43
бiрыңғай дауыссыз дыбыстарды қайталау және
ассонанс (французша
assonanse-үндес) – бiрыңғай дауысты дыбыстарды қайталау.
Бұлар
әдеби тiлдi ажарлап, сӛздiң реңiн келтiре түседi. Бұл тәсiлдер
Гомер мен Горацийден бастап, Пушкин мен Абайға дейiнгi ақын атаулының
бәрiнде бар.
Ираншахқа мұңың шақпа, Низами!
Бiздiң жақта гүл құшақта, Низами!
Қ.Аманжоловтың осы ӛлең жолдарында
ш дыбысын қайталайтын
аллитерация да, дыбысын қайталайтын ассонанс та бар.
Қазақ мақал-мәтелдерi мен жұмбақтарында бiр дыбыс немесе бiр сӛздi
қайталау сӛз ұйқасымы айрықша роль атқарады. Мысалы, “Бейнет,
бейнет
түбi – зейнет”, “Әуеден күбi түстi, күбiнiң түбi түстi”.
Орнымен үндескен сӛздер әдеби тiлдiң ӛрнек кестесiне әдемi ажар,
айшық қосады. Әсiресе ассонанс сӛздiң интонациялық-музыкалық мәнiн,
экспрессивтiк-эмоционалдық бояуын күшейтiп, ерекше елеулi тұстарды
дыбыстандырып, ой-сезiмнiң әсерлiлiгiн арттырады.
Мысалы,
Еңсесi биiк ақ орда,
Еңкейiп сәлем бер сана.
Ернеулi жұқа сары аяқ,
Ер сарқытын бер сана (“Ер Едiге”)
Достарыңызбен бөлісу: