бастайды. Бұл өте күрделі процесс. Сондықтан эритроциттердің
тұну себебін түсіндіру үшін екі түрлі теория ұсынылған.
ғыз дығымен (меншікті салмағымен) байланыстырады. Бұрыны-
жыл дамдығы арта түсуге тиісті. Бірақ көптеген зерттеулер-
де мұндай заңдылық байқалмаған. Мысалы, жылқы мен сиыр
жылдамдығы əртүрлі. Жылқының эритроциттері жарты сағат
тұнады. Тағы бір жайт. Аталған теория дұрыс болған жағдайда
тұтқырлығы артса, эритроциттердің тұнуы жылдамдайды.
цесінің таза физикалық құбылыс еместігінің дəлелі. Осыған
құбы лыстарды негізге алып түсіндірген жөн. Қазіргі кезде эри-
44
емес, негізінен қан плазмасының қасиеттеріне байланысты екені
дəлелденді. Оған негіз мына төмендегі тəжірибе. Бір еркектің
қанынан алынған эритроциттер екінші еркектің плазмасында
сағатына 8 мм жылдамдықпен тұнады. Ал осы эритроциттер
жүкті əйел қанының плазмасында сағатына 54 мм жылдамдықпен
тұнады. Жүкті əйелдердің эритроциттері өз плазмасында 45 мм
жылдамдықпен тұнса, ерлердің плазмасында 9 мм жылдамдықпен
тұнады. Демек, эритроциттердің тұну процесінде шешуші рөлді
плазманың құрамы мен қасиеттері атқарады.
Соңғы жылдары эритроциттердің тұну процесінде қан плазма-
сындағы глобулин жəне фибриноген белоктарының маңызы зор
екені, олардың тұну жылдамдығы мен қандағы осы белоктар кон-
центрациясы арасында оң тəуелділік болатыны дəлелденді.
Бернштейн зерттеулеріне сəйкес эритроцит қабығы жақсы
үйектенген: оның сыртқы беткейі теріс (–), ал ішкі бекейі оң (+)
зарядталады. Бұл эритроцит қабығының аниондарды (С1
–
, НСО
3
–
)
жақсы өткізе алатын қасиетіне байланысты. Осыдан эритроцит-
тер аттас зарядты торшалар болғандықтан бірін-бірі теуіп, қанда
жүзгін (суспензия) түрінде сақталады.
Қанның қалыпты əрекетшіл ортасында (рН - 7,36) глобулин-
дер де теріс зарядты бөлшектер, бірақ олардың заряд күші эри-
тро
циттермен салыстырғанда əлдеқайда азырақ. Сондықтан
белоктар эритроциттерден тебілмей, олардың бетіне шөгеді де,
қанның қызыл түйіршіктерінің заряд күшін азайтады, өзара тебі-
ліс күшін əлсіретеді. Глобулиндер шөккеннен соң эритроцит-
тердің беткейлік қасиеті де өзгеріп, жабысқақтық пайда болады,
олар бір-бірімен жабысып, түйіршіктер түзеді де, тұна бастайды
(10-сурет).
Эритроциттердің тұ
ну жыл-
дамдығына əр түр лі факторлар –
тү лік түрі, малдың физиология лық
күйі (буаздық, қабыну), сау
лы
ғы,
қандағы холес те рин нің кон цен-
трациясы, қан ның əре кет шіл реак-
циясы (аци доз-баяу ла та ды), т.б.
əсер етеді. Ол жыл
қы
лар
да са
ға-
тына 64,0 мм, сиыр да - 0,58, қой да
- 0,8, шош қада - 30,0, итте - 2,5 мм-
ге тең. Ор ганизм жұқпалы ауруға
шалдықса не қа
быну процесіне
ұшы раса, эpитроциттердің тұну
жыл дамдығы ар тады.
Достарыңызбен бөлісу: