Эпцдемнологиялык жағдай — жұқпалы аурудьщ таралуыньщ сипатгама-
сы немесе олардьщ белгілі бір аумақта бір мезгілде таралуын сипатгау. Ха-
лықтың эпидемиологиялық жағдайы деп эпидемиялық процестің және оның
даму факторларын сипаттайтын деректердің күрамын айтады. Бүл жағдай
сөтгі, түрақсыз, сөтсіз жөне төтенше болуы мүмхін.
Эпцдемиологиялык дескриптивті өдк: (агыл. descriptive — суреттеу, баян-
дау) - аурудың нозологиялық түрлерінің сырқаттанушылык қүрамын, ал
жеке аурулар жайында — аумақта, халық топтарыңда, жеке ұжымдарда белгілі
бір уақьпта пайдаланылатьга өдіс. Сонымен катар аурудын алдын алу про-
блемаларыньщ қорытындысын бағалауға, қауіпті мекенді, қауіпті топтарды
жөне қауіпті үжымдарды аныктауға да қажет.
Эпидемиологиялык диагноз — арнаулы аумақта, белгілі бір түрғьгадар
арасында, зерггеу уакыты мерзімінде эпидемиологияпық жағдайға жөне онын
пайда болу себептеріне (детерминатгарына) баға беру. Ол аурудың алдын
алу және эпидемияға қарсы шараларды тиімді жоспарлау арқылы іске
асыру үшін істеледі.
Эпидемиологиялык диагностика — эпидемиологиялык әдістерді пайда-
лану арқылы сырқатганушылықты жөне халықтың эпидемиологиялык
жағдайын анықтау, яғни эпидемиялык процестің пайда болу себебін, туу
жағдайын ж әне оның даму механизмдерін аныктау. Эпидемиологиялык
диагностиканың негізі — ретроспективтік жөне жедел эпидемиологиялык
талдау.
541
Эпидемиологиялык ақпарат — эігадемиологиялық жағдайды жөне нақты
бір аумақтағы жүқпалы аурулармен күресу, алдын алу шараларын сипат-
тайтын шолулар, мөліметгер, хабарландырулар, тіркеу, есептеу мөліметгері.
Эпндемиологиялық кадағалау (мониторинг) - белгілі бір аймақта жүқпа-
лы аурудың эпидемиялық процесін үнемі жөие жан-жақты бакылау жүйесі
Алдын алу жөне эпидемияға қарсы шаралардың тпімділігін көтеру мақса-
тында керекті материалдарды жинау, хабарлау, талдау және бағалау жүмыс-
тары өткізіледі.
Эпядемиологиядагы математикалык әдістер — аумақтагы, халыктар ара-
сындағы әр түрлі топтардағы, әр түрлі үжымдардағы және уакыт мерзіміңдегі,
сонымен катар эпидемиялық процестің дамуьгаа эсер ететш факторларды
аныктауда пайдаланылатын аурудың таралуының жүйеленген және арнау-
лы көрсеткіштер аркылы сандық белгісінің математикалык әдістер жиын-
тығы. Эпидемиологтың күнделікті төжірибелік қы зметінде мынандай
көрсеткіпггерді анықтау пайдаланылады: деректерден сенімдік шекарала-
рының көрсеткішін есептеу; вариаіщялық қатарларды қүру және оларды
теңестіру; корреляциялық коэффициентгерді аныктау; анықтық ж әне
дедгейлі маңыздылық коэффициенттері жөне т. б.
Эпидемиологиялык проспективті (когортты) талдау - эпидемиялык
ироцестің пайда болу себептерін табу мақсатымен жүргізілетін зерттеу неме-
се жорамалданган қауш факторының өрекетіне шалдыккан және шалықпа-
ган бірдей топтардың (когортгық) сырқатганушылығын салыстыру негізіңце
зертгеу.
Эпидемиологиялык ретроспективті талдау — қазіргі зертгеуге дейінгі (өткен
уакытта болған) белгілі бір кезеңдегі нақты бір аумақтағы эпидемиология-
лык жағдайды білу. Ол алдын алу мен эпидемияға қарсы шараларды жетілдіру
және эпидемиологиялык диагноз қою мен болжау жасау үшін қажет. Бүл
талдау халык жиынтыгының көп жылдық және жылдык сырқаттанушылық
динамикасын, үйымдаскан үжым мен эпидемиологиялык маңызы бар топ-
тардагы сырқаттанушылык динамикасын, қүрамын және т. б. бағытгарды
зерттеуді қамтиды.
Эпидемиологиялык тексеру - аурудың аддын алу жөне эпидемияға қар-
сы шараларды іске асыру.
Эпидемиологиялык тексерілмейтія эксперимент — эпидемияга қарсы шара
коддану арқылы эпидемиялық процесгің дамуына араласу қорьпъшдысын
салыстыру тобын ескермей, есепке алмай, эпидемиологиялык зертгеу жүргізу.
Қорытындысын бағалау үшін тек үжымдар немесе уакыт кезеңі алынады,
онда жүргізілген (жүргізілмеген) шаралардың тек сапасында немесе санын-
да айырмашылыктар болуга тиіс.
542
Эпидемиологиялық сөйкестік — эволюциялық даму процесінде дағды-
лану арқылы жүқпалы ауру қоздырғышыньщ тіршілік ету жаідайының
эпидемиологиялық-экологиялық ерекшілігін қалыптастыру.
Эпидемиологиялық талдау - эіщдемиологиялық диагноз қою үшін эпи-
демиялық нроцесгі зерттеуде пайдаланылатын арнаулы әдісгер мен тәсілдер
жиынтығы.
Эішдемиологиялық тез талдау - эпидемиялық процестің даму барысын-
да оны басқару үшін қолма-қол шешім қабылдау мақсатымен нақты бір
аумақтағы эпидемиологиялық жағдайды зертгеу.
Эпидемиологиялық “табиги” эксперимент - экспериментті ыкдал жаса-
лынған топтардағы ауруды бағалауға негізделген эпидемиологиялық жаг-
дайды зерггеу.
Эпидемвологиялық “табиги” эксперимент — эк сп ер и м ен т ықпал жа-
салынған топтардағы ауруды бағалауға негізделген эпидемиологиялық
зерттеу.
Эпндемиологнялык экожүйе — эпидемиялық процестің паразитарлық
жүйесінің, оньщ табиғи өмір сүру ортасымен қарым-қатьшасы.
Этиология (гр. ctos — себеп, logos — ілім) - аурудың себебі, себептер
туралы ілім (тікелей түсікгенде); жүкпалы ауруларға қолданғанда “себеп”
дегеніміз зақымдау, бүл үшін ауру қоздырғыштары мен ауруға бейімді
организмнін бодуы шарт. Әрбір зақымдану процесі орта жагдайларына бай-
ланысіы, бүл шешуші роль атқарып, аурудың пайда болуына себепші бола-
ды. Қоздырғыштар мен төн иелерінің популяциялық қарьш-қатынасының
механизмдерін ашу үшін пайдаланылады.
Эукарнотгар (гр. еи — жақсы, kaiyon - ядро) - генетикалық материал-
дары клетка ядросының хромосомасында шоғырланған организмдер. Эука-
риотгарға саңырауқүлақтар, қарапайымдылар, гельмшгггер, буынаяқтылар
жатады. Олардың тудыратын аурулары (инвазиялары) - микоздар, протозо-
оздар, гельминтоздар, инвестациялар (буынақтылардың денеге енуі).
Амиреев С. А , Саптаров А. И., Иванов Н. П.
Эпидемиология и эпизоотология
бруцеллеза. Алма-Ата: Наука, 1986.
Амиреев С. А , Сыздыков М.
С.,
Темирбеков Ж. Т, Cammapoe А И.
Эпидемичес
кий процесс (методические рекомендации). Алматы, 1999.
Амиреев С. А , Грушина Т. A., Cammapoe А. И., Оспанов К. С.,
Байекеева К.
Системный подход при изучении эпидемического процесса бруцеллеза / / Гигиен.,
эпидемиол. и иммунобиологии. - 1999. № — 1.
Бароян О. В.
Эпидемиология (вчера, сегодня, завтра). — М.: Медицина, 1985.
Бароян О. В., Портер Д. Р.
Международные и национальные аспекты современ
ной эпидемиологии и микробиологии. М.: Медицина, 1975.
Бароян
О.
В.
Холера Эль-Тор. М., 1989.
Безденежных И. С.
Эпидемиология. М., 1971.
Белозеров Е.
