Ұлттық тіл нақты тарихи кезеңде қалыптасады. Бұл тіл ұлттық бірліктің
болу уақытында қалыптасады. Ұлт экономикалық
және саяси халықтық
консолидациясы үрдістері мен байланысты,
тарихи категория болып
табылады. Косолидация үрдістері тілде де өз көрініс табады.Бұл біркелкі
жалпы тілге деген қажеттіліктің өсуінен туындаған. Ал
бұл сонымен қатар,
ұлттық әдеби тілдің алдынғы қатарға шығуына және аймақтық
диалекттердің азаюына себепті.
Ұлттық
кезеңдегі әдеби тілдердің маңызды
себептері ретінде өңдеу,
тұрақтанған және кодифициалдық, дәстүрлік және тұрақтанған міндеттердің
ұжымның барлық мүшелеріне, жазба және ауызша түрлеріндегі
барын
айтады.
Әдеби тілдердің тұрақтылығының тілдік құралдары дұрыс қанды, міндетті
болып сипатталады. Мысалға, орыс тілінің айтылу тұрақтылығына
красъвее , турты, спалб, понялб және т.б. нұсқалары жатады.
Әдеби
тілдермен қатар, ұлттық дәуірде түрлі тілдердің – аймақтық және
социалдық диалекттер бар. Кейбір тілдерде (мысалы, ағылшын және орыс)
диалекттер жойылу барысында.
Әлеуметтік диалектілер – тілдің түрлілігі,
социалдық негіздерінің
спецификалық сипаты болып табылады, демек,
жалпы халыққа емес ал тек
жеке социалдық топтарының тілдесуіне қызмет етеді. Социалдық
диалекттерге кәсіптік, топтық, шартты тілдері жатады.
