624
III бөлім
•
Модерндік теориядан постмодерндік әлеуметтік теорияға дейін (және одан кейінгілер)
саяси құрылымдармен тығыз байланыста болады.
Қысқаша айтқанда, дискурс та,
академиялық мәтіндер сияқты, көрнекі жүйелердің шындықты ұйымдастыруын
және біздің шындыққа сай әрекет ету қабі летімізді зерттейді. Бұл туралы Саид
([1978] 2003:94) былай деп жазады:
«Ең бастысы, мұндай мәтіндер тек білімді ғана емес, сонымен қатар өздері
сипаттайтын нағыз шындықты да жасай алады. Уақыт өте келе осындай білім
мен шынайылық дәстүрлерді немесе Мишель Фуко дискурс деп атайтын құ-
былысты тудырады. Мәтіннің танымал болуына автордың бірегейлігі емес,
дискурстың материалдық маңыздылығы жауапты. Басқаша айтқанда, мәтіндер
өзінің түсіну ортасын қалыптастырады. Олар әлемді және осы дүниеде өмір
сүретін адамдарға
қатыссыз әлемді ұйыстырып, жіктейді. Сонымен, ориентал-
ды дискурс Шығысты қалай анықтайды? Шығыс Батыс үшін қалай құрылды?
Мүмкін, ең маңызды сәттердің бірі – ориентализмнің әртүрлі өңірлер мен мәде-
ниеттерді бірыңғай Ориент – Шығыс санатына біріктіруінде. Ориентализм орта
ғасырлардағы еуропалық/христиандар /ақ нәсіл мен исламның қайшылықта-
рынан бастау алады, бірақ жақын арада бұл ауқым кеңейіп, Таяу Шығыс (араб-
тар мен еврейлер семит халқы) және Қиыр Шығыс (қытай, жапон) халықтарын
қамтыды.
8
Қазіргі кезде танымал, ориенталистік дис курс жағдайынан басқа,
Ориент/Шығыс немесе «оrientals/шығыс адамдары» сияқты түсініктер жоқ.
Әртүрлі стильде жазған ориенталист-авторлар Ориент/Шығыстың әртүрлі
аспектілеріне баса назар аударады. Бірақ Саид ориенталист/шығыстық дис-
курсқа ортақ бірқатар тақырыптар бар екенін көрсетеді. Ең басты және ең ма-
ңыздысы, оriental/ориенталды/ адамның Батыстағы
адамнан көптеген айыр-
машылықтары бар екенін анықтайды (Said, [1978] 2003:42). Ориенталистің/
шығыстанушының міндеті – батыстық аудитория үшін бұл айырмашылықты
түсіндіру немесе ұғындыру. Oriental/ориенталды/шығыс адамын қауіпті деп
те атайды, бірақ бұл қауіптің сипаты өзгеріп тұрады. Исламды алатын болсақ,
Батысқа және оның тұрғындарына үлкен қауіп төндіреді. XIX ғасырда шыққан
ориентализмнің романтикалық түрлерінде Шығыс экзотикалық және сезімтал,
демек, Еуропадағы барлық тұрақты конвенцияларға қауіп төндіреді: «Барлық
азиялық... экзотикалық, жұмбақ, терең деген ұғымдармен синоним болады»
([1978] 2003:51). Ориент/Шығыс бірде өзінің экзотикалығымен таңғалдырса,
бірде қорқытады ([1978] 2003:59). Француз жазушысы Гюстав Флобердің жа-
зуларына сілтеме жасай отырып, Саид Шығыс «сексуалдық уәде (қауіп), шексіз
сезімталдық, шексіз қалау терең генеративті қуатпен» байланысты екенін айта-
ды ([1978] 2003:188). Көптеген ориенталистер/шығыстанушылар
ежелгі Шы-
ғысты жасампаз білімі бар аймақ ретінде қарастырғанымен, қазіргі Шығыс бос
және өлі болып есептеледі. Оның тұрғындары өздерінің шынайы түп тамыры-
мен байланысын жоғалтты. Мұнда ориенталист/шығыстанушы мен Батыстың
міндеті – Шығыстың өмірін және мағынасын қалпына келтіру.
Сайып келгенде, Шығыс Батысқа қарсы тұрып, өзін-өзі тани алатын объекті
ретінде құрылады. Бұл пассив және «артта қалған» елдерді ([1978] 2003:205)
Батыс жаулап алып, интеллектуалды және саяси түрде пайдалануы тиіс. Саид:
«Шығыс иррационалды, бұзылған (құлаған), оған балалық әрекет тән, «басқа»;
осылайша еуропалықтар рационалды, адал, есейген, «қалыпты», – деп ([1978]
2003:40) қорытындылайды.
Ақырында, Саид үшін де, Фуко үшін де дискурс – билік формасы.
Басқа-
ша айтқанда, білім мен билік бір-бірімен тығыз байланысты. Шығыс дискур-
сы Шығыс пен Батыстың арасындағы айырмашылықты орнатып, Шығысты
625
15-тарау
•
Нәсіл және отаршылдық теориялары
Батыс шарттарымен анықтап, билігін жүргізеді. Бұдан басқа, бұл білім билік-
тің формасы ретінде әрекет етеді, өйткені олар отаршылдық бюрократияны
ұйымдастырады, мемлекеттік саясатты қалыптастырады және
халықтың пікірін
біледі. Ориенталист: білімнің батыстық тұтынушысы Ориентті/Шығысты кө-
ріп-білмей-ақ, ориент/шығыс адамын түсіне алады деп ойлайды. Ориен талис-
тік/шығыстанушылық дискурс Батыстың Шығыс туралы түсінігін қалыптасты-
руға күш-қуаты жетеді деп есептесе де, бәрібір оның әскери күшке сүйе нетіні
анық. Саид Египетке наполеондық әскери экспедицияны (1798–1801) заманауи
ориентализм негізі ретінде қарастырады.
Әлеуметтану теорияшылары үшін Саидтың ең күшті тармағы – ориента лис-
тік/шығыстық білім алғаш рет дамыған XVIII және XIX ғасырлардан бері әлем
түбегейлі өзгергеніне қарамастан, оның негізгі санаттары қоғамдық өмірді ұйым-
дастыруды одан әрі белсенді жалғастыруда.
«Ориентализмдегі» ең айқын және
қайталанатын тақырып: ориенталистік/шығыстық идеялар әлі күнге дейін Құ-
рама Штаттар мен ислам елдерінің арасындағы қарым-қатынасты айқындайтын
пәрменді күшке айналып отыр. Мысалы,
«Ориентализмнің» 2003 жылғы басылы-
мындағы алғы сөзінде Саид шығыстанушылардың идеялары Америка үкіметінің
Ауғанстан мен Ирактағы соғыстарына қалай әсер еткенін талқылайды.
Достарыңызбен бөлісу: