ТЕМА ПАТРИОТИЗМА В СОВРЕМЕННОМ ИСКУССТВЕ КАЗАХСТАНА
Аңдатпа: Бұл мақала қазіргі қазақ әннің жаппай жаңа қазақстандық
отаншылдығында арнаулы.
Annotation: This article is sanctified to new Kazakhstan patriotism of the modern
Kazakh mass songs.
136
В период обретения Казахстаном независимости важное место в музыкальном
воспитании молодежи стала пропаганда идей нового казахстанского патриотизма: любви
к своей большой и малой родине, то есть к Республике Казахстан, ее природе,
труженикам, к родным местам, где родился молодой человек, откуда вышли его корни.
На этот период у Казахстана была уже прочная музыкальная классическая база,
были созданы образцы в основных подвидовых формах современной музыки: как
академической, так и традиционной. Уже имелись классические образцы современной
казахской оперы, балета, симфонической музыки, вокально-симфонической, камерной и т.
д. Успехи в этих областях повлияли на развитие казахской современной песни, как жанра
мобильного и демократического, доступного и понятного каждому.
Большое значение на развитие современной песни, как наиболее демократичного
жанра, имели достижения казахских композиторов в сфере музыкально-сценических
видов – музыки к театральным постановкам, драматическим спектаклям, музыкальной
комедии и особенно в области киномузыки. Интересными в музыкальном плане были
художественные и документальные фильмы: “Советский Казахстан” (1950 года) с
музыкой Л.Хамиди, “Советский Казахстан” (1956 года) с музыкой М.Тулебаева. Высоко
оценены были критикой тех лет музыка М.Тулебаева, написанная совместно с
Н.Крюкиным, к художественному фильму “Золотой рог“ (1948), первому цветному
художественному фильму “Джамбул” (1952). Также очень яркой, особенно в
мелодическом плане была киномузыка Е.Брусиловского: “Дочь степей” (1954), “Это было
в Шугле” (1955), “Березы в степи” (1957), “Его время придет” (1957), “Ч.Валиханов”,
“Однажды ночью” (1958), “Джура” (1965); Б.Байкадамова - “Соловей степи” (1961, о
Р.Багланове). Особенно популярными были песни из кинофильма “Беспокойная весна”
(1956), созданные совместно Е.Брусиловским и Б.Байкадамовым. Они обрели
самостоятельную концертную жизнь. Музыку к кинофильмам также писал
С.Мухамеджанов. Здесь ярко проявился его мелодический дар. Это: “Ана мен бала ”
(1955), “Мы из Семиречья” (1957) совместно с Н.Крюковым, “Менім жерім Қазақстан”
(Казахстан – моя земля, 1957), “Если б каждый из нас” (1958), “Перекресток” (1962),
“Алдар Косе” (1964), “Арманым менің” (Моя мечта, 1965) [1, с.135].
Интенсивности развития и популярности жанра способствовала деятельность
выдающихся певцов Казахстана: народных артистов СССР и РК - Р.Баглановой,
Е.Серкебаева, Б.Тулегеновой, Р.Джамановой, М.Мусабаева, а также видных деятелей
искусства, вокалистов, народных артистов РК - Л.Кесоглу, Н.Нусипжанова, Г.Разиевой,
З.Койшибаевой, Л.Телешовой, Е.Хасангалиева и других, которые участвовали в съемках
или выступали за сценой как вокалисты.
Пропаганде песенного творчества также способствовала деятельность коллективов:
Казахской государственной хоровой капеллы им. Б.Байкадамова, организованной в 1938
году (в марте 1954 ставшей носить имя имени Б.Байкадамова, одного из организаторов
коллектива); эстрадного оркестра Комитета радиовещания и телевидения (руководителем
которой был назначен Гуревич); ансамбля песни и пляски Казахской ССР (созданного в
сентябре 1956 года, который возглавила Л.Чернышева) и т.д.
В годы обретения Казахстаном независимости композиторы и поэты, стремясь
передать динамику жизни, акцентировали органичность сочетания публицистичности с
художественностью, расширяли и обогащали жанровые границы песен как в области
мелодики, ритма, формы, за счет более активного привлечения элементов, восходящих к
национальной речитативности - терме, желдерме, толгау, а также творческого
претворения инструментального начала.
Одной из актуальных и интенсивно разрабатываемых тем в современной песне
стала тема патриотизма, тема прославления родины. Лучшими среди песен этой тематики
были песни композиторов: Н.Тлендиева, Ш.Калдаякова, А.Бейсеуова, Е.Хасангалиева.
Ш.Калдаяковым за более чем 40-летнюю творческую деятельность создано более
300 песен, большинство из которых написано в ритме вальса. Лучшие песни композитора
137
- «Менiн Казакстаным», «Ана туралы жыр», «Каракоз», «Кайыкта», «Ак мандайлым», «Ак
сункарым», «Сыр сулуы», «Арыс жагасында», «Ак бантик», «Куаныш вальсы» посвящены
и воспевают родной край, тружеников родной земли. В становлении композитора на него
большое влияние оказали выдающиеся музыкальные личности ХХ века - А.Жубанов,
Л.Хамиди, В.Великанов, с которыми он познакомился после окончания Ташкентского
музыкального училища им. Хамзы Хаким-Заде Ниязи, где он учился по классу теории
музыки и композиции у профессора А.Коральского. Ш.Калдаяков стал родоначальником
многих песен сюжетного плана («Кайыкта», «Кайдасын»). Все песни композитора
патриотичны, многие любовно-лирического содержания, то есть жанра, имеющего
глубокие корни в традиционной культуре. Они по словам композитора о любви и дружбе.
«Влюбляются не только люди, но и птицы, цветы, деревья…» [ 2, c. 4].
Не менее значимой фигурой в песенном жанре является Асет Бейсеуов. Творческое
наследие композитора насчитывает свыше 800 песен, многие из которых выдержаны в
лирическом ключе. Наибольшей популярностью пользуются песни «Шакырады коктем»,
«Мунайма», «Маралды», «Сырласу вальсы», «Сандугаш», «Жулдызым», «Айнашым»,
«Гульдер», «Алтыным», «Кызыл сункарлар», «Жайыктан кайткан тырналар»…
Значительный этап в развитии казахстанской песни связан с именем Ескендра
Хасангалиева. Самая первая песня «Анаға сәлем» на сл. О.Имангалиева и «Әдем-ау»
сразу же стали популярными. Одна из главных тем в творчестве Хасангалиева – тема
Родины. Ей он посвящает множество песен и многие из них, такие как «Атамекен»,
«Туганжер» популярны и сегодня.
Широко популярно имя Нургисы Тлендиева. В своих сочинениях он глубоко
опирается на традиции казахской народной музыки. Он - автор более 400 песен, ряда
оркестровых увертюр, пьес, кюев, музыки к кинофильмам, драматическим спектаклям,
опере «Золотые горы» (в соавторстве с К.Кужамьяровым), балету «Дорогой дружбы» (в
соавторстве с Л. Б. Степановым). Но стилистику почерка композитора определяет жанр
песни. Ее влияние проявляется во всех других сферах композиторской деятельности. В
них композитор славит народ, отчизну, они гражданственны. Теме дружбы народов
посвящены «Щедрая родина», «Думы о Москве», «Торжественная песнь», «Радуга
дружбы». Композитора волнуют судьбы мира. Призыв покончить с войной стал девизом
песен: «Пусть не будет!», «Песня голубей». Одну из песен «Я вас ищу» он посвящает
Герою Советского Союза Бауыржану Момышулы. Большое значение в творчестве
композитора получают песни-портреты, посвященные людям труда: чабанам, рыбакам
(«Дочь рыбака», «Саржайляу», «Широкая степь, счастливый народ»), целинникам
(«Горячий привет целинникам», «Марш молодых сельхозработников»). Восторженно
воспета природа края: «Широкое джайляу», «Над морем золотой рассвет», «Кокчетав»,
«Шлю привет Семиречью», «Моя Алма-Ата». Особое место в творчестве композитора
занимают образцы традиционной поэзии. Фольклорные метафоры получают отражение в
музыке песен «Я видел, как плакал лебедь», «Птицы летят быстро», «Песня птиц». Тема
«Человек и природа» раскрыты в песне «Белая птица моя», где с птицей сравнивается
любимая девушка. Значительный пласт наследия составляют песни о любви. Среди них:
«Жан Сәуле», «Спешу к тебе», «Рассвет любви», «Приди, баловница, в Алатау», «Будешь
только счастлив», «Не забывай». К песням философского содержания, восходящим к
традиционному в казахской поэзии и музыке жанру толгау (думы, размышения),
относятся «Мечта Абая», «Друг домбра», «Сердце отца», «Песня об отце». Композитор
пишет также песни о молодежи, о юности, а также в жанре юмористической, шуточной
песни.
Песня для композитора – это прежде всего кантиленная мелодия, слитая со словом,
куплетного строения (такую 2-х частную структуру композитор предпочитает всем
остальным). Припев – это кульминация песни, никогда не повторяет материала запева, а
продолжает, продлевает 2-ю половину. С кульминации, как правило, начинается вторая
часть формы, за которой идет спуск вниз. Н.Тлендиев редко использует тип построения
138
мелодии, свойственный казахской традиционной песне, где мелодия начинается с
высокого звука, с вершины – кульминации, с возгласа, с длительно протянутого тона,
сразу закрепляющего высокую точку в «пространстве» напева. Чаще он опирался на
секвентные обороты (повторение с перемещениями и вариациями), ненавязчивые
речитативные вкрапления в мелодию, характерные для манеры терме, перемещения
мелодических фраз из верхнего регистра в нижний и наоборот. Ладовый строй
прослаивается пентатоническими узорами. Встречаются типичные для казахской
народной песни понижения ступеней в мажоре и миноре (фригийская секунда,
миксолидийская септима). Композитор любит начинать песню в нижней регистровой
зоне, либо часто попеременно секвентно сочетает нижний и средний регистры. Напев
постепенно поднимается к высокой точке, где вступает припев. Припев – это вторая
волна, разворачивающаяся в верхней зоне, обновленная тематически и почти неизменно
секвентная. Постепенный спуск вниз замыкает «кривую» движения начальным
звуковысотным сегментом. Так построены песни «Кызгылдагын», «Куа бол», «Балыкшы
кыз», «Кустар энi». «Кокчетав», «Бакыт вальс».
Таким образом, в период обретения Казахстаном независимости центральным в
жанре песни стало творчество композиторов-песенников: Н.Тлендиева, Ш.Калдаякова,
А.Бейсеуова, Е.Хасангалиева. В их эстрадных песнях при доминировании
гедонистичности, утверждался образ любви к родины в самых разных ее проявлениях.
Если в эстрадных песнях постсоветского пространства, в российских песнях
доминировала коннцертность, театральность, направленность на эффект крупного плана,
акцентировался герой - неординарная личность, образное содержание которой
раскрывалось через гипертрофированную откровенность исповедальной манеры и эпатаж,
то для песен Казахстана характерной стала содержательность повседневности. При этом
в них также начинает доминировать унифицированность содержания, средств
выразительности, господство внешнего над внутренним, опора на стереотип, клише.
Усиление содержательности в эстрадной песне обусловило:в тексте ориентир на образцы
высокой классической поэзии, зачастую, философско-психологического плана, в
средствах музыкальной выразительности опору на вокально-речевую индивидуализацию,
декламационность, направленность развития куплетной формы к масштабным
композициям, формам сквозного плана, приближение к моноспектаклю, близкого жанрам
балладе, романсу, монологу, произведениям камерно-вокальной музыки академического
плана.
ЛИТЕРАТУРА:
1.
Ахметбекова Д.А. Казахская массовая песня. –А., 2012.
2.
Доброта Л. Король казахских вальсов// Южный Казахстан, 14.10.1998.
Калимова-Кастеева Д.М.,
ҚР Суретшілер Одағының мүшесі,
ҚазҰӨУ «Көркем тоқыма»
бөлімінің оқытушысы
Алматы қ., Казақстан
«МӘҢГІЛІК ЕЛ» МЕГА ЖОБАСЫНЫҢ ҚАЗАҚСТАН КӨРКЕМӨНЕРІНДЕ
ЖҮЗЕГЕ АСЫРЫЛУЫ
Аннотация: В данной статье речь идет об Ассамблее народов Казахстана, о его
становлении и развитии, цель и задачи создания Ассамблеи.
139
Annotation: In this article we are talking about the Assembly of Peoples of Kazakhstan,
its formation and development, the purpose and objectives of the Assembly.
Қазақстан халқы Ассамблеясының 20 жылдығына байланысты XXII сессиясы
болып өтті. Сессияның жұмысына 1500-ден астам адам қатысты. Еліміздің барлық
жерлерінен келген Ассамблея мүшелері мен ардагерлері, этно мәдени бірлестіктердің
төрағалары, Парламент депуттары, шетелдік дипломатиялық миссиялар мен шығармашыл
зиялы қауым өкілдері болды. Елбасы 20 жылдығымен Қазақстан халқы Ассамблеясын
құттықтап сөйледі. 2015 жыл Қазақстан халқы Ассамблеясының жылы болып аталды.
Бірлескен еңбектің, достықтың 20 жылы Ассамблея ең қиын кезең 1995 жылы дүниеге
келді. XX ғасырдың 90-шы жылдарының қандай болғанын қазіргі жастар біле бермейді,
көзге елестетуі де қиын. Ол кезде дүкендерде ешнәрсе жоқ, тауарларды карточкамен
берген, адамға айына 1 кг-нан аспайтын қант, 400 гр. май, т.б. Сүт алу үшін адамдар таңғы
5-6 дан кезекте тұратын. Ол кезде машинаны ешкім армандаған да емес. Адамдар жұмыс
ақысын ала алмады, зейнеткерлер зейнетақысын ала алмады. Халықты кедейшілік басып
алды. Жылу мен жарық та болмады. Тәуелсіздіктің алғашқы жылында елді кедейшілік
шаршатып жіберді. Бюджеттегілер – мұғалімдер, дәрігерлер, мәдениет қызметкерлері
ауыр күн өткізді. Көбі тарихи Отандарына- Германияға, Израильге, Ресейге көшіп кетті.
Елде 14 миллионнан сәл астам адамдар қалды. Экономика әлсіреді. Саяси дағдырыс
туындады, этносаралық және әлеуметтік қарым-қатынастар шиеленісе түсті. Ол кезде
этностық қақтығыстар көрші Қырғызстанның Ош облысында, Бакуда, Таулы Қарабақта,
Кавказда болды. «Республика тағдырын біздер, қазақстандықтар, өз қолымызға алдық»,-
деп атап айтты Нұрсұлтан Әбішұлы. Сөйтіп бүгін бүкіл әлем құрметтейтін мемлекет
құрдық. Бүгінгі бақытымыз үшін және келешек ұрпақ үшін жүзеге асырдық. Өзіміздің
қиын тарихымыздан сабақ алуымыз керек. XX ғасыр бойына Қазақстанға столыпиндік
реформа кезеңіндегі шаруалардың қоныс аударуы Ресейден, Украина мен Беларусьтан 1
миллион 150 мың адам келді. 30-шы жылдардағы КСРО-ның орталық аудандарынан
Қазақстанға 250 мың шаруалар келді. Өнеркәсіп салуға елдің барлық түпкірлерінен 1,2
миллион адам келді. Сталиндік режим кезінде 800 мыңға жуық немістер, 102 мың
поляктар, 550 мың кавказдықтар, қиыр шығыстағы корейлер қоныс аударды. Оларды
аш, жалаңаш вагондарға тиеп әкеліп түсірді. Өздері әзер күнін көріп отырған, екі
бөлмелі сабан үйлеріне қазақтар оларды семьясымен кіргізіп, жарты нанын бөліп
берді. Өз туғанындай қабылдады, міне біздің қазақ бауырмалдығы, қонақжайлылығы
тамағын баласынан тығып қонағына қойып отырған еді. Соғыс кезінде 350 мың
эвакуацияланған халықты қабылдады. 50-ші жылдары тың игереміз деген 1,5 миллион
адам келді. Түрлі әскери адамдар 150 мың маман келді. Сөйтіп, XX ғасырдың
басында Қазақстанға 5-6 миллион адам қоныс аударды. Жерімізде кетпестей боп
қалды. Өз халқымыз 6-ақ миллион еді. Қазақстан қашаннан осындай 130 ұлты бар деп
айтып отырмыз.
Сталиндік қылмыстың ұйымдастыру салдарынан 1,5 миллион қазақ 32- жылдары
қолдан жасалынған аштықтан қырылды! Қалғанымыз тірі қалдық, топтаса білдік,
қатыгезденген де жоқпыз, өшіккен де жоқпыз. XX ғысырдың қатаң қасіреті үшін
ешкімді кіналаған да жоқпыз – деді сөзінде Нұрсұлтан Әбішұлы. Сталинизмнің бүкіл
күнәсіз құрбандарына қол ұшын бердік, көмектестік, өз қасымызғы барлық этностар
мен конференцияларды біріктіре отырып, өз тәуелсіздігімізге бейбіт жолмен қол
жеткіздік. Бір-біріне деген сеніммен еліміз алға қарай қадам басуда. Елімізде 17
конфессия өкілдері бейбітшілік пен келісімде өмір сүруде. Олардың ішінде ислам,
провославие және протестантизм. Қазақстан зайырлы мемлекет болып қалуы тиіс
деп атап өтті Президент. Біздің жеріміз түрлі этностар мен діндердегі адамдардың
аққан терімен молынан құнарланған. Бәріміз бірге қалалар мен поселкелерді
салудамыз, астық өндірудеміз, индустрияны көтерудеміз, отбасы құрып, балалар
тәрбиелеудеміз. Қиын сәттерде бірге қолдау көрсетеміз. Мысалы, Қазақстан халқы
140
Ассамблеясының қоры 5 жылдан бері Ана мен бала ұлттық орталығының
онкогемотология бөлімшесінің балаларына қолдау көрсетіп келеді. «Дустлик» өзбек
этномәдени бірлестігі, балалар үйлеріне, қарттар үйлеріне «қайрымдылық керуенін»
ұйымдастырды. Мұндай мысалдарды жүзден келтіруге болады. Ассамблея тарихы –
біздің тұрақтылығымыздың тарихы. Ассамблея Үкіметтің және бизнестің
қолдауымен ел бойынша барлық қайрымдылық акцияларының біріктіруші
орталығына айналуы тиіс деп сөзін жалғастырды Президент. Ассамблеясы туралы заң
әлемде баламасы жоқ керемет заң. Еліміздің болашағы үшін өте маңызды. Оның
нормалары бізідің ұлтаралық саясатымыздың негізін қалыптастырды, деп айтты
Нурсұлтан Әбішұлы. Менің барлық басты бастамалырым: «2050-Стратегиясы», жаңа
индустрияландыру, «Нұрлы жол» бес халықтық реформа «Мәңгілік ел» - бұлар көп жылға
бұрын есептелген ұрпақтан ұрпаққа жалғасатын мега-жобалар. Болашағы біртұтас ұлт
осындай бола алады деді Президент. Осындай әртүрлі ұлт бірлігі арқасында, әсіресе
қазақтардың өздерінің бірігуі арқылы ел тағдыры, халықты ұлы істерге ұйымдастыру,
жауапкершілік мықты болуға тиіс деген болатын. Біздің Конституциямыз этностық,
нәсілдік және әлеуметтік қатыстылығына қарамастан барлық азаматтарымыздың
құқықтың теңдігіне кепілдік береді. Әлемде алғашқы болып бүкіл қазақстандық ұлттық
идеяны құжат ретінде бекітеміз. Мұндай тәжірибе еш жерде жоқ және біз
басқалардың алдындамыз деді Елбасы. 20 жыл бұрын бірінші болып халық
Ассамблеясын құрдық. Жаңа міндеттерді жүзеге асыруға ұлттық зиялыларға ерекше
рөл берілді. Өскелең ұрпақты патриоттық тәрбие беруге көңіл бөлуіміз керек.
