УКД
EFFECTIVE WAYS OF TEACHING FOREIGN LANGUAGES
Салихова С.К. - магистр оқытушы, (Алматы қ., ҚазмемқызПУ)
Nowadays the imperative need of using a foreign language appears in all areas of a
science, manufacture and culture. There are some typical problems forcing the teacher to
address in experience of the colleagues, to innovative ideas, to a science in present practice of
teaching foreign languages. We can name the following basic problems from the above stated
and the difficulties and lacks of a traditional technique of teaching:
1.Low authority of a subject because of the shortages of a present technique of the teaching.
2.Low intensity of pupils‘ speech activity.
3.Superficiality in forming of basic skills and haste of transition from reproductive to
productive kinds of work.
4.Absence of good practical recommendations on elimination and the prevention of gaps in
pupils‘ knowledge and skills.
5.Weakness of the existing system of appreciation of the pupils‘ work.
6.Spontaneity of a choice and application of evident support, their low didactic of efficiency.
Almost all researches of methods of teaching have showed, that all named problems will
be effectively solved, if we apply elaborations of various innovators for amplification of a
traditional technique of teaching that can increase essentially quality of teaching foreign (in
particular English) language.
Imperfection of the existing approach to teaching foreign language in the high school
which is focused only on communicative purposes to the determined of such kinds of
language activity as reading and the writing that has led to the low level of knowing a foreign
language of graduates of secondary school. Importance and openness of the problem of
effective teaching foreign languages have caused its topicality, and consequently the choice of
a theme for the given course work. It has also been determined the aim of work: to distinguish
the most rational techniques of teaching a foreign language which can be used.
Principles of teaching are understood as starting statements which determines the
purposes, the contents, methods and the organization of teaching and are shown in
interrelation and interconditionality. In our case principles are used to define strategy and
tactics of teaching English language at all stages practically in each point of educational
process.
Вестник Казахского государственного женского педагогического университета. №5(6) 2011.
56
As far as the result of teaching students in foreign language is the formation of their
skills of using language as means of intercourse, the leading principle is the principle of a
communicative orientation.
Its main function is in creation of all conditions of communications: motives, purposes
and problems of intercourse. The communicative orientation defines selection and the
organization of the language material, its situational conditionality, communicative value of
the both speech and training exercises, communicative formulation of educational problems,
organization and structure of the lesson. This principle assumes the creation of conditions for
speaking and intellectual activity of students during each moment of teaching [1].
As far as students have still insignificant experience of collective intercourse and they
are taught not only to associate in English, but also to associate in general, teacher should
provide the support on pupils' realizing the models of intercourse in native language, realizing
the communicative function of this or that language unit. Realization of this principle is
carried out through system of cognitive problems, solving which students "open" laws of the
native language.
It is established, that for each kind of speaking activity "set" of actions and even the
lexical and grammatical registration. It has allowed to formulate methodical principle of the
differentiated approach in teaching a foreign language.
Thus the differentiation is carried out as though at different levels of generalization is to
precise differentiation conducted in teaching:
• oral and written speech;
• speaking and listening;
• reading aloud and reading silently;
• script and spelling.
The process of integration is realized, it shows, first of all, that mastering of various
aspects of language, its phonetics, grammar, lexicon occurs not separately as certain discrete
components of language, but is also integrated in teaching English language. Students seize
and acquire them during carrying out of speech actions which realization can demand the use
of a word, word forms, a word-combination, superphrase unity and at last the text caused by
situations of intercourse.
Considering the given specific principle of teaching the English language it is possible
to formulate rules, their observance will help the teacher to realize this principle. There is a
principle of differentiation and integration:
• Rule 1. The account of specificity of each kind of speaking activity.
• Rule 2. Use of teacher‘s speech and sound recording for listening.
• Rule 3. Teaching monologic speech, proceeding from features of each form.
• Rule 4. Teaching reading aloud and silently in view of features of each form.
• Rule 5. Mastering of aspects of language in speech units.
• Rule 6. Use semi-typed font in teaching writing.
There are general didactic principles in a basis of teaching any subject, including
foreign language. Such principles are: scientific character, availability, presentation in
teaching, an individual approach in conditions of collective work and others.
Specific and general didactic principles express typical, main, essential, that should
characterize teaching a foreign language and first of all at the beginning stage where bases of
mastering are pawned by this subject. The understanding of action of principles of teaching
and direct use of rules will allow the teacher to carry out teaching effectively.
The learning is the active process which is carried out through involving students in a
various activities, thus making its active participant in reception of education. In this bilateral
process it is possible to allocate the basic functions which are carried out by each the parts.
The teacher carries out organizational, teaching and supervising functions. Functions of the
students include the acquaintance with a teaching material, the training which is necessary for
57
Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінің Хабаршысы № 5(41), 2012
formation of language skills and speaking skills, and application of investigated language in
the solving of communicative problems.
We distinguish three basic functions which are carried out by the student and the teacher
is to organize and direct the doctrine of the pupil. Then it is necessary to attribute
acquaintance, training and application to the basic methods.
Due to training memory of the student is enriched with new units of language and
automatism in their use is developed. At application of new vocabulary organizing function of
the teacher is shown most precisely. He should create favorable conditions, benevolent
atmosphere for normal course of the speech act. He should make such conditions in which
each student would like to participate in work of group in which students aspired to
understand the contents and sense of the text, they have read or listened to and were not afraid
to make a mistake. At application of new vocabulary it is supervised formulation of speaking
skills, it is established, how the student can use each of them in the practical purposes.
The considered methods reflect essence of pedagogical process in which the teacher and
students cooperate. These methods are used in teaching a foreign language at school, open
specificity of a subject and are directed on achievement of the practical, educational and
developing purposes.
Each of the considered methods is realized in system of the models used by the teacher
in the organization of teaching students, carried out by the latter through the decision of set of
the specific targets which are bound up with cogitative operations and perception by sense
organs. Modes as well as methods are structural-functional components of mutual action of
teacher and pupil. But if the method names the basic, dominating activity mode is bound up
with the concrete action making essence of formed speech activity.
It is very important, that modes which are applied by the teacher, let students solve tasks
and not just demand simple storing. And also it is necessary, that the student does not only
reproduce speech unit, but also creates his own «speech product ", i.e. he can construct the
statement in connection with a communicative problem facing to him using the units of
language. I want also to mention about the ―communicative approach to the teaching of
foreign languages‖ also known as Communicative Language Teaching (CLT) or the
―communicative approach‖ emphasizes learning a language through genuine communication.
Learning a new language is easier and more enjoyable when it is truly meaningful.
Communicative teaching is based on the work of sociolinguists who theorized that an
effective knowledge of a language is more than merely knowing vocabulary and rules of
grammar and pronunciation. Learners need to be able to use the language appropriately in any
business or social context. The communicative approach is concerned with the unique
individual needs of each learner. By making the language relevant to the world rather than the
classroom, learners can acquire the desired skills rapidly and agreeably.
Using project methods in teaching a foreign language is also named as an effective
ways. The project is specially organized by the teacher and independently carried out by
students complex of the actions, finished with creation of a creative product. A method of
projects, thus, is the set of educational and cognitive modes which allow to solve this or that
problem as a result of independent actions of children with obligatory presentation of results.
The work with the projects teacher can realize in groups and individually. It is necessary
to note, that the method of projects helps students to seize such competences as: to be ready to
work in collective, to accept the responsibility for a choice, to share the responsibility with
members of the team, to analyze the results of activity.
It is impossible not to mention the advantages of using games when we talk about the
effective ways of teaching foreign languages. Many experienced textbook and methodology
manuals‘ writers have argued that games are not just time-filling activities but also have a
great educational value. They are highly motivating and entertaining and they can give shy
students more opportunity to express their opinions and feelings. They also enable learners to
Вестник Казахского государственного женского педагогического университета. №5(6) 2011.
58
acquire new experiences within a foreign language which are not always possible during a
typical lesson[2].
There are many factors to consider while discussing games, one of which is
appropriacy. Teachers should be very careful about choosing games if they want to make
them profitable for the learning process. If games are to bring desired results, they must
correspond to either the student's level or age or to the material that is to be introduced or
practiced. Not all games are appropriate for all students irrespective of their age. Different age
groups require various topics, materials and modes of games. For example, children benefit
most from games which require moving around, imitating a model, competing between
groups and the like. Furthermore, structural games that practice or reinforce a certain
grammatical aspect of language have to relate to students' abilities and prior knowledge.
Games become difficult when the task or the topic is unsuitable or outside the student‘s
experience[3].
From all above stated we can conclude that, it is very important to find out and use the
most effective ways of teaching foreign languages. A lot of our and foreign authors have
considered this problem.
In formation of interest to a subject the huge role is played by the teacher. Therefore a
pledge of successful mastering a foreign language by the students is professionalism of the
teacher which should in the work not only take into account the methodical principles
underlying teaching, but also to be in constant search of new receptions and means of
teaching which will recover a lesson, will make it fascinating, cognitive and remembered.
The most useful for this purpose are the following receptions and methods: methods of
constructivism, communicative methods, methods of projects and discussions, games and role
games, etc.
I tried to analyze all the methods and the receptions raising quality of training to foreign
language on the basis of studying of various techniques of teaching. Many of receptions can
be applied with success at teaching students of younger and more advanced age. The resulted
techniques are interesting from many points of view, simple in application and can add
essentially existing operating time of teachers of foreign (including English) language.
While some of the methods are let be omitted by the teacher (like silent way, synthetic
or analytic (every teacher chooses his own way to work with students) all of these must be
included in the learning process. They act like general concepts giving you a full length of
techniques to apply within one method. They don‘t give strict directions of how to apply them
but a wide space for creative work.
LITERATURE:
1.Jonassen, D. H. Constructing learning environments on the web: Engaging students in
meaningful learning. EdTech 99: Educational Technology Conference and Exhibition 1999:
Thinking Schools, Learning Nation. – 1999 – p. 45-46
2.Rodrieguez, R. J. & White, R. N. (2003) From role play to the real world. Rowley, MA:
Newbury House Publishers, Inc.
3.Berer, Marge and Frank, Christine and Rinvolucri, Mario. Challenge to think. Oxford
University Press, 2002
ТҮЙІНДЕМЕ
Бұл мақалада қазіргі таңдағы шетел тілдерін оқытудың заманауи ҽдіс – тҽсілдерін
топтастырып, оларды сабақта тиімді пайдалану жолдары қарастырылған.
РЕЗЮМЕ
В статье рассматриваются пути эффективного использования методов обучения
иностранным языкам.
59
Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінің Хабаршысы № 5(41), 2012
УДК
ШЕТЕЛ ТІЛІ САБАҚТАРЫНДА СТУДЕНТТЕРДІҢ ТІЛДІК МӘДЕНИ-ҚАРЫМ-
ҚАТЫНАС ІСКЕРЛІКТЕРІН ҚАЛЫПТАСТЫРУДЫҢ ӘДІСНАМАЛЫҚ
НЕГІЗДЕРІ
Сатимбекова С.Ҽ.- оқытушы (Алматы қ., ҚазмемқызПУ)
Республикамыздағы саяси жҽне экономикалық ҿркендеудің мҽнділігі,
нарықтық қатынастар жолы, ұлттық – мҽдени тұрғыдан даму білім беру жүйесіне де
ерекше талаптар жүктеуде. Білім беру – қоғам мүшелерінің адамгершілік, мҽдени
жҽне дене дамуы мен кҽсіби біліктілігінің жоғары деңгейіне қол жеткізуді мақсат
ететін үздіксіз тҽрбие мен оқыту үдерісі. Білім беру ісі шеберлікке, дағдыға
баулудың ҿсіп, ҿрбіп, белгілі бір кҽсіпке, мамандыққа үйретумен тиянақталады.
Жүзеге асырылатын білім беру бағдарламаларының сипатына қарай білім беру
деңгейлері ажыратылатыны белгілі [1].
Қазіргі уақытта ұрпақтан-ұрпаққа ҿмір тҽжірибесін беруді жүйелі жүргізетін -
мұғалім. Ал жастарды ҿмірге дайындау, қоғам талап етіп отырған деңгейде
мұғалімдерді дайындаудың қажеттілігі ұдайы ҿзгерісте болады. Осыған байланысты
А.Байтұрсыновтың мектепке керектісі білімді, ҽрі педагогика мен ҽдістемеден
хабардар, оқыта білетін мұғалім екендігі жҿніндегі айтқан пікірі бүгінгі күнде де ҿз
мҽнін жойған жоқ [2].
Психологиялық-педагогикалық зерттеу мҽліметтеріне қарағанда (Ф.Н.Гоноболин,
Н.В.Кузьмина, И.В.Страхов, В.А.Сластенин, А.И.Щербаков т.б.) педагогикалық
қабілеттің бірнеше түрі кездеседі. Олар: дидактикалық, академиялық, перцептивті,
сҿйлеу
(экспрессивті),
ұйымдастырушылық,
коммуникативті,
конструктивті,
қолданбалы қабілеттер [3].
Оқытушылар студенттердің білімі мен іскерліктерін қалыптастыруда бірқатар іс-
шаралар жүзеге асырады. Олар: гностикалық, практикалық (пҽн ерекшелігіне
байланысты іскерліктер), зерттеушілік.
Болашақ мұғалімдерді даярлаудағы зерттеу жұмыстары үшін кҿптеген
ғалымдардың еңбектері құнды болып табылады. Зерттеудің тҿмендегідей бағыттары
зерделенген: педагогикалық қабілет (Н.Ф.Гоноболин), педагогикалық іс-ҽрекеттің
құрылымы (Н.В.Кузьмина), мұғалімнің жеке тұлғасы (В.А.Сластенин, А.И.Щербаков),
педагогтарды кҽсіби іріктеу (Р.М.Хмелюк), педагогикалық еңбекті ғылыми
ұйымдастыру (И.П.Раченко), педагогикалық шеберлік (Ю.П.Азаров), педагогикалық іс-
ҽрекет шығармашылық үдеріс ретінде (В.А.Кан-Калик), мұғалімнің политехникалық
даярлығы (Ю.К.Васильев), т.б. Жекелеген оқу пҽні мұғалімдерін даярлау қазіргі таңда
да кең кҿлемде жүргізілуде.
Педагогикалық
іс-ҽрекет
саласына
―технология‖
деген
сҿзді
енгізу
―индустриялдық‖ технология (Ф.Б.Гильбрейт, Ф.У.Тейлор жҽне т.б.) деген идеяға
негізделген жҽне ол оқытуда техникалық жабдықтарды қолданумен байланысты. Білім
беру саласындағы педагогикалық технологияның басқа бағыттары оқу материалын
талдау техникасын, мұғалім мен оқушылардың оқу іс-ҽрекетін (Т.А.Ильина)
ұйымдастыруға, сонымен қатар педагогикалық технология ұстаздар мен оқушылардың
аз ғана күш жұмсап ең жақсы нҽтижелерге жетудің тиімді ұстанымдары мен ҽдістерін
анықтауға бағытталған.
Сондай-ақ жаңа педагогикалық технологиялар оқу-тҽрбие үдерісінің нҽтижесінде
оқушының дамуына жағымды жағдайлар жиынтығын құрайды.
―Жаңа педагогикалық технология‖ сҿз тіркесін пайдалану үшін оның мҽнін
анықтап алу керектігі туындайды. Ол үшін алдымен ―технология‖ ұғымының мазмұны
жҿнінде немесе ұғымының шығу мен қолдану аясын білу керек.
Вестник Казахского государственного женского педагогического университета. №5(6) 2011.
60
Педагогикалық, психологиялық сҿздікте ―Педагогикалық технология –
педагогикалық үдеріс пен оған қатысушылар іс-ҽрекетін құраушы кезені, жҽй - күйлері
арасындағы ҿзара байланысты бірізділік пен үздіксіздік жұмысы. Ақпараттық
технология да педагогикалық технологияның құрамдас бҿлігі‖ болып табылады деп
мазмұндалған.
Оқыту технологиясы – белгіленген мақсатқа нҽтижелі қол жеткізуді қамтамасыз
етуде оқытудың формасы, ҽдістері мен құралдарын ашып кҿрсетіп, оқу
бағдарламасында белгіленген оқытудың мазмұны оның құрылымын: оқытудың
мақсаты; білім берудің мазмұны; педагогикалық ҿзара ҽрекеттестіктің құралы (оқыту
жҽне мотивация), оқыту үдерісін ұйымдастыру; оқушы, оқытушы; ҽрекеттің нҽтижесі
(сонымен бірге кҽсіптік даярлықтың деңгейі) кҿрсетеді.
Сондай-ақ
Қазақстандық
ғалымдардың
Ж.Қараевтың,
Ҽ.Жүнісбектің,
Қ.Жанпейісованың жҽне т.б. ғалымдардың оқыту технологиялары белсенді түрде білім
беру жүйесінде қолданылуда. Бұл технологиялардың ҿздеріне тҽн ерекшеліктері бар.
Студенттерге шетел тілін оқытуда тҿмендегідей негізгі құзыреттіліктерді игеруі тиіс:
лингвистикалық;
коммуникативтік;
лингвоелтану;
кҽсіби-бейімді
(кҽсіби-
педагогикалық мақсат аясында), т.б.
Қазіргі уақытта болашақ шетел тілі мұғалімінің І курстан бастап даярлығын
қамтамасыз ететін негізгі тақырыптар тҿмендегілер болып табылады: курстың сҿздік
тақырыптары (қазіргі қоғамдағы отбасы; қазіргі заманғы үй-тұрмыс; еліміздегі жҽне
шетелдердегі студенттердің оқуы мен ҿмірі; оқып-үйренетін тілдің елдері мен
Қазақстандағы интернационалдық жҽне ұлттық мерекелер; адам ҿміріндегі табиғат,
жыл мезгілдері, оқып-үйренетін елдің жҽне Қазақстанның климаты; қазіргі заманғы
адамның киімдері, дүкендегі сатып алу, қазіргі заманғы мода); сҿздік іс-ҽрекет түрлері
бойынша жұмыс мазмұны мен қорытынды талаптар (ҽңгімелесу, диалогтық сҿйлесу,
монологтық сҿз (аудирование, оқу), жазу жҽне жазбаша сҿз), т.б. [4]
Орта мектепте шетел тілін оқытудың мазмұны тҿмендегі элементтерден тұрады:
тақырыптар (денсаулық, білім, жағрафия жҽне қыдыру, жол жүру, т.б.); тілдік
материалдар (лексика, грамматика), т.б.
Жоғары оқу орындарындағы пҽн бағдарламаларының мазмұны мектеп
қабырғасындағы оқытылатын шетел тілі пҽнімен байланысын, сабақтастығын жҽне
мектеп қабырғасындағы тақырыптарға сҽйкес оқу тақырыптарын (оқу материалдарын)
бір пҽн толық қамти бермейтінін кҿруге болады.
2002-2006 оқу жылдары аралығында жоғары оқу орындарында шетел тілі
(ағылшын тілі) пҽні мұғалімдерін даярлайтын оқу жоспарларының түрлеріне сҽйкес
жұмыстар талданды.
Зерттеуде байқағанымыз аз пайыз студенттер ғана шетел тілін оқытуға дайынмын
деген ойын білдірді. Оның себептерін кейбіреулері оқыту ҽдіс-тҽсілдерін білмейтінін
жазса, кейбірі ағылшын тілінде еркін сҿйлеудің толық мҽнді игермеуін айтады,
кейбіреулері мектептің оқу пҽні бағдарламаларымен, оқулықтарымен жұмыс
жасамағандығын мазмұндайды. Ал, шамамен 29% студент ҿзіне шетел тілін оқытатын
оқытушылардың оқыту ҽдістемесіне қанағаттанарлық ойда еместігін білдірді.
