анықталады. Мысалы, орыс тілінде, басқа тілдердегі секілді мұндай сипаты жоқ
сөздер кездеседі:
никто – ни у кого, ни с кем или
лизоблюд –
блюдолиз. Бұл
критерий кәсіби сөздерді бөлшектеуге мүмкіндік береді. Салыстырыңыз:
в
доме – в моем доме.
А.И.Смирницкий тарапынан алға тартылған морфологиялық критерий
мақсатты рәсімделушілік (грамматикалық рәсімделушілік) атауына ие.
Мақсатты құрылымды сөз бүкіл сөзді рәсімдейтін бір ғана морфологиялық
көрсеткішке ие болады дегенді білдіреді. Бұл сипат сөзді морфемадан, екі жеке
морфологиялық құрылымға сөз тіркесінен бөледі.
Бірақ алдыңғы сипаттары
секілді, бұл критерий әмбебап болып табылмайды. Мысалы үшін, ағылшын
тілінде бір ғана S морфологиялық көрсеткіші бүкіл сөз тіркесіне қатысты
болуы мүмкін:
the Kind of England`s – «ағылшын королін».
Л.В.Щерба, Е.Д. Поливанов тарапынан енгізілген синтаксистік
критерийлерге сәйкес сөздің морфемадан ерекшелігі ол сөйлем минимумын
құрастырады. Мысалы:
Внимание! Пожар! Светает! Бірақ та барлық сөздер
сөйлем минимумын құрай алмайды. Мұндай сөздерге кәсіби сөздер, шылаулар,
мағынасы жоқ бөлшектер жатады. Морфеманың бұл сипаты бойынша (дербес
түрде мағынаға ие болмайтын бірліктер) кәсіби
сөздер де шектеулі болып
есептелмейді.
Семантикалық
критерийге
сәйкес,
сөз
идиомалылылығымен,
қайталанбастығымен,
атаудың
уәжделмегендігімен
немесе
толықтай
уәжделмегендігімен сипатталады. Бұл сипаты жағынан сөз құрылымы
мағынасын анықтайтын сөйлемнен ерекшеленеді.
Осылайша, көрсетілген белгілердің бір де бірі сөзді бірлік ретінде
анықтау негіздеріне жатпайды. Бұл кейбір лингвистерді (Шарль Балли) сөздің
«белгісіз ұғымынан» бас тарту туралы ойға алып келді. Кейбір ғалымдар
барлық тілге ортақ сөзге анықтама бермеу қажет деген ұсыныс жасады, қанша
дегенмен әр түрлі тілдерде әркелкі критерийлер өзекті болып табылады.
Грамматикалық құрылу белгісі аморфты және флективті тілдердегі сөзді
анықтау кезінде әркелкі өлшемге ие болады.
Сөздің мағынасынан бас
тарту өнімді болып саналмайды, себебі сөз
шынында да тілдің орталық бірлігі болып табылады: ол әр түрлі тілдік
деңгейлердің белгілерін біріктіреді. Бұдан бөлек, сөз – тіл иелері тарапынан
стихиялы түрде ерекшеленетін тіл бірлігі. Сөзге сол тілдің тілдік
ерекшеліктеріне сәйкес анықтама беру керектігімен келісуге тура келеді.
Сөздің жалпы анықтамасы былай болуы мүмкін: «Сөз –
бұл атау бірлігі,
мақсатты
құрылымымен
(фонетикалық
және
грамматикалық)
және
идиомалылығымен сипатталады».