Ұлттық құндылықтарды нығайтуға бастайтын күш ретінде зиялыларымыздың рөлі
зор. Адамдар театрдан, кинодан, кескіндеме өнерінен, өнер туындылары мен мәдениет
өнімдерінен адамгершіліктің, адалдықтың, абырой мен ізгіліктің көрсетілгенін күтеді.
Ең асыл қазынамыз – бірлігімізді көздің қарашығындай сақтайық, сонда барлық
қиындықтарды жеңіп, биік асулардан асамыз.
Халқымды Ассамблеяның алтын шаңырағын асқақтата беруіне үндеймін.
Жүрегімізде Ұлы Отан - Мәңгілік Елге деген Махаббат оты Маздасын! Баянды
болашаққа бірге қадам басайық! Ырысымыз тасып, айбынымыз аса берсін! Алға,
Қазақстан - деген Елбасымыздың сөздері бізді де шабытқа бөлеп, творчестволық
бағытқа жол сілтігендей сезінеміз. Адамда бірінші денсаулық болсын, қарның тоқ
болсын, көңілің ашық, ойың жүйрік, біздей суретшілерге палитра түрлі түсті болсын,
шығармашылық ойларың да табысты мазмұнға толы, адамды адамгершілікке,
адалдыққа, тазалыққа, шындыққа шақырып тұрсын. Халықтар достығының
Ассамблеясына 20 жыл толуына арналған тәуелсіздік сарында көрмемді аштым.
Қазақстан халқы Ассамблеясы өзінің қоғамы үшін, ел үшін маңызды құрылым. Ел
ішіндегі өзге ұлттардың әдет-ғұрыптары мен салт-дәстүрлерін насихаттауға
мүмкіндік береді.
Мен де шығармашылық жұмыстарымда өз халқымның, адамгершілігін,
қонақжайлылығын, мейрімділігін, жомарттығын, әдет-ғұрпын көрсеткім келді. Өзім
суретшілер жанұясында тәрбиелендім. Әкем Санкт-Петербургтегі И.Е.Репин атындағы
академияны және аспирантураны бітірген. Қазақстанға еңбегі сіңген кескіндемеші,
артында 500-ге тарта шығармамалары қалды. Өмірден өткенше Т.Жүргенов атындағы
академияда профессор қызметін атқарып, шәкірттерге дәріс берді. Анам да жоғарғы
сатыдағы суретші-рестовратор, «Құрмет орденінің иегері». Шығармашылық
жұмыстарымен де белгілі.
1977 жылы суретшілер Одағындағы көрмеге қатысып «лауреат» медалін алдым.
1982 жылы Венгриядағы Балотон қалашығында Халықаралық көрмеге қатысып,
диплом мен сыйлықтар алдым. 1991 жылы жастар «Жігер» көрмесіне қатыстым. 1997
жылы – Ә.Кастеев музейі Алматы. 1998 жылы – «Жастар» көрмесі. 2000 жылы – көркем
колледж мұғалімдер көрмесі Алматы. 2002 жылы – Арт-Нават галереясында қөрме
Алматы. 2003 жылы – Астананың мәдени күндері Москвада. 2004 жылы – Ә.Кастеевтің
141
100- жылдығына көрме, Жаркент. 2005 жылы – «Ұлы дала бояулары» атты
Республикалық көрме. 2007-2008 жылдары – Ә.Кастеев музейінде экспозицияда болған
жұмыс Алматы. 2008 жылы – «Көктем шақырады» сурет Одағындағы көрме Астана.
2008 жылы – Астанадағы 10 жыл көрме. 2009 жылы Қазан қаласындағы «Жастар
шығармашылығында» диплом алдым. 2009 жылы – «Гули-Дина» галлереясында көрме.
2011 жылы – Астана тәуелсіздік сарайындағы қолөнер ярмаркасы. 2011 жылы
Л.Н.Гумилев атындағы Еуразиялық Ұлттық университетіне көрмеге қатыстым. 2011
жылы Суретшілер Одағының 50 жылына орай көрмеде диплом және 2 орын алдым. 2012
жылы Түркменстандағы «Аваза» халықаралық көрме және ғылыми конференцияға
қатысып, диплом алдым. 2013 жылы «Өнер сыры» наурыз мерекесіне арналған көрме
Астана тәуелсіздік сарайында. 2013 жылы – «Золотая колыбель» атты Алматыдағы
О.Тансыкпаев атындағы колледж 75-жылдығы. 2015 жылы «Туған жер – алтын бесігім»
атты көрмеміз тәуелсіздік сарайында болды.
Қазақстан халқы Ассамблеясының 20 жылдығына арналған көрмеде көрсеткім
келген елімнің, туған жердің әдемілігін, кең байтақ кең даламыздың кеңдігіндей қазақ
халқының кеңдігін, адамгершілігін, қонақжайлылығын, Қазақстандағы 130 ұлтпен тату-
тәтті өмір сүріп, бірге еңбектеніп, елімізді алға алып келе жатқанын шығармашылық
жұмыстарыммен танытқым келді.
«Бәйтерек» жұмысынан ел астанасы Астанамыздың қалай көркейіп өскенін, жас
қаламыздың адам жаңғаларлықтай өзгергенін, өзіме жақын танып түрлі түсті көңіл
жадырытар бояулармен тоқу арқылы келтірдім.
«Ана мейрімі» гобеленінде дүниені бір қолымен, бір қолымен сәбиін тербеткен
ана деген ұғыммен сәбиіне деген аналық мейірімі, ішінде жас ананы көрсеттім.
Осы жұмысымнан барлық аналардың аналық мейірімін сеземін. Ақ Ордаға
арналған қазір сонда тұрған жұмысым «Ұлттық аспаптары» атты гобелен. Бұл
жұмыста ұлтымыздың әр түрлі аспаптарын: қобыз, сыбызғы, домбыра, шертер, сырнай
түрлерін, сол бір аспаппен музыка әуеніне беріліп отырған қыз бейнесін
келтірдім. Ұлттық нақышта бояу түрлерімен музыка әуені қосылып тұрғандай.
«Наурыз» атты жұмысымда халқымыздың жыл басын ел мейрамдап, іші қол
өнерге толы қазақ үйлерін тігіп, әжелер ақтаққан жаулықтарын әдемілеп тартып,
көжесін жасап, бауырсағын пісіріп көктем мерекесін қуанышпен қарсы алуда. Осы
Наурыз мерекесінде бізде тұратын 130 ұлт өкілдері этносты халықтар бірге, бір
жанұядай тойлайды. Халықтар Ассамблеясының бірлігін, достығын анық көруге
болады. Әр ұлт өз өнерлерін көрсетіп шаттыққа бөленеді. Наурыз келгенде
даламызда қып-қызыл қызғалдақтар да көркейе түседі. Жердің көркі
«Қызғалдақтар» жұмысымызда дала гүлі қызғалдықты бейнеледік. Көктем гүлі гүлдей
берсін, әр көктем халқымызға шабыт, табыс, ынтымақ, бірлік әкелсін. Көктей
болып еліміз, халқымыз жаңара берсін, Қазақстан алға қарыштай берсін деймін.
Жұмыстарым көрерменге ұнаса, мен де бақыттымын.
Достарыңызбен бөлісу: |