Студенттермен жүргізілген зерттеу жұмыстарын талдау шет тілі мұғалімдерін
кҽсіби даярлау бойынша жоғары оқу орындарында шешілмей жатқан бірқатар
мҽселелердің барын аңғартады. Олардың ішінде, бағдарламаның бағыттары, бҿлімдері
бойынша хрестоматиялардың, оқу-ҽдістемелік құралдардың, не қосымша еңбектердің,
арнайы жабдықталған кабинеттердің, т.б. жетіспеуі - шетел тілін жоғары оқу
орындарында жүйелі оқытуда қайшылықтар тудырып отыр. Олар: тек теориялық
мағлұматтардағы оқу материалдарын толық кҿлемде беруі, практикалық іс-ҽрекеттерге
(тілдік қарым-қатынасқа байланысты) қатысты іскерліктерді игермеуі, т.б.
Ғылыми – педагогикалық ҽдебиеттерде іс жүзінде анықталып белгіленген оқыту
үдерісінің нҽтижесін кҿрсететін ҽдіс-тҽсілдерді, формаларды кҿбінше жаңашыл,
61
Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінің Хабаршысы № 5(41), 2012
инновациялық деп атайды. Кейбір зерттеушілер оны ―ҿзгеріс― деген терминмен
анықтайды. Соның бірі И.П.Подласый ХХ ғ. 80-жылдары кҽсіби түрде, алдымен
журналшылар, содан кейінгі кездерде педагогтар ―инновация‖ сҿзін пайдалана
бастағанын жазады. Сондай-ақ инновация (ағылшынның іnnovatіon - нововведение,
новация) – бұл ескі жүйенің ҿзгерісі деп қарастырады. Біздің ойымызша, бұл түсініктер
кең мағынадағы терминдермен білім беру жүйесіндегі кез келген ҿзгерісті сипаттайды
[5].
Инновация білім берудегі (мектептегі) құбылысқа тың жаңалық: жаңа
бағдарламаны, оқу жоспарын, ҽдіс-тҽсілдерді оқу жҽне тҽрбие жұмыстарына енгізу
болып табылады. Инновация – жаңалық, жаңашылдық, ҿзгеріс деген ұғымды білдіреді.
Инновация құрал жҽне үдеріс ретінде ҽлдебір жаңалықты ендіру деген сҿз.
Педагогикалық үдерісте инновация оқыту мен тҽрбиенің тҽсілдері, түрлері, мақсаты
мен мазмұнына, мұғалім мен оқушының бірлескен қызметін ұйымдастыруға
жаңалықты енгізуді білдіреді.
Н.Ф.Талызина жҽне т.б. инновация ҿзінің дамуы барысында белгілі бір ҿмірлік
сатыдан тұрады: жаңа идеяның пайда болуы; мақсат қоюшылық: тарату жҽне жойылу –
деп айта келе, инновациялық технологияға жататындар: компьютерлік технология,
ойын технологиясы, жоба ҽдісі-деп топтастырып кҿрсетеді.
Келтірілген талдаулардан ұғатынымыз ―жаңа педагогикалық технология дегеніміз
оқу жҽне тҽрбие үдерісін мақсатқа сҽйкес жоғары нҽтижеге қол жеткізу барысында
жҽне оқыту мазмұнын, сапалық қасиеттерді ҽдіс-тҽсілдер мен құралдар жүйесін
үйлесімді пайдаланатын педагог іс-ҽрекетінің ҿзгерісті (жаңалықты) алгоритмі‖ – деп
білеміз. Жаңа педагогикалық технологиямен болашақ мұғалімдерді даярлау жүйелік
тҽсіл негізінде жүзеге асырылуы тиіс.
Болашақ шетел тілі пҽні мұғалімдерін даярлаудың білім беруші-теориялық,
практикалық жҽне тҽрбиелеушілік аспектісі бар екендігін кҿруге болады. Дегенмен,
зерттеуге сҽйкес мұғалімнің барлық даярлық аспектілерін қарастыру мүмкін емес,
сондықтан шартты түрде жұмыста мұғалімнің академиялық, конструктивтік қабілетін
түзетін пҽндер жҽне аталмыш пҽндерді оқыту ҽдістемесі бойынша даярлығын
құраушылар қарастырылады. Бұл даярлық құраушылары мұғалім мамандығының
профессиограммасында міндетті кҿрініс табады. Сондықтанда болашақ маманды
даярлау оның профессиограммасы тұрғысынан зерттелуі тиіс. Профессиограмма
маманның кҽсіптік іс-ҽрекетіне сҽйкес ―паспорт‖ ретінде сипатталады.
Тілдік мәдени қарым-қатынас іскерліктерін қалыптастыру тұрғысынан
оқытудың әдістері. Мұндағы оқытудың ұстанымдары оны жүзеге асыруға
кҿмектесетін оқыту ҽдістерімен сабақтасады.
Тілдік мҽдени қарым-қатынас іскерліктерін қалыптастыру тұрғысынан оқытуда
интеграциялық,
сыни-талдамалық,
ақпаратты-рецептивті,
проблемалық,
зерттеушілік, салыстыру жҽне қатысымдық, танымдық ҽдістерді қолдану тиімді
болды.
Интеграциялық ҽдіс қазіргі ғылымдардың тоғысуы жағдайында студентті
синтаксистік бірліктерді ҽр қырынан зерделеуге, оның басқалармен байланысын
анықтауға, түрлі саладан алған білімдерін бір арнаға тоғыстырып пайдалануға
жетелейді. Пҽнаралық интеграциялық ҽдіс синтаксистің салаларын ҿзара
сабақтастықта, бірлікте меңгертуде қолданылды. Салааралық интеграциялық ҽдіс
синтаксисті фонетика, лексика, морфология, стилистика, т.б. пҽндермен байланыста
оқытуды кҿздеген тапсырмалар арқылы жүзеге асты. Мысалы, синтаксис пен
фонетиканың ,синтаксис пен лексиканың, синтаксис пен морфологияның байланысын
Венн диаграммасы арқылы кҿрсету. Сонымен бірге синтаксисті тіл білімі салаларымен
тоғыстыра игертуде (когнитивті лингвистика, этнолингвистика, лингвомҽдениеттану,
психолингвистика т.б.) аталған ҽдіс тиімді болады.
Вестник Казахского государственного женского педагогического университета. №5(6) 2011.
62
Сыни-талдамалық ҽдіс сҿз тіркесі, сҿйлем жҽне мҽтінді талдауда ұтымды болып
табылады. Бұл ҽдіс кҿбінесе СҾЖ жҽне СОҾЖ орындау кезінде қолданылады.
Мҽселен, студенттер бір-бірінің орындаған тапсырмаларын мұқият тыңдай отырып,
жіберген қателерін ҿздері түзетіп отырады. Бұл тек қатені ғана анықтауға емес,
сонымен бірге олардың сҿйлеу мҽдениетін де жетілдіруге игі ықпал етеді.
Ақпаратты-рецептивті ҽдіс оқу материалын түсіндіру мен жеткізуде пайдалы
болады. Ҽдіс оқытушының ҽр түрлі құралдар арқылы дайын материалды түсіндіруіне
негізделеді. Ҽдіскерлер бұл ҽдіске түсіндіру, ҽңгіме, дҽріс, кітаппен жұмыс,
демонстрация тҽрізді тҽсілдерді жатқызады. Бұл студенттерге оқу материалын
жеткізуде уақытты үнемдеуге кҿмектеседі. Тақырыпты меңгертуде қолданылған
кҿрнекі құралдар, тірек сызбалар, кестелер студенттердің материалды қабылдауын
жеңілдетеді.
Репродуктивті ҽдіс студенттердің қабілеті мен дағдысын қалыптастыруға
бағытталып, ҽр түрлі жаттығулар мен тапсырмалар арқылы іске асады.
Проблемалық ҽдіс негізгі түйінді мҽселені студенттің ҿзі анықтап, оны шешудің
жолдарын табуда жҽне олардың танымдық дербестігі мен шығармашылық қабілеттерін
дамытуда ұтымды болады. Проблемалық мҽселелер студенттің сыни тұрғыдан ойлау
қабілетін жетілдіреді, ҿздігінен ізденуіне жол ашады, синтаксистік заңдылықтарды
игеруге жетелейді. Проблемалық мҽселелерді шешу материалды талдауға, ғылыми
зерттеу арқылы білім алуға дағдыландырады. Студент пікірін тілдік фактілерге сүйене
отырып жеткізуге үйренеді.
Зерттеушілік ҽдіс ҿздік жұмыстарды орындауда ұтымды болып табылады.
Ғалымдардың тұжырымдарын ҿзара салыстыру, реферат, конпект, баяндама, жоба
жұмыстарын т.б. дайындау жҽне оны қорғау тҽрізді тапсырмалар студенттің
ізденушілік қабілетін дамытады. Оны ҿз бетімен жұмыс істеуге, ҿзіне ҿзі сын кҿзбен
қарауға дағдыландырады. Қазақ тіл білімінде жарық кҿрген жаңа жұмыстармен
танысып, олардың ішінен ҿздеріне қажетті ақпаратты сұрыптап ала білуге үйретеді.
Салыстыру ҽдісі – сабақ үрдісінде ең жиі қолданылған тиімді ҽдістердің бірі.
Синтаксистегі ұқсас құбылыстары салыстыру, олардың айырмашылығын тіл
фактілеріне сүйене отырып дҽлелдеу (сҿз тіркесін күрделі сҿзбен, атаулық тіркеспен,
тұрақты тіркеспен, сҿздердің салалас қатарларымен салыстыру немесе толымды жҽне
толымсыз сҿйлемді салыстыру т.б.) студенттің білім қорын іс жүзінде қолдана білуіне,
білімінің тиянақты болуына, ҿз бетімен шығармашылық ізденіс жасауына ықпал етеді.
Қатысымдық ҽдіс сҿйлесім ҽрекетінің барлық түрін жүзеге асыруға мүмкіндік
тудырады. Қатысымдық ҽдіске негізделген тапсырмалар жұптық, топтық, ұжымдық
формада іске асырылады. Қатысымдық жаттығулар мен тілдік жағдаяттар студенттерді
тілдік қатынаста ҿз ойын нақты, дҽлелді, жүйелі, еркін түрде жеткізуді үйретуге жҽне
ой-ҿрісі мен тілдік қабілетін дамытуға бағытталады.
Танымдық ҽдіс синтаксистік бірліктерді табу, анықтау, жасалу жолын түсіндіру,
мҽтінге прагмматикалық талдау жасау, дисскурс т.б. тапсырмалар аясында іске
асырылады.
Сонымен аталған ҽдістер тілдік мҽдени қарым-қатынас іскерліктерін
қалыптастыру тұрғысынан оқытуда түпкі нҽтижеге жетуге кҿмектесіп, студент
құзыреттілігін қалыптастыруда тиімді болды.
Шет тілі сабақтарында филолог студенттердің тілдік мҽдени-қарым-қатынас
іскерліктерін қалыптастыруда сонымен қатар, аталмыш үдерістің психологиялық жҽне
педагогикалық алғышарттарын анықтаған жҿн.
ҼДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ:
1.Қазақстан
Республикасында 2015 жылға дейінгі білім беруді дамыту
тұжырымдамасы. – Алматы, 2004. – 5 б.
63
Қазақ мемлекеттік қыздар педагогикалық университетінің Хабаршысы № 5(41), 2012
2.Ахмет Байтұрсынов. Тіл тағылымы. – Алматы: Ана тілі, 1992. – 21-142 бб.
3.Ананьев Б.Г.Психология и проблемы человекознания. – Москва : МОДЭК, 2005.
4.Оразалиева Э. Когнитивтік лингвистика: қалыптасуы мен дамуы. – Алматы: Ан Арыс,
2006. – 201-264 бб.
5.Психолого-педагогический словарь по одаренности /Составители: Кирабаева Ш.А.,
Акимжанова Г.М., Бакиева Т.А. – Астана: «Дарын», 2006. - 152 с.
РЕЗЮМЕ
В статье рассматривается обучение студентов-филологов культуре речевого
общения.
SUMMARY
Thе article deals with teaching students to the culture of communication.
Достарыңызбен бөлісу: |