Эндогенді дәрумен жетіспеушілігі экзогендіге қарағанда күрделі. Оларға жатады:
1) жедел және созылмалы ауру кезінде асқазан-ішек жолдарының дәруменді сіңіру қабілетінің бұзылуы;
2) ішек құрттық инвазия;
3) дәрумен қабылдағыштығының бұзылуы;
4) бауырдың жедел және созылмалы ауруларында дәрумендердің зәр және үлкен дәрет арқылы сыртқа шығуы;
5) қатерлі жаңа түзілістер;
6) лейкоздар;
7) тұқым қуалайтын энзимопатия;
8) эндокриндік бұзылыстар;
9) дәрумендерді антогонисті аналогтар құрылымы бойынша дәрілерді қабылдау (стрептомицин, левомицетин т.б.).
Дәрумен жетіспеушілігі тағам құрамында жеткілікті болса да дәрумен қажеттігі жоғары кезде болуы мүмкін. Сонымен бірге ағзаға дәруменнің көп мөлшерде түсуіне кері әсер, токсикалық сиңдром дамуы мүмкін. Тағы да көңіл бөлетін жағдай дәрумен жетіспеушілігі ақуыз жетіспеушілігімен бірге жүретіндігін білу керек.
Дәрумендер ерігіштігіне қарай екі топқа бөлінеді:
1. Майда жақсы еритін дәрумендер: A, D, E, K.
2. Суда жақсы еритін дәрумендер: В1, В2, В3, В6, В12, Биотин, фолий қышқылы, пантотенді қышқылы және аскорбин қышқылы (дәрумен С)
Адам денсаулығы үшін 13 дәрумен, оның ішінде 4 майда еритін, 9 суда еритін қажет.
16-кесте. Тағам рационында кейбір дәрумендердің жетіспеушілігіндe дамитын аурулар
Достарыңызбен бөлісу: |
