военно-политической обстановке на Ближнем Востоке и в
Северной Африке (13 –19 ноября 2006 года) // http://www.iimes.ru/rus/stat/2006/20-11-
06а.htm
7. Приложение. О военно-техническом сотрудничестве арабских стран в 2005 году //
Об изменениях в военно-политической обстановке на Ближнем Востоке и в Северной
Африке (23 – 29 января 2006 г.) // http://www.iimes.ru/ rus/stat/2006/31-01-06а.htm
8. Приложение. О военной промышленности Египта // Об изменениях в военно-
политической обстановке на Ближнем Востоке и в Северной Африке (16 - 22января 2006
г.) // http://www.iimes.ru/rus/stat/2006/23-01-06.htm
9. Ахмедов В.М. Армия и власть на Ближнем и Среднем Востоке в эпоху
глобализации и модернизации // Аналитические доклады. – Выпуск 5(10), (июнь 2006). –
М.: МГИМО-Университет, 2006. – С.33.
10. Приложение. О военной доктрине Египта // Об изменениях в военно-
политической обстановке на Ближнем Востоке и в Северной Африке (24-30 июля 2006
года) // http://www.iimes.ru/rus/stat/2006/31-07-06с.htm
Данная статья посвящена исследованию военно-стратегического потенциала
Арабской Республики Египет на современном этапе. В статье автор анализирует ее
военную доктрину, изучает военно-техническое сотрудничество и миротворческую
деятельность, особо подчеркивает динамично развивающийся военно-промышленный
комплекс страны, обеспечивший ее весомую роль в Африке и на Ближнем Востоке.
315
This article is devoted to the study of military-strategic potential of the Arab Republic of
Egypt at the present stage. In the article the author analyzes its military doctrine, studies military-
technical cooperation and peacekeeping activity, emphasizes country’s dynamically developing
military industry, which maintains its leading role in Africa and the Middle East.
ҼОЖ 94(574) «1716/1900»: 930.2
Достарыңызбен бөлісу: |