233 гімен байланысқан үш α-спиральдан тұрады
(
4.24-сурет ). Нуклеосома жиналған кезде, ги-
стондардың фолд домендері Н2А-Н2В және
Н3-Н4 димерлеріне бірігеді. Осыдан кейін
Н3-Н4 димерлері тетрамерге бірігеді. Кейін
Н3-Н4 тетрамері екі Н2А-Н2В димерлерімен
бірігеді де, октамер түзеді.
ДНҚ мен гистон арасындағы байланыстар
өте жиі болады: ДНҚ мен гистондық ядро
арасында 142 сутектік байланыс қалыптаса-
ды. Осы байланыстардың жартысы гистон-
ның аминқышқылдық қаңқасы мен ДНҚ-ның
қант-фосфаттық қаңқасы арасында түзіледі.
Гистондар құрамындағы амин қышқылда-
рының бестен бір бөлігі лизин немесе ар-
гинин (негізгі жанама тізбегі болатын амин
қышқылдары) амин қышқылдарынан тұрады
және олардың оң зарядтары ДНҚ қаңқа-
сының теріс зарядтарын эффективті түрде
бейтараптайды. Осы байланыстардың көптігі
гистондық октамерге кез келген тізбек байланыса алатынын дәлелдейді. ДНҚ гистон
ядросын жатық түрде орамайды. Иілу ДНҚ спиралінің кіші орамының айтарлықтай
компрессиясын
талап етеді және кейбір нуклеотидтік тізбектер нуклосомамен берігірек
байланысады (
4.25-сурет ). Осы жағдай нуклеосомалардың ДНҚ тізбегіндегі нақты, әрі
дәл орналасуын түсіндіреді.
Осыған қоса, әр гистон фолдингке ұшырағанымен, оның N-ұшында фолдингке
ұшырамайтын және гистон ядросынан шығып тұратын 1 аминқышқылдық «құйрығы»
болады (4.24В-сурет). Осы құйрықтың коваленттік модификацияларының көмегімен
хроматиннің құрылымы мен функциясы реттеледі.
4.22-сурет. Нуклеосоманың құрылымдық ұйымда- суы. Нуклеосомада сегіз гистон молекуласынан
құрылатын белоктық ядро болады. Биохимиялық
тәжірибелерде ДНҚ-ны ыдырататын нуклеаза фер-
ментімен (нуклеаза ферменті ашық линкерлік ДНҚ-
ны ыдырата алады, ал нуклеосомаға тығыз қапталған
ДНҚ-ны ыдырата алмайды) линкерлік ДНҚ-ны өңдеу
көмегімен нуклеосоманың ядролық бөлшегін бөліп
алуға болады. Бөлініп алынған нуклеосоманың ДНҚ
мен белок ядросына диссоциацияланғаннан кейін
нуклеосоманы орайтын ДНҚ ұзындығын өлшеуге
болады. 147 нуклеотидтер жұбы гистондық ядроны
1,7 рет орауға жеткілікті болады.