С ,
Клебанов Я. А , Сапарбеков М. К.
Синдром приобретенного имун-
нодефицита. Алматы, 1995.
Беляков В. Д.
Эпидемический процесс (теория и методы изучения) — М.: Меди
цина, 1964.
Беляков В. Д., Дегтярев А А , Иванников Ю. Г.
Качество и эффективность проти
воэпидемических мероприятий. Л.: Медицина, 1981.
Беляков В. Д., Чаклин А В., Голубев И. Р., Каминский Г. Д.
Общие принципы и
методические основы эпидемиологии. Материалы 51—сессии общего собрания АМН
СССР Труды Акад. мед наук СССР: М едицина, 1986. Т. 1. С. 72-91.
Беляков В. Д., Голубев Д. П., Каминский Г. Д , Теи, В. В.
Саморегуляция парази
тарных систем (молекулярно-генетические механизмы). Л.: Медицина, 1987.
Беляков В. Д., Яфаев Р. X.
Эпидемиология. М.: Медицина, 1989.
Билибин А Ф., Царегородцев Г. И.
О клиническом мышлении (философско
деонтологический очерк). М., 1973.
Биологическая медицинская кибернетика: Справочник Киев: Наукова думка, 1986.
Бойчук Л. М., Смородинцев А А , Мешалова В. Н.,ч
др. Перспектива ликвидации
кори в С СС Р с помощью живой коревой вакцины. Специфическая профилактика
кори. Л., 1970. С. 9 -2 9 .
Бургосов П. Н., Бароян О. В.
Эпидемиологический надзор. М.: Медицина, 1975.
Буштуева К. А , Случайно М
С. Методы и критерии оценки состояния здоровья
населения в связи с загрязнением окружающей среды. М.: Медицина, 1979.
Болотовский В. М.
Эффективность иммунопрепаратов и вакцинопрофилактики
/ / Руководство по эпидемиологии инфекционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Виноградов-Волжинекий Д. В.
Эпидемиология. М., 1973.
Васильев К. Г., Галиченко А. М.
Методы эпидемиологического изучения неин
фекционных болезней. Киев: Здоровья, 1983.
Внутрибольничные инфекции. Под рсд. В. П. Венцело. М.: М едицина, 1990.
Государственная целевая программа “ Иммунопрофилактика”. Алматы, 1996.
Дегтярев А А
Основы эпидемиологического анализа. Л.: Изд-во воен.-мед. акад. 1982.
Дифтерия. Пособие по руководству и контролю за дифтерией в Европейском
регионе. Копенгаген. 1994.
Дроздров С. Г, Сергиев П. П.
Защита неэндемичных территорий от тропических
вирусных геморрагических лихорадок. М., 1984.
Крсымша дайындалуга армалган мегізгі әдебиеттер
544
Елкин И. И.
Эпидемиология (под редакцией). М., 1973.
Елкин И. И.
Общая и частная эпидемиология (под редакцией). М., 1979.
Елкин И. И.
Руководство к практическим занятиям по эпидемиологии (под ре
дакцией). М., 1975.
Жданов В. М.
Эпидемиология. М., 1961.
Жданов В. М., Львов Д К.
Эволюция возбудителей инфекционных болезней. М., 1984.
Зверев В. В.
Вакцинопрофилактика кори, краснухи и эпидемического паротита.
Ж М ЭИ. 1988. № 6. С. 48-52.
Иванников Ю. Г., Исмагулов А. Т.
Эпидемиология гриппа. Алма-Ата, 1983.
Каспаров Г. Ю.
Использование статистических методов в эпидемиологическом
анализе. М., 1988.
Kammc Ф. Т.
Корь. Женева: ВОЗ, 1993. С. 40.
Каральник Б. В., Амиреев С. А., Сыздыков М. С.
Принципы и возможности мето
дов лабораторной диагностики и интерпретация их результатов в работе эпидемио
лога. Алматы, 1997.
Киреев Н. И.
Природно-очаговые болезни человека в Казахстане. Алма-Ата, 1965
Клименко Е. П., Попов В. Ф., Степанов Г. П.
Эпидемиологический анализ. М., 1983
Ковалева Е. П., Лысенко А. Я., Никитин Д. П.
Урбанизация и проблемы эпиде
миологии. М., 1982.
Ковалева Е. П., Рябцева В. А., Каспаров Т. Ю.
Эпидемиологический анализ / / Уч.
пособие. М., 1985.
Козлов И. М., Ля реки й П. П.
Руководство по дезинфекции, дезинсекции и дера
тизации. М., 1983.
Кондрусев А. И., Шестопалов В. Н.
Организация санитарно-эпидемиологической
службы и планирование профилактической работы / / Руководство по эпидемиоло
гии инфекционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Лаврентьева И. Н.
Вакцинопрофилактика краснухи. ЖМЭИ. 1996. № 6. С. 109-1113.
Линвин Ю. В., Шляхов Э. Н.
Экологические аспекты эпидемиологии. / / Руковод
ство по эпидемиологии инфекционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Мак Ман Пью Т., Инсек Д.
Применение эпидемиологических методов при изу
чении неинфеционных заболеваний. Пер. с англ. М.: Медицина, 1975.
Материалы регионального семинара по программе иммунизации и реформе в
политике иммунизации. Ташкент, (Ю Н И СЕФ , ВОЗ), 1997.
Материалы регионального совещания про программе иммунизации и реформе
в политике иммунизации. 27—29 марта 1997 г. Ташкент, Узбекистан.
Материалы регионального семинара по острым респираторным инфекциям и
иммунопрофилактике. Ю НИСЕФ. М3 РК. Кокшетау, октябрь 1995.
Методы изучения природных очагов болезней человека. Под редак. П. А Пет
рищевой, Н. Г. Олсуфьева, М., 1964.
Михок Г., Урсяев В.
Выборочный метод и статистическое оценивание. - М.:
Финансы и статистика, 1982.
Муминов Т. А., Маскеев К. М.
Проблемы туберкулеза в условиях экономического
кризиса. Алматы, 1988.
Олсуфьев Н. Г., Дунаева Т. Н.
Природная очаговость, эпидемиология и профи
лактика туляремии. М., 1970.
Онищенко Г. Г., Лазикова Г. Ф.
Правовые основы вакцинопрофилакгики в Рос
сии. Ж М ЭИ. 1998. № 6. С. 46-48.
545
Основы инфекционного контроля (практическое руководство). Под редакцией
Е. П. Бурганской. Washington, DS 2000 Т USA, 1997.
Приказ № 270 от 26.06.1995 г. М3 РК “О совершенствовании иммунопрофилак
тики в республике” .
Приказ № 88 от 23.02.1995 г. М3 РК “О проведении национальных дней имму
низации и реализации операции “ Мекакар”.
Приказ № 535 от 27.12.1995 г. М3 РК “О дополнительных мерах по ликвидации
полиомиелита в Республике Казахстан”
Приказ № 404 от 15.08.1997 г. М3 РК “О мерах по снижению заболеваемости
вирусными гепатитами в республике”.
Приказ Лг» 135 от 20.03.1997 г. М3 РК “О совершенствовании системы анализа
прививочной работы” .
Приказ № 113 от 11.03.1997 г. М3 РК “О совершенствовании мер борьбы с
дифтерией”.
Покровский В. И., БлюгерА. Ф., Солодовников Ю. П., Новицкий И.
Я. Дизентерия
(Шегсллезы). Рига; Знание, 1979.
Покровский В. И., Килессоо В. А., Юшук Н. Д.
и др. Сальмонеллезы. — Ташкент:
Медицина, 1990.
Покровский В. И., Черкасский Б. Л.
Специфика эпидемиологии инфекционных
болезней / / Руководство по эпидемиологии инфекционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Покровский В. И Черкасский Б. Л., Солодовников Ю. П.
Эпидемический процесс
в эпоху научно-технического прогресса / / Руководство по эпидемиологии инфек
ционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Покровский В. И., Онищенко Г Г., Черкасский Б. Л.
Актуальные направления
совершенствования профилактики инфекционных болезней / / Эпидемиол. и ин-
фекц. бол. 2000. № 1. С. 4 —8.
Попов В. Ф , Пурина Э. А.
Санитарное просвещение в системе профилактики
инфекционных болезней / / Руководство по эпидемиологии инфекционных болез
ней М., 1993. Т. 1.
Практикум по иммунопрофилактике (Учебное пособие) Под редакц. И. 3. Му
ху динова, 1992.
Прозоровский С. В., Покровский В. И., Тартаковский И. С.
Болезни легионеров.
М , 1984.
Профилактика дифтерии у контактных лиц. Материалы международного сове
н? ния, ноябрь 1995 г. ВОЗ. Копенгаген, 1995.
Рогозин И. И., Беляков В Д.
Ассоциированная иммунизация и экстренная про
филактика. Л.: Медицина, 1968.
Роуз Дж., Белкберн Г, Гиллум Р. Ф.
Эпидемиологические методы изучения сер
дечно-сосудистых заболеваний. Пер. с англ. М., 1984.
Руководство по предупреждению заноса и распространения особо опасных ин
фекций. — М., 1979.
Руководство по зоонозам (Под редакц. В. И. Покровского). Л., 1983.
Руководство по микробиологии, клиники и эпидемиологии инфекционных
болезней. М., 1962-1965. 1 — 10 томов.
Руководство по риккетсиозам, геморрагическим лихорадкам и энцефалитам.
Под редакц. И. К Мусабаева., Ташкент: Медицина, 1986.
546
Руководство по эпидемиологии инфекционных болезней. Т. 1.
Вопросы общей эпидемиологии (Под редакцией В. И. Покровского). — М ., 1993.
Ю. П. Рыкушкин.
Стратегия вакцинопрофилакгики и элиминации кори в разви
тых странах. ЖМЭИ. № 5. 1996. С. 44—48.
Сборник важнейших официальны х материалов по вопросам дезинф екции,
стерилизации, дератизации (в 5 томах). Под редакцией М. Г. Шандалы. М ., 1994.
Сапарбеков М. К , Шуратов И. X , Чакликов Т. Е., Лебедев Е. Н., Сулейменова Г. Р.
Эпидемиология и профилактика ВИЧ-инфекции в Казахстане. Алматы, 2000.
Сергиев Б. П.
Санитарная охрана территории СССР / / Руководство по эпиде
миологии инфекционных болезней. - М., 1993. Т. 1.
Серенко А. Ф., Ермакова В. В.
Социальная гигиена и организация здравоохра
нения. М., 1984.
Случайно И. С., Церковный Г. Ф.
Статистическая информация в управлении
учреждениями здравоохранения. М., 1983.
Снижение риска опасных инъекций в программах иммунизации. WHO / EPI /
Z H IS /9 4 . 2 С. 1-15.
Современный эпидемиологический анализ (Под редакцией И. Л. Ш аханиной)
М., 1987.
Соколова Н. Ф.
Современные проблемы дезинфекции и стерилизации / / Руко
водство по эпидемиологии инфекционных болезней. — М., 1993. Т. 1.
Солодовников Ю. П.
Современная теория и практика эпидемиологического над
зора на модели шигеллезов / / Кишечные^ зоонозные, вирусные и др. инфекции.
Ташкент, 1987.
Сомов Г. П., Литвин В. Ю.
Сапрофитизм и паразитизм патогенных бактерий.
Экологические аспекты. Новосибирск: Наука, 1988.
Сохин А А
Методологические проблемы инфекционной патологии и иммуно
логии. Киев: Здоровья, 1979.
Сумароков А А , СалминЛ. В.
Прививиочное дело. М., 1983.
Смирнов Е. И., Лебединский В. А , Гарин Н С.
Эпидемический процесс. Пробле
мы и суждения. М., 1980.
Стемпурский Ю. П., Морозов М. Н., Губергриц А Я.
Методология врачебного
диагноза и прогноза. Киев: Здоровья, 1986.
Гиеукобылулы Өтейбойдақ.
Ш ипагерлік баян. Алмаггы: Жалын, 1996.
Тримовакс, предназначенный для профилактики кори, паротита и краснухи.
Ж М ЭИ , 1988. № 47. С. 36-40.
Тьюки Дж.
Анализ результатов наблюдений. Перевод с англ. М.: Мир, 1981.
Увеличение уровня охвата прививками. WHO / EPI / M LM / 91. 2. С. 1-57.
Указ Президента Республики Казахстан № 3956 от 18 мая 1998 года. “О перво
очередных мерах по улучшению состояния здоровья граждан Р К ”.
Урбах Б. Ю.
Статистический анализ в биологии и медицине. М., 1975.
Фаворова Л. А , Астафьева Н. В., Корженкова М. П.
и др. Дифтерия. М ., 1988.
Фролов А Ф , Зарицкий А М.
Значение биологических свойств возбудителей в
эпидемическом процессе / / Руководство по эпид, инфекц. болезней. М., 1993. - Т. 1.
Хазенсон Л. В., Чайка И. А
Иммунологические основы диагностики и эпиде
миологического анализа кишечных инфекций. Л., 1987.
Хроменко О. М.
Современные тенденции в организации работы санэпидстан
ции. М. ЦИУВ, 1986.
547
Черкасский Б. Л.
Методологические основы социально-экологической концеп
ции эпидемического процесса / / Эпидемический процесс как социально-экологи
ческая система. М., 1986.
Черкасский Б. Л.
Системный подход в эпидемиологии. М., 1988.
Черкасский Б. Л.
Эпидемиологический диагноз. М., 1990.
Черкасский Б. Л.
Эпидемиологический надзор / / Руководство по эпидемиоло
гии инфекц. болезней. М., 1993. — Т. 1.
Черкасский Б. Л.
Эпидемический процесс как социально-экологическая система
/ / Там же. М., 1993. Т. 1.
Черкасский Б. Л.
Инфекционные и паразитарные болезни человека (Справоч
ник для врачей и студентов). М., 1994.
Черкасский Б. Л.
Особо опасные инфекции (Справочник для врачей). М., 1996.
Черкасский Б. Л., Амиреев С. А., Кноп А. Г.
Эпидемиологический надзор за зоо
нозами. Алма-Ата: Наука, 1998.
Черкасский Б. Л., Литвинов С. К., Лобанов А. В.
Принципы программно-целево
го подхода в противоэпидемической работе / / Руководство по эпидемиологии ин
фекц. болезней. М., 1993. Т. 1.
Черкасский Б. Л., Сергиев В. П., Ладный Н. Д.
Эпидемиологические аспекты
международной миграции населения. М., 1984.
Шаханина И. Л.
Социально-экономическая эффективность в эпидемиологии / /
Социально-экономическая значимость инфекционных болезней. М., 1982.
Щепин О. П., Ермаков В. В.
Международный карантин. М., 1982.
Щепин О. П.,' Шеболдов А В.
Международные аспекты эпидемиологического
надзора / / Руководство по эпидемиологии инфекционных болезней. М., 1993. Т. 1.
Шкарин В. В., Давыдова Н. А.
О новых тенденциях в преподавании общей эпи
демиологии в медицинских вузах / / Эпидемиол. инфекц. бол. 2000. № 1. С. 55-56.
Шляхов Э. Н.
Практическая эпидемиология. Кишинев, 1986.
Шляхов Э. Н.
Практическая эпидемиология. Кишинев, 1991.
Шляхов Э. Н., Черкасский Б. Л.
Эпидемиология зооантропонозов (пособие для
врачей). М., 1980.
Эпидемиологический надзор (Под редакцией П. Н. Бургасова, О. В. Барояна).
М„ 1975.
Эпидемиология неинфекционных болезней. Под редакцией А. М. Вихерта, А.
В. Чаклина. М., 1990.
Ющук И. Д., Жогова М. А., Бушуева В. В., Колесова В. Н.
Эпидемиология. М., 1993.
Ягодинский В. Н.
Динамика эпидемического процесса. М., 1977.
Яфаев Р. X., Зуева Л. П.
Эпидемиология внутрибольничной инфекции. Л., 1989.
Evolving Strategis. 224. lama, Ianuary 17. 1996. Vol. 275. N 3.
Weekly epidemiological record. Progress towards measles elimination, southern Africa,
1996-1998. r 28. 1999, 74, p. 229-235.
The Expanded Programme on Immunization in the European Region of WHO. Measles.
Copenhagen, february, 1997. C. 1-26.
МАЗМҮНЫ
Алғы сөэ.........................................................................................................................................3
Қысқартылған сөздердің тізімі................................................................................................7
Жалпы эпндемиолоғмяныя қүрылимы..................................................................................... 9
/
бөмм.
ЭПИДЕМ ИОЛОГИЯ ПӘНІ ЖӘНЕ О Н Ы Ң ӘДІСТЕРІ............................ 11
1- тарау.
Эпидемналогнянын хеке гылым түрінде қалыптасуы туралы
цы гкятя тарихи деректер......................................................................................11
2- тарау
Эпидемиологи пөігі, мақсаты х эв е зертгеу объектісі................................. 15
3- тарау.
Эпидемиолопиныи зертгеу эдісі....................................................................... 19
4- тарау.
Жүкпалы аурулар эпидемяологнясыныц баска аурулар
эпндемиологнясынан өзіңдік ерехшеліктері........................................................31
II бөлім.
ЭПИДЕМ ИЯЛЫ Қ ПРОЦЕСС ТУРАЛЫ ІЛІМ .............................................43
5- тарау.
Паразитизм, оныц түрлері хэне паразитарлық хүйе...................................... 46
Қ оэды рғы іігтң биологиялық қасиетінің эпидемиялык процестсгі
маңызы.................................................................................................................... 53
6- тарау.
Эпидемиялык ироцестің курамы..........................................................................61
7- тарау.
Эпидемныык прооестін даму себебі мея шаріъі...............................................68
8- тарау.
Эпядеяоялык проиестің даму мехаяизмі............................................................74
Берілу механиэмінің түрлері.............................................................................. 78
Ж үкпалы аурулардың табиги ошағы туралы ілім..........................................81
Сәйкесгік теориясы..............................................................................................83
Паразитарлык жүйенің өз бетінше ретгелу теориясы................................. 84
9- тарау.
Эпидемиялык процесті өлеумеггік-эколопилық турғыдан карау
коипепсиасы........................................................................................................... 88
Эпидемиялык процестің морфологиялық күрылымы................................92
Эпидемиялык процестің реттеу механизмдері............................................... 99
Бүтін жүйе ретінде эпидемиялык процестін функциональдық
қүрамы ................................................................................................................. 104
10- тарау.
Эпидемиялык процесгіц корінуі...................................................................... 113
11- тарау.
Эпидемиялык процеске ғылымн-техникалық прогресс пеи
экологиялык хагдайдыц эсері.............................................................................121
12- тарау.
Жүкпалы ауруларды эпидемиологиялык топтастыру................................. 126
13- тарау.
Эпидемиологияяың жалпы хвне хеке зацдары..........................................142
549
III балім.
ЭПИДЕМ ИОЛОГИЯЛЫ Қ ҚАДАҒАЛАУ ЖҮЙЕСІ:
ЭПИДЕМ ИОЛОГИЯЛЫ Қ ТАЛДАУ,
ЭПИДЕМ ИОЛОГИЯЛЫ Қ ДИАГНОЗ.......................................................... 147
14- тарау.
Эпядемиологиялық таддау: оныц түрлері, максаты, мівдеттері
(С. Әміреев, Қ. Н. Әлімханова)........................................................................ 149
Рстроспективтік талдауды жүргізу кезеңдері................................................154
Сырқаттанушылықтың көп жылдық динамикасын талдау төсілі........... 162
Сырқатганушылыктың жылдық динамикасын талдау төсілі................... 175
Әр түрлі алсуметтік жас топтарындагы сырқаттанушылықты
талдау төсілі..........................................................................................................187
Қауырт эпидемиологиялық талдау................................................................. 207
15- тарау.
Эпндемнологиялык, диагноз тусінігінің методолопіялык негізі................... 220
16- тарау.
Эпидемнологнялык диагноз қою......................................................................229
/
7-тарау.
Эпидемнологнялык диагноз қою барысындағы гвосеологиялык
кателерді талдау...................................................................................................266
18- тарау.
Жүкнальі ауруларды лабораториялық аныктаудын концеіггуалдык
пришшптері мен мүмпншіліктері және олардьщ нөтижесін
эпидемиологнялык тожірибеде түсіндіру (С. Әміреев,
Б. В. Каральник, М. С. Сыздықов)................................................................ 275
19- тарау.
Эпидемнологнялык қадағалау...........................................................................308
Эпидемияга дейінгі диагноз қою ................................................................... 320
Эпидемиологиялық жағдайдың шиелснісуінің алғы шартгары...............323
Эпидемиологияльгқ жағдайдың шиеленісушің алғашқы
хабаршылары........................................................................................................332
20- тарау.
Санитарлык-эпндемиологиялык барлау жәве аумакка (түрғылыкты
жерге, объектіге) эпидемнологнялык сараптама жүргізу..............................342
IV болім.
ЖҮҚПАЛЫ АУРУЛАРДЫҢ АЛДЫН АЛУ ЖӘНЕ ОЛАРҒА ҚАРСЫ
ҚОЛДАНЫЛАТЫН ШАРАЛАР.....................................................................357
21- тарау.
Жүқпалы аурулардыц алдын any жвне оларга карсы колданылатын
шаралар туралы ілімге пріспе...........................................................................358
Жуқпалы ауруларға қарсы қолданылатын шараларды негізге алатьш
жөне қосымша жактары бойынша топтасгыру принциптері................... 362
Жүкпалы ауруларға қарсы колданылатын өдіс-жабдықтар мен
шаралардың сапасы........................................................................................... 368
Жүқпалы ауруларға қарсы колданылатын шаралардын тиімділігі......... 373
550
22- та pay.
Жүцналы аурулармея күресудің жэве олардая аумақты қоргяудыи
вегізгі шарггары..................................................................................................379
Инфекцияны жою мөселесі жөнс оның теориялық нсгізі.......................380
Жүқдаларга халықаралық бақылау жасау және халыкты олардан
қорғау.................................................................................................................... 385
Кейбір жекелеген инфекциялардың ошағын жою..................................... 393
23- та pay.
Жүқпалы аурулардан иммунды әдіспен алдыя ала сақтану
(Иммунопрофилактика). С. Әмірссв, А. Г Нөжмеденова,
Қ Қүдайбергснов, Н. Ирсимбстова............................................................... 396
24- тарау.
Дезинфекция, стерилизация, дезинсекция жэне дератизация ісіиін
негізгі прннциптері (Ә. И. Сатгаров, С. Әміреев, Қ. Н. Нүргалиев,
А. М. Доулетбакова, Р. Д. Малмакова).......................................................... 455
Дезинфекция...................................................................................................... 455
Дезинсекция....................................................................................................... 471
Дератизация..........................................................................................................485
УБалім.
САНИТАРЛЫ Қ-ЭПИДЕМ ИОЛОГИЯЛЫ Қ ҚЫ ЗМ ЕТ
КӨРСЕТУДІ ҮЙЫМДАСТЫРУ ЖӘНЕ АЛДЫН АЛУ МЕН
ІНДЕТКЕ КДРСЫ ШАРАЛАРДЫ ЖОСПАРЛАУ ПРИНЦИПТЕРІ...490
25- тарау.
Саянтарлық-эондемиологиялық қызмег кврсетуді үйымдастыру............ 491
Санитарлық-эпидемиологиялық станция (СЭС) — халықты жүқпалы
аурулардан қорғау жүйесінің бастауыш қүрылымдык бөлімшесі........... 493
Халықты жүқпалы аурулардан қорғау жүйесіндегі басқару принципі...496
Санитарлық-эпидемиологиялык жүмысты жоспарлау.............................. 505
Індетке қарсы атқарылатын жүмыстың сапасы........................................... 514
26- тарау.
Жүқпалы ауруларга қарсы багдарламалык-максатгы
тэсівдщ прннціштері............................................................................................. 517
ҚОСЫМШАЛАР:.................................................................................................................... 526
Энидемиологкяда пайдаланылатын негізгі түсініктер мен терминдердің
кысқаша сөздігі (С. Әміреев, Н. Ирсимбетова, Қ. Нүрғалиев)................................... 526
Қосыиша дайындалуға арналган нсгізгі өдебиетгср..............................
544
Учебник
Амиреев Сакен Амиреевич
Тсмирбеков Жамшит Темирбекович
ЭПИДЕМИОЛОГИЯ
(на казахском языке)
Рекомендовано к изданию решением совета
учебно-методического объединения медицинских вузов РК
Окулык,
Әміреев Сәкен Әміреүлы
Темірбеков Жәмішгг Темірбекүлы
ЭПИДЕМИОЛОГИЯ
Редакторы
К- Омарулы
Тсхникалык. редакторы
И. Насырова
Көркемдеуші редакторы
В. В. Пак
Компыотерлік түзетулерія салып, беттеген
Д. Қащабекова
Теруге жіберілді 10.06.2000. Басуға 10.10.2000 қол қойылды.
Пішімі 60х84'/16. Офсетгік басылым.
жүктеу/скачать 31,46 Mb. Достарыңызбен бөлісу: |