192
Ең алдымен, осы правоның қазақша атауы жайында.
Орыстың ғылыми әдебиетінде бұл право «обычное право
казахов» (дәлірегі: «уголовное обычное право казахов») не-
месе «адат»деп аталып келеді. Ал қазақша бұл ұғымның бір
сөзбен аталатын тұрақты термині болмаған.
Әдет, қазақ-
тың ескі әдеті, әдет-ғұрпы, жол деген сөздердің таза юрис-
пруденциялық термин еместігін
заң мамандары да атайды
154
.
Әдет, әдет-ғұрып сөздері тек заңға байланысты емес, жалпы
салт-санадағы, әлеуметтік өмірдегі, адам баласы қылығын-
дағы дәстүрге айналған нормаларды білдіреді. Т.М.Құлтелеев
бұрын қазақ тілінде
заң сөзінің де қолданылғанын, ол сөздің
«обычное право» деген ұғымды дәлірек беретінін айтады. Бірақ
юристік ұғымдарды өте нәзік түсінген бұл тамаша зерттеуші
заң сөзі қазақ қоғамының өзіне тән ертеден келе жатқан «обыч-
ное право» ғана емес, орыс империясының
праволық ереже-
лері – законды да білдіргенін көрсетеді
155
. Шынында да, XIX
ғасырда және одан әрі де
заң сөзі «обычное право» дегенді ғана
атайтын термин ретінде қолданылмаған. Абай: «От жақпаған
үйінің сұры қашып, Ыстан қорыққан қазақтың құрсын
заңы
(I, 71) дегенде
заң сөзін тұрмыстағы дәстүр, әдет деген
сөздердің синонимі ретінде ғана пайдаланған. Дегенмен
заң
сөзін «обычное право» деген ұғымда қолдану да жоқ емес:
Шығарған төре билеп
заң,өнеге.
Жоқ жұмыс шариғатта ол
немене (Әсет, 347). Сірә, бұлайша атау
(заң, өнеге) қазақтың
«обычное правосын»
шариғат (мұсылманның правосы)
ұғымынан ажырату үшін керек болған болар.
Қазақтың әдет-ғұрып правосы – өте ертеден келе жатқан
институт. Бірақ ол еш жерде жазылып, хатқа түсірілмей,
ұрпақтан ұрпаққа ауызша тараған да оның ережелері «би-
лер сөздері» деп аталатын шешендік сөздер,
мақалдар мен
мәтелдер түрінде сақталып келген. Зерттеушілердің айтуына
қарағанда, Тәуке хан (1680-1718) осы ережелерді жинаттырып,
атақты «Жеті жарғы» деп аталатын кодексін жасаттырған.
Абай да осыны айтады: [Әрбір билікке сайланған кісі]... Әз
Тәуке ханның Күлтөбенің басындағы күнде кеңес болғанда
Достарыңызбен бөлісу: